Nee ging zo snel hij was echt niet lekker van zondag op zaterdagnacht. Ik heb ambulance gebeld maandagochtend omdat hij er echt heel slecht uit zag, hij is zelf nog van boven naar buiten gelopen naar de ambulance en bij aankomst in het ziekenhuis begonnen ze verder onderzoek en zakte weg. Reanimatie mocht niet baten. We zijn zo ontredderd, we snappen het niet. Er is ook autopsie verricht. Niemand snapt het. Artsen weten het ook niet. Donderdag waren ze zelfs terug gekomen na week vakantie. Zaterdag een leuke middag gehad. En maandag dood ik heb goddank in de ambu pa nog knuffeld en gekust en mam was mee naar het ziekenhuis en kreeg vlak voor hij ging nog een knipoog en kus. Maar dat afscheid hebben mijn broer en zus niet gehad.
Gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst. Wat een vreselijk akelig en bizar overlijden. En zo onnavolgbaar.
Ja t is abrupt nu. Ben zo ongelooflijk dankbaar dat ik hem nog levend heb gekust vlak voor zijn overlijden. Met mama zijn kleren uitgezocht, mam heeft een briefje in zijn zak gestopt, ik een ketting die de oudste voor opa had gemaakt een tijdje geleden en aan zijn nachtlampje hing omdat hij er elke dag naar keek. Liefde is voelbaar. Er zijn geen losse eindjes ook. Pa was een open boek, altijd vertellen dat hij trots op je was, van je hield en gek op knuffelen. Alles was bespreekbaar.
oooh @GroeneBomen zo herkenbaar die ontreddering en het verdriet. Het is nu bijna 1.5 jaar en ik begin het nu pas een beetje te accepteren en te verdragen. ik zag mijn moeder ook elke dag. Ben zo dankbaar voor alle tijd samen. We hebben de kids echt meegenomen hierin. alleen het overlijden zelf niet. Ze hebben samen en met ons nichtje de kist geverfd en hebben ook een kaarsje aangestoken tijdens de crematie. Wat ontzettend abrupt. Kan me gewoon niet voorstellen hoe erg dat moet zijn. Het enige voordeel van de kanker is geweest dat we nog wel 8 weken hadden
onze jongste is echt te jong. De oudste is erbij betrokken. Voor pa zelf was dit een mooie dood. Gewoon kort en snel weg. Met een kus. Alleen voor ons onverteerbaar. Maar dat is de dood van een ouder hoe dan ook. De prijs van intens van iemand houden ♡
Ik zit zelf ook nog in een rouwproces van mijn ouder verliezen, als je gezegend bent met een goede band met je ouders, dan voelt het alsof je een stukje van jezelf verliest. Het geeft troost om te lezen dat dit een lang proces kan zijn, want ons leven staat wel een beetje stil, omdat we geen gezin hebben.. Het gemis blijft altijd aanwezig.. ik ben ook dankbaar voor de tijd samen die we ondanks covid19 hebben gehad.