Whahaha dat vorkje valt mij nog mee. Ik had verwacht dat je het zo naar binnen zou schuiven Ik zie het ook echt voor me, nog een blik uit het raam, ja dag schatten ,tot vanmiddag, koelkast open en voetjes omhoog.
Dat is heel begrijpelijk, het is niet meer zoals het was. Dat is toch een stukje afscheid. Heel fijn dat ze dus het heel prettig bij je vond! Je hebt haar dag heel mooi en fijn gemaakt! Dikke knuffel!
Wat een rotziekte is het ook hé. Mijn schoonmoeder heeft het. Elke keer zie je haar weer een heel klein stukje inleveren. Ze kent iedereen nog. Maar de gespreksstof wordt steeds dunner. Soms heb ik het gevoel dat we iedere keer weer een beetje meer afscheid nemen van een stukje van haar. Idd. Voor haar hoop je dat het niet lang meer hoeft te duren. Maar zelf wil je haar nog lang niet kwijt.
Super leuk! Ik ben met m’n man naar een opname geweest. Heel leuk om mee te maken. Ze zijn nu helaas al uitverkocht.
2 jaar geleden zat ik nu vol spanning voor morgen. Eerste echo. En dan heb je nog de gedachte: het moet gewoon goed zijn, geen bloedverlies etc. Nou ging dat even anders... En toen begon die klote week met afwachten. En 2 jaar later sta ik nog steeds met lege handen
dat is de leeftijd Zo is C ook. Het mag ineens absoluut geen roze meer zijn. Roze is stom en voor kleine kinderen
Wauw! Gefeliciteerd! Uiteraard nog mega-spannend maar dit is prachtig nieuws! Ik duim dat je over 9 maanden een gezond kindje in je armen hebt!