Herkenbaar. Je moet juist niks. En dat ben je niet gewend. Wat je kunt doen is dingen gaan opschrijven zodat ze uit je hoofd zijn. Bijv de redenen waardoor dit zo is gekomen. Ook kun je je gaan inlezen over hoe eea werkt bij overspannenheid/burn out. Bijv het boek Gek op stress, maar nu even niet. Erg fijn boek. Ook bij de bieb te leen. Het is wel belangrijk om je dagstructuur zo goed mogelijk vast te houden. En wat momenten alleen voor jezelf in te bouwen. En dan ook echt alleen! Dus zelf een flinke wandeling buiten maken (dagelijks), ff in bad of de douche, in bed liggen lezen of een hobby die je fijn vind maar bijv te weinig tijd voor maakte. Aan je man en kinderen zul je ook duidelijk moeten maken dat je die tijd nodig hebt. Dan ben je niet beschikbaar. Punt.
Wat een sterke stap heb je genomen. Je hoeft het denk ik ook nog niet te weten. Stap voor stap er doorheen!
@Mississippi ga wandelen, voor zover je er de fut voor hebt en wanneer je het kan hebben (wel even doorgeven). Ik ging tekenen in t bos, rug tegen een grote boom. Picknick kleedje mee, tekenspullen mee en een grote thermoskan met koffie. Zag t er iets minder debiel uit dat ik in een bos ff mn rust zocht terwijl ik geen fut had om eindeloos rondjes te lopen. Proberen wat bomen te tekenen (ik kan redelijk tekenen dat scheelt) maar intussen gewoon luisteren naar ritselende blaadjes en bedenken hoe dit zo is opgelopen, waar ruimte was voor verandering en wat me stress gaf. (Dat schreef ik op t achterliggende blaadje) Is niet iets wat je direct zo op kan lepelen in veel gevallen. Bij mij was er 1 specifiek werkgerelateerd ding en dat was super concreet icm met mn eigen eigenschappen (perfectionistisch, veels te hoog verantwoordingsgevoel). Bij de psycholoog en de arboarts was t dan ook wel weer een koekie. Die werkzaamheden per direct weg (was ook niet mijn eigen werk) en dat verantwoordelijkheidsgevoel weer terug op t niveau van mijn functie ipv als ondernemer/directie. Voelt als over de schutting gooien (ben er nog steeds slecht in, maar nu wel alert op)
Je hoeft even helemaal niks. Alleen tot rust komen. Je hebt ook geen schop onder je kont nodig, want je hebt ongetwijfeld jezelf al heel veel schoppen onder je kont gegeven hiervoor. Wat een dapper besluit heb je genomen. Sterkte! Wees niet te hard voor jezelf.
Ik zie op tegen volgende week. Mijn zoon krijgt een operatie en mijn man zit op dat moment in het buitenland. Uitstellen was geen optie omdat zijn herstel best even kan duren en we dan te dicht op de vakantie komen. Helaas was er geen vliegticket eerder terug.. Tis niet anders maar ik vind het wel balen voor zowel man als zoon maar ook voor mezelf Het is fijner om het samen met iemand te kunnen doen. Gelukkig komt hij wel die avond thuis dus dat scheelt weer iets
Heel veel sterkte. Neem de tijd en je rust. Ikzelf heb afgelopen week de diagnose burn out gekregen. Enorm pittig. Over 2 weken weer een afspraak bij de psycholoog. Ik werk niet maar heb een groot en druk gezien met de nodige (medische) problemen... Ik vind het ook lastig van wat nu te doen en wat niet etc
Oh wauw die is mooi. Die laat ik niet aan mijn jongste zien, die is helemaal gek op regenbogen. Bijna elke tekening van hem heeft wel een regenboog en kleurplaten kleurt hij in in regenboog kleuren.
Wat een onwijs lieve reacties allemaal, Dankjulliewel ❤️ Ook voor de tips! @Prjbt wat rot dat jij ook in zo’n situatie zit nu. Wel heel fijn dat je al begeleiding hebt van een psycholoog. De wachttijden zijn enorm lang begreep ik van de ha. Ik heb het ‘geluk’ dat ik in mijn werk nu op de rem kan trappen, maar op je gezin zit geen rem natuurlijk. Dat moet extra moeilijk zijn Ik heb totaal geen idee hoe dit werkt, maar mocht je willen kletsen dan staat mijn inbox open voor pb ❤️
Mijn man, mag indien HR akkoord gaat gewoon omscholen tot SHEQ medewerker zou echt een fantastische kans zijn en het bewijs dat hard werken loont.
Gewoon even niks. Doen wat je gevoel je ingeeft. Rust pakken. Je collega's en leerlingen hebben helemaal niks meer aan je als je echt helemaal instort.
En @Mississippi hebben jullie niet gelijk tips gekregen dan? Ik zat tegen de grens maar kreeg van de arts wel goede tips.
Het advies was op de momenten dat het kan rust pakken.. Maar verder is de situatie momenteel even te druk en te complex om daar veel aan te doen. Mijn situatie speelt ook al veel langer alleen nu pas de diagnose. Ik heb al een lang traject bij poh, huisarts etc gehad vooral ook omdat ik een aantal chronische ziektes heb. Ze zeiden ook eerlijk van we weten niet wat we precies voor je kunnen doen en of we het kunnen helpen oplossen.we gaan vooral proberen te verlichten. Maar komt goed. Vandaag heerlijk een dagje voor mezelf gehad. Niet gebeld door school om een luier te verwisselen. Dat hij thuis kwam en echt finaal doorgelekt was met poep en plas vergeten we dan maar even
Hm oke, niet echt wat concreets dan. Hier was het " zorg dat je 1 dagdeel niet verantwoordelijk bent voor een kind en huishouden is verboden in die uren". Van ellende gaan sporten maar dat hielp wel. Maar als hun ook niet weten wat nu helpt behalve "rust wanneer kan..."...
Nu.... even helemaal niks. De volgende stap is gesprek met je huisarys/ondersteuner voor een doorverwijzing. En daarna ga je uitzoeken voor jezelf wat je nodig hebt om weer rust in je hoofd te krijgen. Maar allereerst.... gewoon echt even niks. Been there. Done that. Sucks... Sterkte met alles en neem je tijd. De belangrijkste stap heb je gehad (ziek melden)
Even een trots moment delen. Ik liet alle schroef, boor en zaagklusjes over aan mijn man. Maar ik zag op pinterest zo'n gaaf project dat ik heel graag zelf wilde doen. Ik heb er waarschijnlijk 3x zo lang over gedaan, maar dat is niet erg. Ik heb het wel helemaal zelf gedaan! Een speelboomhut: