Iedereen om me heen raakt zwanger alsof het niets is, Maar bij mij is het telkens weer mis. Gisteren op instagram weer hoera het is een jongen! Ik wil het liefst schreeuwen vanuit het diepst van mijn longen. Mijn buik blijft maar leeg en dat is niet wat ik wil, Dit is echt niet wat ik dacht toen ik stopte met de pil. Bij het ene zkh weggestuurd met ga maar naar een ander zkh toe, Ik blijf strijden maar ik ben zo moe. Ik denk steeds: ga door zolang je kunt Maar denk ook steeds vaker: is het mij wel gegund...?
@Mim89 Weet nooit zo goed wat ik moet zeggen als ik je berichten lees. Bang om het verkeerde te zeggen. Maar wilde nu toch zeggen dat ik als "stille meelezer" zeker wel aan je denk. Dikke knuffel ♥️
We zijn dichterbij dan ooit, Terwij ik gisteren nog dacht, dat gebeurt bij ons nooit We hebben er nu zeven, Geeft het ons de kans op nieuw leven? We hebben er nu meer vertrouwen in Maar ik heb vaak gedacht; heeft dit allemaal nog zin? We zullen zien wat de toekomst ons geeft Maar het leven is goed, ook als je samen leeft.
Ik zit op de bank mijn taak enorm te verzuimen, Eigenlijk zou ik de klerezooi hier op moeten ruimen. Met nog maar 10 minuten in mijn aflevering te gaan, Zet ik straks gewoon de volgende aan
Het is volledig op Voel ik me ooit weer top? Waarom al ruim 20 jaar altijd pijn Gewoon 1 dag zonder zou al zo fijn zijn Waarschijnlijk zal dat nooit meer gebeuren En toch vinden mensen dat ik niet moet zeuren Het is wat het is Maar een pijnvrij leven is voor mij een groot gemis
Logees Huis vol gezelligheid, maar wat is het ook fijn Als jullie straks weer bij jullie eigen ouders zijn
Soms heb ik gewoon geen zin in mama zijn Wil ik alles laten vallen en een vakantie boeken in de woestijn
Een slapend gevoel in mijn rug Dat het aan spanning ligt, lijkt me stug Toch is dat de waarheid: mijn spieren zitten vast Kan me amper bewegen, het is een zware last.
Alles doet pijn I need wijn Ik ben moe Ik krijg vast de roe Van de Sint Of een pint Ook goe Ik moet geen speelgoed Gewoon een nieuwe voet Of ineens een nieuw lijf Maar dat kost een miljoen of vijf Ik wil een baby sussen Maar dan moet ik eerst met manlief klussen Nu ga ik spaghetti maken Want mij benen staken
Wat een mooie, eerlijke en ook kwetsbare reacties ❤️ andere reacties zijn dan weer heel erg herkenbaar en toveren een grote lach op mijn gezicht. Wat is het fijn Om niet alleen te zijn Gewoon te lezen En te herkennen Ik heb niks te vrezen Terwijl ze hier rond rennen Zorgen voor, ik sta altijd aan Dat valt me soms ook echt wel zwaar Alles tegelijk krijg ik gedaan Wachtend op een lief gebaar Dankbaar, dat is wat ik ben Maar ben ook gewoon best moe Een gevoel wat ik niet herken Zolang ik maar wat doe Morgen heerlijk een dag om chillen Met the kardashians, echt om te gillen!
Verdorie, lig ik lekker in bed Gaat er een druppel snot langs mijn strot Hoesten, hoesten, hoesten Gewoon domweg proesten Snakken Naar lucht Tranen slaan op de vlucht Maar ook op mijn wangen wangen Blijven ze niet hangen Die verkoudheid ben ik zat
Die long-covid duurt al meer dan een jaar En iedereen heeft altijd zijn mening klaar Lukt het je nu nog niet? Vast omdat je aan de buitenkant niets ziet Laat me gewoon even, ik doe wat ik kan En ook al vind je daar heel veel van Geloof me, je wilt echt niet met me ruilen Dat eindigt vast in de hele dag huilen Op mijn werk gelukkig heel veel begrip Juist de reacties van mijn meest dierbare mensen maken me sip Maar ik laat me niet kisten, ik doe wat ik kan En mensen die daar wat van vinden, daar vind ík wat van (Zo En nu voorbereiden voor de op-dit-moment grootste hel op aarde. Teambuilding met een groep onbekende mensen. Jeeeeejjjj.... )