@Iertje81 Gefeliciteerd @Maan14 je zou bijna zelf met gierende banden naar het zh rijden. Eigenlijk hartstikke stom dit net alsof het , omdat je jonger bent en geen overgewicht hebt, een minder risico is ofzo. Maar als je al een voorgeschiedenis hebt met hartproblemen dan ben je toch bekend bij een cardioloog? Zelf bel ik bij klachten meteen mijn neuroloog, is de huisarts niet blij mee want officieel moet het via hun lopen. Maar daar heb ik geen zin (meer) in en dus skip ik de huisarts . Mijn bek valt open van mijn puber. Man die zijn op dit moment echt beiden op en top aan het puberen. Nr 1 vind dat ze een nieuw bed moet (niet ik zou graag, ik wil, of ik denk dat er iets mis is met mijn bed) nee als een mededeling IK MOET een nieuw bed. ( huidige bed is nu 5 jaar oud, gekregen van oma en een stevig ding dat nog jaren mee kan) Ze moet dus (na eigen zeggen) een nieuw bed omdat deze kraakt, en die kraak heeft echt niet te maken met het feit dat ze in bed springt ipv erin te stappen. En nr 2 denk dat het helemaal ok is om je nagels te knippen en vervolgens al die nagels gewoon in de wasbak te laten liggen, vind het vervolgens heel erg vreemd dat wij dit vies vinden want ( ja je raad het nooit) hij kwam net onder de douche vandaan dus zijn nagels (en dus ook de afgeknipte stukken) waren schoon en dan is het dus niet vies als je ze in de wasbak laat liggen.
Roermond is het altijd belachelijk druk in het weekend en wanneer in Duitsland vakantie is.. ik probeer altijd op een doordeweekse dag te gaan. Laatst had ik pech bleek het een vrije dag te zijn in Duitsland
Mijn professor is naar zijn pensioen aan het toewerken. Wat betekent dat hij rete slecht te bereiken is. Dit is echt de tweede keer dat hij in nood gewoon niet te pakken te krijgen is. Plus het is op bijna 2 uur rijden van ons. In acute gevallen moet ik dus naar het ' streek' ziekenhuis. Al zal dit wel een gevalletje afschruiven worden. Ik heb een zeldzame hart afwijking aan de geleiding van het hart, hier voor uitbehandeld. Icd tegen plotsehartdood. Maar die dier niks tegen te weinig zuurstof toevoer en evt beschadigingen aan het hart.
Nee, hij draaid nog een dag poli, geeft aan te emailen als er wat is. 8-10 de eerste email gestuurd dat het echt niet meer ging. En daar naar nog herhalingen zonder reactie. Nu zelf opzoek naar vervanging.
Gaven aan naar de huisarts te gaan omdat *acuut* was ellende elke keer. Lang leven het afschruif systeem. En bel ik zo terug met wat de huisarts gezegd heeft. Kijken of ze dan haast hebben. "" Eigen prof is er niet. Sinds hij bij de raad zit is hij lastig te bereiken gaf de poli ook aan. Denk dat het tijd word om een anderen te ' zoeken'
https://www.ad.nl/binnenland/vrouw-81-aangehouden-na-dodelijke-worsteling-met-andere-patiente-in-ziekenhuis-den-bosch~a4396f36/ Hier valt mijn mond toch wel van open!
Hoop ik ook ieder jaar. Maar helaas. Het grote boek van bol lag in de bus, en nu is ie al weken bezig met verlanglijstjes maken en interne spanning opbouwen Maar verwachten dat een opvang er niks mee doet.... de hoop uitspreken om het rustig te houden kan ik wel begrijpen. Maar het hele gebeuren buiten de deur houden lukt je toch niet.
Dat iemand het thuis buiten de deur houdt is prima uiteraard, maar naar je opvang uitspreken dat je hoopt dat er niet veel mee gedaan wordt snap ik eigenlijk niet. Ik krijg er een vervelend gevoel van. Ik vind het de leukste, gezelligste tijd van het jaar (ja ook met een kind dat het slecht trok) en als ik dolenthousiast onze activiteiten rondom het thema straks deel voel ik mij toch bezwaard.
Ik eil even mijn ei kwijt. Wat een k** week is dit. Maandag:ziggo monteur voor de nieuwe aansluiting. Dus ik naar kantoor ipv thuiswerken. Halverwege de dag belt man: ik lig onderaan de trap, kan je naar huis komen. Dus ik schrik me eind en spring acuut op de trein. Schade viel mee. Spieren verrekt en mega beursen plek op zijn rug. Dinsdag weer kantoor want teamdag. Halverwege belt man dat ie het niet meer trekt. Overal pijn en of ik naar huis kom. Dus ik weer naar huis. Heb 'm ingesmeerd met blauwe plekken zalf en weer aan het werk thuis. Woensdag: mijn vrije dag. Man kon zich al iets beter bewegen en kreeg zijn vaccinatie (corona booster). Ik jongste naar school gebracht. En daarna doodmoe op de bank geploft. Middag: met jongste naar kapper en daarna met hem oefenen met fietsen (kan hij nog steeds niet en nu wilde hij zonder zijwieltjes, dus ik ernaast/achter omdat hij totaal geen balans kan houden) Zijn conclusie na een rondje: mama moet aan haar conditie werken Even op bed gaan liggen. In slaap gevallen. Even voor etenstijd weer wakker. Man lag kreunend van de spierpijn rn rugpijn op de bank. Dus friet besteld. Avond: ouderavond voetbal. Problemen binnen team. Binnen de organisatie. Onvoldoende vrijwilligers /ouderbetrokkenheid. Een aantal jeugdleden met gedragsproblemen. Dus het was niet de gezelligste bijeenkomst ooit. Ook schuldgevoel vanuit mijzelf omdat ik ook weinig bij wedstrijden aanwezig ben (door allerlei oorzaken, maar voel me toch schuldig) Vandaag: ben aan het werk, maar krijg niks gedaan. Het voetbalgebeuren blijft door mijn hoofd spoken. En vanmorgen ook een heel vervelende vergadering met een hoop gezeur over dingen die niet goed lopen (niet perse over mij, maar algemeen in de organisatie). En het regent En ik heb het koud. En over 5 minuten het volgende overleg
Ik snap je, maar hun idee over dit is gewoon niet realistisch, laten we wel zijn. Daarbij zijn zij niet je enige klanten (want dat zijn ouders van je opvangkindjes uiteindelijk toch) en kunnen zij niet bepalen hoe jij je opvang, en dus thema's, inricht. Je moet je echt niet bezwaard voelen dus.
Wat betreft puber nr 1 zou ik zeggen "begin maar vast te sparen dan" En wat betreft nr 2: wat je vindt ergens op zijn kamer dumpen (bij voorkeur in bed ofzo). En als hij commentaar heeft, antwoorden "hoezo is dat een probleem, het is toch schoon?" Of zoiets.
Nee, dat is ook zo hoor. En de kinderen genieten juist enorm. Het ligt ws ook bij mij, maar ik vind het gewoon vervelend. Zeker gezien dit niet het eerste jaar is dat dit gezin bij mij komt, dus ze weten dat ik er veel aandacht aan besteedt. Ik vind zo'n opmerking dan jammer, die ouder weet nl ook goed dat ze er toch niks aan kan veranderen
Ik zou mij er niets van aantrekken en als ze weer zoiets zeggen aangeven dat je er juist veel zin in hebt en dat het niet anders zal zijn dan andere jaren, zoals bekend.
Ik zou me niet bezwaard voelen hoor. Je doet gewoon leuke dingen (aanname) die bij de tijd van het jaar horen. Misschien wel kenbaar maken welke activiteiten je wil gaan doen en wanneer. Dan kunnen ze het kind voorbereiden. (Als het meer is dan een 'gewoon' knutseltje, maar dan met sint-thema) Hier ook een kind wat het slecht trekt. Maar hij doet gewoon met alles mee op school. Als er echt aparte activiteiten zijn dan bereiden we hem voor (dus bijvoorbeeld bij bezoek van doet op school hebben we een kort gesprekje met hem en juf waarin hij precies te horen krijgt wat er gaat gebeuren, wanneer, waar en wie er bij is. En wat van hem verwacht wordt. En dan lukt het hem wel.
Heel rustige activiteiten inderdaad, want ik zit zelf ook niet 4 weken lang op stuiterende peuters te wachten. Beetje knutselen, liedjes luisteren, verkleden, sensorisch spel (juist om weer te ontprikkelen). En ik heb een mega gave houten stoomboot om mee te spelen met peg dolls, nu al zin in.