In het huis qua klusjes wel, maar aangezien die nog maar sinds kort (maandje) zijn ingevoerd zie ik wel duidelijk dat hij ook dingen op gaat pakken.
Oh nog een goed tip uit het boek wat mijn ogen heeft geopend:“ ouders doen niets, wat zij zonder kinderen niet zouden doen“. Daar moest ik echt even van bijkomenen ik zit soms nog wel in de speeltuin maar ik voel mij in geen gebal verplicht iets alleen voor mijn kinderen te doen
Voor het feit dat jij ook flink wat uren werkt is de verdeling inderdaad wat scheef. Hoe reageert hij als je hem daarop aanspreekt?
Hier doen ze niets. Een enkele keer ruimen ze hun kamer op, met veel gemopper en gezeur. Maar verder helpen ze niet in huis mee. Misschien toch eens mee gaan beginnen. Mijn man doet ook niet zoveel. Die ruimt beneden wel op en helpt met de kinderen, maar echt met schoonmaken helpt hij niet mee. Hij werkt sinds kort voor zichzelf en is nog wel eens veel thuis. Normaliter werkt hij 40uur. Ik werk 24u in de zorg (onregelmatig) en heb soms weken dat ik 40u werk en nog steeds alle huishoudelijke taken moet doen. En dan zorg ik er ook nog vaak voor dat het eten 's avonds al gekookt is voor ik wegga.
Man werkt fulltime, maar vanuit huis, pakt veel kleine klusjes gedurende de dag door mee. Hij is voornamelijk van het opruimen. Ik werk 24 buitenshuis, ik doe het schoonmaken. We hebben geen keiharde afspraken. Pakken gewoon aan. De kinderen zijn hier 7 en 9 jaar. Ze moeten allebei hun tas legen als ze uit school komen, en hun tas inpakken voor de volgende schooldag ( incl, eten zelf klaar maken). Daarnaast hebben ze allebei dieren waarvoor ze moeten zorgen. In het huishouden hebben ze allebei een taak (vaatwasser inpakken). Een aantal keer per week hebben we opruim minuten, muziek keihard aan en gedurende de minuten van 1 of 2 nummers ruim je alles op wat voor je voeten komt. Werkt enorm goed en is toch weer bijv. 4x5 =20 minuten wat er opgeruimd wordt!
Zo was dat hier voorheen dus ook, vragen en ze doen het meteen. Mijn oudste was degene die voorstelde om vaste klussen te krijgen in de zomer dus daar zijn we toen met z'n allen voor gaan zitten.
Ik denk dat ik die hier in de groep ga gooien, ook al is het maar speelgoed opruimen samen met de kinderen voordat ik de woonkamer ga stofzuigen bijvoorbeeld. Het is niet dat hij niets doet als ik het vraag hoor, maar wel altijd met een lang gezicht. Wanneer we bezoek krijgen dan gaan we wel altijd samen door het huis trouwens (hij stofzuigt de woonkamer en speelkamer, ik ruim op en sop alles), maar ik vind het ook heerlijk om zelf even een grote klus aan te pakken zonder kinderen die constant om me heen hangen dus dan neemt hij ze mee voor een lange boswandeling of speelt wat spelletjes met ze. Hij doet veel op zijn manier voor ons als gezin, maar voor mij persoonlijk om te ontlasten weinig inderdaad. Gasfornuis doe ik overigens elke keer na het koken, maar 1x per week is dat even wat grondiger (pannendragers met een natte doek, sopje over het rvs en nadrogen met een droge doek). Dat klusje duurt nog geen 5 minuten voor de oudste, hij krijgt geen smerig fornuis om schoon te maken dus. Hij had ook stofzuigen of dweilen (6m2) kunnen kiezen maar vond het fornuis leuker om te doen. Die afleiding tijdens het kamer opruimen klinkt bekend. Mijn dochter heeft daar een handje van. Dan is ze al uren op haar kamer en je komt binnen en de puinhoop is nog groter dan voorheen. Ook zoiets. Man brengt vaak de kinderen naar bed, ik heb 2 avonden wanneer hij er niet is en de overige avonden doet hij dat. Als ik ze naar bed breng ben ik met dochter eerst nog een kwartier bezig om weer wat orde te scheppen. Ik vraag hem wel eens: "kan jij dat nou niet wat vaker doen?" maar als ik 'zijn kant' van onze slaapkamer bekijk heb ik het idee dat het hem ook nooit aangeleerd is. Sinds kort gooi ik de sokken en andere kledingstukken die ik overal door het huis vind op zijn laptop/werktafel, ook de troep die hij laat slingeren. Heb altijd alles weer netjes opgeruimd maar dat doe ik dus niet meer omdat het me zoveel energie kost en het is toch een volwassen vent die zijn sokken best in de wasmand kan gooien. Valt me op dat er veel partners koken trouwens. Hier alleen als ik echt niet meer kan en dan nog staat alles vaak al klaar op het fornuis zodat hij het alleen maar aan hoeft te zetten en duik ik mijn bed in.
Nou, ik zei het omdat ik het ook bij een vriendin zie. Die man doet weinig tot niks. Dus nu heeft ze allerlei huishoudelijke klusjes bedacht voor de kinderen omdat ze wil dat die later wel mee gaan helpen en omdat ze hoopt dat haar man wel dingen oppakt thuis. Ik persoonlijk vind dat de verkeerde volgorde, voed eerst die man op voordat de kinderen moeten gaan helpen.
Die 'regel' was er hier altijd al, eerst opruimen en dan pas gamen maar dat ging altijd met zoveel geschreeuw, oudste die de andere twee commandeert, ruzie's, gejank... dat werkte totaal niet. Opruimen moeten ze nog steeds na het spelen, daar niet van, maar ze weten wel dat ze hun schermtijd dan al verdiend hebben dus dan gaat het opruimen opeens ook veel beter.
Ik help ook met de klusjes die ze doen hoor, want (misschien ook vooral omdat we dit nog maar een maandje doen) ze hebben die hulp ook nodig. Ik ben er bij, geef aanwijzingen, doe voor hoe het werkt, geef de juiste doekjes en sopjes, vooral met dochter doen we het eigenlijk samen. Zoon had gister het gasfornuis met een vieze vaatdoek gedaan, die heb ik daarna nog maar een keertje gedaan. Het is ook voor mijn gevoel niet zozeer het resultaat dat telt, maar meer de bewustwording van wat er in een huishouden gedaan wordt en de verantwoordelijkheden die ze binnen het gezin hebben (en de hoop dat ze misschien ook uit zichzelf wat meer gaan opruimen bijvoorbeeld )
Man : voltijds werken : makkelijke gerechten op di en do, vaat legen en vullen, tuin, rondje steelstofzuiger + alles wat ik vraag Ik : op dit ogenblik 5 dagen per week buitenhuis : boodschappen, vers koken, grotere poets werk, was, strijk + alles wat mij gevraagd word om te helpen buiten. 2 oudste : eigen kamer en spullen aan de kant doen. jongste: zijn speelgoed opruimen. Geen vaste taken meer: vroeger hadden we dit wel en door omstandigheden was heel die structuur weg. Nu merk ik, dat ik het van groter belang vind, dat ze gewoon helpen als ik wat vraag. Mijn man kan niet goed koken en doet het daardoor ook niet graag. Ik heb andere zaken die ik niet goed kan en eigenlijk is dat wel prima toch ? Di en do is het aan mijn man om er voor te zorgen, dat we kunnen eten en hij voorziet wel iets . Croque monsieur met rauwkost, omelet met groenten, ....
Wij werken beiden fulltime en doen beiden genoeg ik het huishouden. Hij doet altijd de was en de bedden. Ik de badkamer en de wc. Ik ben van het altijd opruimen, hij iets minder. De rest doen we samen of om en om. Wanneer iets gedaan moet worden. Mijn dochter is 10 en moet niet perse iets vast. Ze ruimt haaregel kamer op en maakt die ‘schoon’ en stofzuigt haar kamer. Ze stofzuigt ook de benedenverdieping als ik dat vraag en ze ruimt meestal af. Ze moet sowieso haar eigen spullen (tennistas, hockeyspullen, schoenen, knutselzooi, kralen etc) opruimen. Ik heb haar ook weleens om 22 uur ‘s avonds wakker gemaakt, omdat ze dat niet had gedaan Ze kan trouwens wel echt goed opruimen! Ze doet het ook weleens voor mij om me te verrassen op zondagmorgen ofzo.
De man opvoeden was de taak van zijn moeder, dat ben ik niet. Dat zeg ik dus tegenwoordig ook wanneer ik zijn sokken op zijn laptop gooi. Oud en wijs genoeg om ze in de wasmand te gooien en alles wat hij aan zijn spullen laat slingeren zet ik bovenop zijn laptop. Zijn werktafel is inmiddels veranderd in een grote bende met allerlei gereedschappen en boeken. Na 20 jaar weet ik dat ik geen grote veranderingen meer kan verwachten (en het is altijd al een discussiepunt geweest ook toen ik nog fulltime werkte), maar het ondersteunen/meehelpen van de kinderen tijdens het opruimen vind ik al heel wat en daar ben ik erg mee geholpen. Hij hoeft van mij niet de badkamer te soppen of de was te doen (sterker nog: de was blijft hij af! behalve het in de wasmand gooien), maar iets meer ondersteuning in het netjes houden van het huis zodat niet mijn energievoorraad op gaat aan opruimen voordat ik aan schoonmaken toe kom is mij al heel wat waard. Ik hoop inderdaad ook wel dat mijn zoons niet in de voetsporen van hun vader gaan treden later, en dat zij hun toekomstige partner wel op een gelijkwaardige basis mee gaan helpen in het huishouden dus ik snap de insteek van jouw vriendin.
@suus1983 Je bericht valt weg in de quote, maar koken, inderdaad, mag hij vaker doen. Ook iets om mee te nemen binnenkort Ik voel een goed gesprek aankomen
@Nummer4: enige vorm van meehelpen hoort wel bij de basis/ de opvoeding vind ik. Dus i.m.o. is dat niet iets waar je je druk over hoeft te maken of je ZP over je heen krijgt. Die van ons schelen iets meer dan 1,5 jaar en zijn nu bijna 5 en bijna 6,5. Taken zou ik het niet eens willen noemen, maar tuurlijk helpen ze wel mee met het eea. Alleen gewoon niet zoveel. Ze houden erg van knutselen, dus wat ze vrijwel dagelijks moeten doen: doppen op de (lijm)stiften, stiften in de etui, frutsels van de grond halen (vooral de jongste houdt ervan om 1000 mini stukjes papier te willen knippen ). De knutselkast laat ik ze voorlopig nog niet aankomen, want die is al klein en moet dus mega geordend gehouden worden, anders wordt het één onoverzichtelijke t*ringbende. Dus zodra zij alles netjes op de salontafel hebben geordend, ruim ik het netjes in. Knutsels mogen ze tijdelijk bewaren en als wij zeggen dat het weggaat dan mogen ze er 1 nog wat langer bewaren en de rest gaat dan ook echt weg. Mogen ze zelf uitzoeken welke. Ik ben wel alert op alles goed opgeruimd houden, dus dat doen ze dan ook keurig en ruimen het netjes op in de juiste afvalbak. Verder wat simpele dingen zoals je eigen jas, tas, bord/beker, stoel opruimen. Maar echt andere klusjes zoals iets schoonmaken eigenlijk niet nee. De oudste helpt incidenteel weleens met de vaatwasser leegruimen of met brood smeren (voor anderen als ontbijt) en de jongste soms met de was opvouwen of de was uit de machine halen. Is alleen maar leuk als ze dat eens een keer doen Denk dat ik 7 wel een mooie leeftijd vind om echt te beginnen met de meer huishoudelijke klusjes als vaste taken. Al denk ik nu door dit topic wel ineens: hmm wellicht best slim als we ‘zakgeld verdienen’ gaan hangen aan ‘een klusje doen’. De oudste willen we met terugwerkende kracht zakgeld gaan geven (hij is begonnen in groep 3 dus dat leek me een goeie om nu mee te beginnen). Maar dat is ook een kind dat dus echt een hékel heeft aan alle “moetjes”. Dus die zou wellicht goed (of in ieder geval: beter) te motiveren zijn als daar wat tegenover zou staan. De jongste is sowieso een heel ander type kind én helpt daarnaast sowieso al graag mee.
Hier doen ze niet zoveel, behalve de tafel afruimen na het eten want na het eten ben ik vrij! Ik verwacht dat ze hun eigen rommel opruimen maar helaas verloopt dat nog steeds niet vlekkeloos. Ik doe alles zelf in het huishouden, als ik echt heel moe of ziek ben dan verwacht ik hulp als ik erom vraag. Denk hierbij aan beneden stofzuigen of de vaatwasser uit- en inruimen en dat doen ze dan ook wel.
Man werkt 38a40u in 4,5 dag, ik 24u in 3,5 dag. Man doet vast; vaatwasser inruimen, eettafel en keuken netjes maken na het eten, vuilniszakken wegbrengen, klikos buiten, kattenbakken scheppen en soppen, bovenverdiepingen zuigen, strijken van eigen was, badkamer, donderdag en zaterdag kookt hij. En ik doe alle overige dingen. Met zijn allen houden we het beneden netjes en als hij denkt oh er moet even een dweil door beneden of een stofzuiger dan doet hij dat. Dat is iets wat we samen doen, we doen wat zien dat nodig is, wegen niet af, ene keer doe ik wat meer, andere keer hij. Hij doet bijv vaak op de dag voor mijn vrije dag stofzuigen en dweilen enzo zodat ik het op mijn vrije dag niet hoef te doen en verder hoef ik maar om iets te vragen en hij doet het. Andersom doe ik ook wel eens iets van zijn ‘taken’ als ik weet dat hij het druk heeft en andersom doet hij dat ook voor mij.. maar wij zijn allebei gewoon heel gestructureerd, houden van een net huis. Zoon van 9 heeft geen echte huishoudelijke taken. En wat hij heeft zie ik niet echt als taak. Voorbeelden zijn opruimen als je met iets klaar bent, kamer netjes houden, vuile was in de wasmand, jassen tassen overige spullen netjes waar ze horen, zelf aan gymtas denken, etc. Maar als ik vraag of hij even dit of dat wilt doen voor mij dan doet hij dat altijd meteen. Biedt ook vaak uit zichzelf aan om iets voor mij te doen. Hij speelt bijna elk vrij uurtje buiten en dat vind ik voor nu belangrijker dan dat hij bijvoorbeeld de vaatwasser elke dag moet uitruimen. Ik had als kind ook geen echte vaste huishoudelijke taken en met mij is het ook goed gekomen wat overigens niet betekend dat ik het slecht zou vinden dat er kinderen in andere gezinnen wel vaste huishoudelijke taken hebben. Zou mijn zoon niks doen en alles voor lief nemen dan zou het zo kunnen zijn dat ik hem ook wel echt vaste taken had gegeven.
Vergeet ik voorbij te gaan aan de taakverdeling tussen m’n man en mij: hij werkt fulltime, ik helemaal niet (betaald). Op dit moment is het enige “vaste” dat hij in het weekend kookt. Verder hadden we afgesproken dat hij in het weekend zou stofzuigen en dat is ook heel lang goed gegaan tot een maand of 2 terug. Geen idee welk eureka moment ie in ene heeft gehad Edit: ik weet al waar de crux zit: het voetbalseizoen is toen weer begonnen grrrrr. Tot begin dit jaar (tot de jongste nog thuis was dus) deed hij ook altijd de weekboodschappen. En soms draait hij ook weleens wat wassen weg, hangt ze op, stopt wat in de droger of we vouwen samen de was op (maar veruit meestal doe ik alles alleen). Schoonmaken van badkamer, keuken, wc, oid. heb ik m nog nooit zien doen, op hooguit een vochtig doekje langs een vieze streep zien halen na dan. Vuilnisbakken legen of aan de weg zetten doet net degene die eraan toe komt. Ook de tuin nemen we samen onder handen (hij iets vaker dan ik). Vaatwasser legen doe ik weer vaker. En hij vult m weer vaker (ook omdat ie weet dat ik vieze handen gruwel). Strijken doe ik dan weer als het nodig is. We vullen elkaar ook in het huishouden goed aan al zeg ik het zelf
Hier zijn ze 8 en 5. - als ze thuis komen zetten ze bakjes op het aanrecht - ze ruimen af na het eten of als ze hebben gegeten brengen ze het naar de keuken. De oudste zet het ook in de vaatwasser de middelste vaak op het aanrecht al begint hij wel al met in vaatwasser zetten. toevallig wilde ik ze gaan vragen om ook tafel te dekken. opruimen ook. En dan wel eerst speelgoed opruimen en dan op een scherm. Maar eigenlijk is het sowieso eerst opruimen voordat je gaat knutselen/ naar buiten gaat etc, met de kleuter nog wel vaak discussie over hoor die gaat toch vaak zeuren dat hij niet kan opruimen of: waarom moet ik altijd allessss opruimen oh ja en de oudste vraag ik wel vaak voordat de hulp komt om zijn kamer op te ruimen. kleding in de wasmand niet maar ik heb dus geen wasmanden ik gooi altijd alles op kleur stapels bij de wasmachine. Oh en pasgeleden wilden ze geld verdienen en toen heb ik ze onkruid laten wieden tussen de tegels voor een euro per kind. Waren ze helemaal blij mee en ze smeren zelf brood in de ochtend aan tafel.