Hoe bepalen jullie een straf?

Goed gedaan! Hoe lastig ook, hij leert daar wel van.
En er zitten geen ernstige consequenties aan dus kan je het ook gewoon loslaten.

 

Dat van mij is niet aanvallend bedoeld hoor! Ook al komt het misschien wel zo over. Iedereen doet het op zijn eigen manier natuurlijk. Belangrijkste blijft dat jullie nu weer een goede sfeer hebben thuis en dat zoon het op een goede manier naar zijn zin heeft.

En ik vind het onwijs gaaf dat hij vmbo-T gaat doen ook al kan hij veel hoger. Ik wilde vroeger hetzelfde, maar dat mocht niet dus heb nu een HBO studie in de avonduren gedaan en heb de praktische opleiding via werkervaring opgedaan, maar had liever dezelfde keuze gemaakt als jouw zoon. Mag je met recht trots op zijn, dat hij zijn eigen pad kiest

 

Denk dat het vooral ook daar in zit. Jullie levensstijl is gewoon anders.
460 euro is voor ons gezin een maand boodschappen. Dat een 14 jarige daar dan gewoon één shirt voor koopt voelt behoorlijk absurd.

Maar jullie kunnen het, dus waarom dan niet. Lekker genieten zolang het kan, je weet nooit wat er gebeurt.

 

Ik denk dat ik eerst een preek zou geven over het gevaar van meedoen en vooral verslavingen waar je niet van af kunt komen en het effect op de gezondheid. Is dit iets geweest uit nieuwsgierigheid of het iets wat hij regelmatig doet?
Het gebeurt nu wel heel veel onder de jeugd, praat het zeker niet goed maar is wel iets om rekening mee te houden.
Daarnaast zou ik per direct het zakgeld in trekken als straf.
Verder er vooral veer over praten. Wellicht is hij hierin meegezogen en naar voren laten komen waarom dit heeft plaatsgevonden. Met welke reden om hem te triggeren er zelf over na te denken.
Hopelijk was het een eenmalig iets.

 

Wat je wilt is dat je kind zelf verstandige beslissingen gaat nemen. Ik denk niet dat je dat bereikt door zware straffen op te leggen. Wel om er in een goed gesprek je kind over na te laten denken wat de beste keuze is.
Na wat ik gelezen heb van je over jouw zoon denk ik dat hij aan de ene kant heel stoer doet/ is en aan de andere kant erg veel groepsdruk ervaart. Door hem te leren ( en dat is een heel proces) een zelfverzekerde jongeman te zijn/worden die goed voor zichzelf op kan komen en zichzelf koestert bereik je voor de toekomst het meest. ( en dat leert hij niet door zijn telefoon in te nemen en hem huisarrest te geven)[/QUOTE]

Helemaal eens hiermee!

 

Hier ook dezelfde branche en de leerling van 18 krijgt zo'n 800 euro per maand. 4 dagen op de werkvloer en 1 dag school. Mijn bek valt open van 12.50 per uur voor een minderjarige. Dat is echt niet standaard in de bouw branche. Maar goed, het is niet onze opvoeding. Hier beginnen ze straks met stukken minder en dat is alleen maar goed.

 

Ik wilde alleen even zeggen dat ik het bewonderenswaardig van je vind dat je op iedereen antwoord. Je krijgt veel kritiek en het maakt even niet uit of die kritiek terecht is ja of nee. Je doet het maar wel.

 

Hij heeft een keer gerookt en daar mag hij vier weken voor binnen zitten en geen telefoon. Ik ben het met je man eens. Zo heb je de kans dat hij niet meer praat. Praten helpt. Wanneer hij wel kiest te gaan roken gebeurt dit anders toch wel stiekem.
Het is wel goed om er over na te denken en de woede te laten zakken.
Het is geen aanval naar jou (Ik begrijp je woede wel)

 

Even algemeen @GossipGirlxoxo het advies wat mijn ouders mij gaven. Als je kind in de puber leeftijd komt heb je het gros van de opvoeding, qua normen, waarden en grenzen, al gedaan. Dit is het moment waarop je je kind langzaam los moet laten gaan en dat hij (of in ons geval zij) zelf de basis die door de ouders is gegeven in de praktijk brengt. Daar kun je nog bij sturen, maar niet meer keihard bij corrigeren (extreme excessen uitgezonder natuurlijk). Maar er is ook een goede kans dat je kind dingen gaat doen waar jij het helemaal niet mee eens bent. Loslaten in de wereld betekent ook hopen dat de basis die je gelegd hebt in de eerste jaren voldoende is voor je kind om enigszins verstandige keuzes te maken. En dius in gesprek blijven met je kind. Over de vriendegroepen. Over waarom jij dingen wel of niet goed vindt. Grijp terug naar jullie gemeenschappelijke set normen en waarden. Maar laat je kind ook langzaam los. Pubertijd is de tijd van losmaken van je ouders, zelfstandig echt extreem domme keuzes maken (en daar hopelijk van leren) en een snel groter wordende wereld ontdekken.

Echt super hard straffen past daar niet goed bij. Ik denk dat het opvoeddoel wat daarmee bereikt moet worden al jaren gelden bereikt had moeten worden. Je zoon weet wat wel en niet mag. Je maakt duidelijk wat jij wel en niet leuk en acceptabel vindt. Hij maakt zijn keuzes daarin. Pick your battles.