Ik heb ook heel erg lang zoiets gehad van nee ik begin hier niet aan. Maar toch merkte ik de laatste tijd dat ik er wel voor open stond, dus ik heb een "wensenlijstje" opgesteld van als ik dat op een profiel zie is het gegarandeerd een nee en bij dat klik ik ja, daar heb ik mij streng aangehouden, dus veel nee gedrukt hahaha. En ook gelijk aangegeven van ik wil niet elke avond of elk weekend bij elkaar zitten, ik heb mijn eigen leven en ik zoek een aanvulling, geen invulling, en dat loopt tot nu toe goed, ik moet zeggen soms vraag ik mij af wanneer het drama komt of wanneer het vreselijk misgaat, maar dat is meer mijn eigen negatieve ervaring die mij voorzichtig maakt. En wat ik/wij als regelmatig zien is vast iets anders dan wat ik hier vd meeste lees maar voor ons is dit voor nu goed, dat bespreken we ook gewoon met elkaar. Ik wordt elke ochtend blij van mijn goedemorgen berichtje en elke avond van de knuffel op de app, en meestal wel meer berichtjes natuurlijk maar hoe druk ook er zal altijd een berichtje zijn en dat is fijn. Soms moet je ook jezelf wat tijd voor jezelf gunnen, ik heb gelukkig een goede lieve oppas en kind wordt ouder en kan gerust een keer een paar uur alleen zijn overdag dus dat maakt het al iets makkelijker en dan is het toch kijken hoe het loopt, voor nu ben ik er blij mee en leert het mij zoveel, over mijzelf, maar ook over hoe een gezonde relatie zou moeten zijn tussen mensen, dus ongeacht hoe het gaat lopen ben ik straks een oeachtige ervaring rijker.
Mooi om te lezen hoe je dit onderzoekt en aangaat. Ik schiet al in paniek bij het idee, haha. Maar heel eerlijk; het zou niet heel "eerlijk" zijn om nu te daten. Ik werk 28 uur, ga een dag per week naar school ( ik doe een deeltijd HBO) en heb dan thuis nog studie uren. En een huishouden..en mijn dochter van 13. Zij kan ook best alleen zijn hoor. Maar het beetje vrije tijd gaat op aan vriendinnen en mantelzorg voor mijn ouders. Oh..en wandelingen met de hond. Ik heb natuurlijk ook een wensenlijstje, net als die man. Volgens mij is het nu een pittige puzzel.
Zo’n puzzel kan zeker pittig zijn. Dat was hier ook zo een man moet ook passen zeg maar. En vaak merk je dan al snel dat het niet past. Hier ook mantelzorg werk en andere verplichtingen. En soms wil ik ook gewoon niets uit morgen leggen over waarom vandaag even niet etc. Dan moet die kan zeggen van oké ik begrijp het en we kijken na vandaag wel weer.
Ik denk dat het altijd een pittige puzzel is op onze leeftijd, je hebt toch allemaal je bagage/rugzak en een compleet gevuld leven en dan is het soms lastig om daarin te schuiven om dingen anders in te delen. En ik snap het helemaal dat het een paniekgevoel oplevert en nu nog niet het juiste moment is voor je, maar ik denk dat als je dat wilt en goed communiceert met de ander dat er echt wel mogelijkheden zijn te vinden. Ik ben zelf lichamelijk beperkt en mantelzorg voor mijn zoon, heb een fijne groep vriendinnen om mij heen waarmee ik regelmatig afspreek, dus het is hier soms ook passen en meten en goed communiceren. Moet heel eerlijk zeggen ik ben al voor de eerste date bot duidelijk geweest over mijn leven, mijn verwachtingen en wat ik niet wil, ook aangegeven voor mij is dit lastig dus ik zal het je geregeld erg moeilijk maken , en toch spraken we af, even een half uurtje koffie drinken werd een hele dag samen winkelen en terras hangen. En ik maak het hem geregeld moeilijk , niet bewust maar omdat het dan gewoon even te veel wordt en het stomme is, hij snapt het gewoon, hij snapt waar het vandaan komt zonder dat ik het zeg, en accepteert dat als deel van mij. Dus wat ik maar wil zeggen het hoeft niet zo te zijn dat het niet lukt door je leven, het is passen en meten maar met goede communicatie denk ik dat je een heel eind komt. Dus mocht je gevoel van ik mis toch wel ..... de overhand nemen waarom zou je het dan niet eens proberen, binnen jouw wensen en grenzen, het hoeft niet gelijk te zijn zoals je bij anderen ziet en hoort met elkaar veel en vaak zien, dat is iets dat je samen bepaald en waar veel variaties in zijn in hoe dingen in te vullen. Dus laat je niet tegen houden door het is niet eerlijk voor hem gevoelens want dat bepaald hij zelf en kun jij niet voor hem invullen.
Ik haak ook ff in . Ik heb sinds 4 maandjes contact met een jongen/man. Hij heeft 3 van de 4 weekende zijn kind. Ik heb mijn dochter altijd en zoontje gaat om het weekend naar zijn papa. Ik heb mijzelf voorgenomen de eerste 10 jaar de kindjes buiten de relatie te laten. Daarmee beperkt ik mijzelf heel erg. Soms baal ik heel erg, maar op dit moment geloof ik niet meer in het 'ideale' plaatje. Daardoor zien we elkaar eens in de 4 a 6 weken. Het is weinig, maar beter dan niks. En omdat we allebei niet heel veel vrije tijd hebben, hebben we er allebei begrip voor.
Wat goed om te lezen dat je op die manier contact kunt onderhouden met iemand. En dat is soms hoe het loopt, en als dat voor jullie voor nu goed is dan is dat toch perfect. En mocht daar in de toekomst anders over gedacht dan kun je altijd nog weer overleggen
Wow 10 jaar! Misschien veranderd dat nog wel want in 10 jaar kan er heel veel veranderen. Ik zei eerst ook nee nee geen man nodig en nu ben ik ook weer samen met een man. Maar probeer wel ook echt tijd voor mijzelf vrij te houden.
De eerste 10 jaar van de relatie? Ik zie dat je een kind van 12 hebt wil je die tot zijn/haar 22ste buiten schot houden?
Ik heb er ook nog 1 van 2 jaar oud. Ze hebben beide verschillende vaders. Met de vader van mijn dochter van 12 heb ik nog steeds strijd helaas. En we hebben al genoeg meegemaakt, dus ik wil nu zo min mogelijk drama in mijn/hun leven. Ik wil voor de kinderen een rustig stabiel leven. En ik weet, zeg nooit, nooit. Maar voor nu voelt het goed.
Rust en stabiliteit is sowieso fijn in je relatie. En gewoon doen wat goed voelt. Na een x aantal jaar ken je elkaar natuurlijk wel een stuk beter. Wij zijn 5 jaar samen maar zoon wordt echt niet in alles betrokken.
Spannend, hoe laat? Hopelijk hebben jullie het erg leuk. En ik snap die spanning wel, je hebt al meer van elkaar gezien dan je wilde voor een eerste date .
Vooral doen wat goed voelt! Er komt vanzelf een moment dat het wel goed voelt om meer een deel te worden van elkaars leven, en zo niet ook prima toch als dat voor jullie beide werkt. Zoveel relaties, zoveel invullingen.
Daar heb je natuurlijk gelijk in; je kunt niet voor een ander wat invullen. Dat moet je ervaren en toe kunnen laten. Ik geniet nu mee met jullie verhalen. Mijn deur zit zeker niet dicht, maar ik ben niet actief zoekend. Maar voor hetzelfde idee staat hij morgen naast me in de supermarkt. Dan zeg ik geen nee
@Lill , hoe was je date? Even benieuwd. @justme1974 , herkenbaar, ooit komt het vast op je pad, en zo niet is het toch ook prima, althans dat is mijn insteek altijd.
Hier net terug van een heerlijke herfstvakantie met mijn jongste zoon. Heb nu moeite om mezelf weer in het gareel te schoppen. Moet nu echt hard gaan studeren voor mijn examen