Soms is een relatie hebben niet leuk, gedraagd mijn vriend zich als het derde kind. Uiteraard ben ik ook niet altijd een engel op aarde en zien we elkaar niet altijd in de goede waarde. Is het samen zijn zwaar en vragen we ons af wanneer is het echt klaar. Toch kozen we ooit voor elkaar, moeten we elkaar weer zien te vinden..Al is het maar om een aantal mensen niet hun zin te geven en te laten zien, ze zijn toch bij elkaar gebleven... ook voor de kinderen willen we een goede basis, een huis vol liefde als dat niet teveel gevraagd is..
Het eten staat klaar, Kinderen aan tafel? Ho maar. Nog geen hap naar binnen Maar deze wedstrijd ga ik niet winnen. Altijd wel iemand die zeurt, Deze keer dat het eten meurt
Ik ben moe, het was een lange dag Kan niet wachten tot de kinderen naar bed gaan En ik op de bank liggen mag
Wederom een ziek kind In een spagaat met werk Een goed huwelijk Dat maakt ons sterk Maar wat mis ik mijn ritme En wat ben ik moe Goed op mezelf letten Zodat ik geen stappen terug doe Een gezin, werk en gezondheid Het moet goed blijven lopen Anders kan de long covid Mijn herstel weer slopen Ik haal de kracht uit de positiviteit Vergeet de nare zinnen En zal vol goede moed De dag morgen weer beginnen
Mijn hemel Daar komt hij weer Die man met baard Op zijn witte paard Kinderen helemaal van de leg Alle orde is weg Een paar weken overleven Laten we hopen dat niemand moet overgeven nou. Ik heb zin in de sintperiode
Vero ging testen maar t ging maar niet stuk Nóg een rondje slopen Wat een geluk! Toch wat gevonden Toch niet voor niks Tis maar kleintje maar wel een bugfix Happy tester...Ik kan er lol in hebben als ik niks vind (feestje voor developers) en als ik wel wat vind (we doen t niet voor niks). Leuk werk, blijft leuk werk (En ja sommigen kunnen er echt echt echt niet tegen, dat snap ik dan OOK wel weer)
Ochtendellende. De wekker gaat weer veel te vroeg En ik kom geeneens uit de kroeg. Kinderen moeten weer naar school, Ook bij hun is de wekker geen idool. We gaan weer in gevecht, Tot bij het afscheid "tot straks, hou vab je" is gezegt. Echt, als school uur lster ksn starten: graag
Ik snap geen fuck van mn cv er is elke dag wel wat mee. Boven te koud, beneden te warm en ondertussen stoken we ons arm. Leuk man zo'n nieuw huis hopelijk voelen we ons snel wat meer thuis. Wennen gaat maar lastig, de onrust stijgt de mental breakdown dreigt. ik vind wennen aan nieuwe dingen zo lastig, en zeker als het huis onaangenaam is en ik zo gevoelig ben voor kou lang leve sensorische issues
Hij is net voorbij, de ochtendspits Jassen aan en dicht die rits Vliegensvlug de auto in Al gaat dit vaak met tegenzin Ik zwaai hen uit, sta bij het raam Papa gebaart: ‘we moeten gaan..’ Ik zet koffie en ruim wat op Geef L een kus, mijn kleine mop
Die volle maan geeft altijd onrust in mijn lijf In die nachten zorgt dat, dat ik uren plafondstaren blijf Vannacht amper geslapen, krap 3 uur Met als cadeautje een paniekaanval, heel mijn lichaam overstuur Ik snak ernaar weer echt lekker in mijn vel te zitten, weet amper nog hoe dit voelt Soms ineens een paar dagen me echt goed voelen zoals het is bedoelt. Ik werk heel hard de negatieve stress uit mijn leven te krijgen Maar er staat iedere keer een nieuwe uitdaging in mijn nek te hijgen Loslaten is de pijnlijke en verdrietige gemene deler, dat weet mijn verstand Alleen wanneer dit ooit bij mijn gevoel landt? Beschermdrang viert als een leeuw hoogtij in mij lijf Maar weet ook dat ik ze zo steeds verder van mij afdrijf Liefde, onvoorwaardelijk, zo diep, zo intens Vertrouwd op de toekomst die liefde weer zonder belemmering en verdriet te kunnen laten stromen, is mijn grootste wens
Dit hadden we 10 jaar geleden ook, niets bijzonders en toch niet zwanger worden. Na een zomer vol B12 injecties, spontaan zwanger. Wat blijkt soms kan een B12 tekort de oorzaak zijn, dat je niet zwanger wordt of een miskraam krijgt. Met een simpel bloedonderzoek kan de HA het vaststellen. Het is het proberen waard.
Krijg de pest, ik ga,weer terug naar mijn nest. Grove taal, eigenlijk niet normaal Maar lucht soms oh zo op Het valt wel mee, ik sta gewoon weer op.
Mijn nieuwe medicatie geeft heel veel klachten, stoppen zit in mijn gedachten. Ik wil weer verder met mijn leven, en me weer onder de mensen begeven. Nu lig ik op de bank en in bed, en kost het al veel moeite als ik een kopje koffie zet. Stoppen of doorgaan dat is de vraag, ik krijg daar geen antwoord op vandaag. In ieder geval nog 2 pilletjes slikken, man wat kun je daar tegenaan hikken.