Afgelopen week ben ik flink geschrokken. Op weg naar huis, einde werkdag loop ik vanaf de parkeerplaats naar de auto. Ineens voel ik dat ik door mijn benen ga en probeer me zo goed en kwaad als het kan op te vangen maar helaas niet gelukt. Ik ko n mijn benen niet meer onder me krijgen en voelde me naar voren gaan. Geland op mijn hand en op mijn buik.... Meteen in een rush van adrenaline opgekrabbeld, naar de auto en meteen het ziekenhuis gebeld. Kon uiteraard meteen langs komen. Opgenomen op de afdeling en langdurig aan de ctg, echo, bloeddruk en bloedonderzoek gehad. Kindje gelukkig zonder gevolgen ervan gekomen. Ik blauw, pijnlijke schaafwond en schouder/hand. Pijnlijke buik.. Mocht laat in de avond weer naar huis met belinstructies. Dag daarna in de middag licht bloedverlies.. gebeld en mocht meteen langs bij mijn eigen gyn. Deze heeft nogmaals een echo gemaakt, hartfilmpje vd kleine maar ook nu alles ok. Waarschijnlijk een geknapt bloedvaatje. Ze dacht dat ik wellicht uit balans was geraakt..maar ik blijf het vreemd vinden. Heb voor volgende week een afspraak bij de bekkenfysio gemaakt. Heb nog wel even te gaan. Maar heb ook gewoon angst om dit nog een keertje mee te maken. Herkenbaar voor mensen die bekkenklachten hebben (gehad) of dit herkennen?
Jeetje wat naar zeg allemaal. Gelukkig is het goed afgelopen. Wel ontzettend schrikken! Ervaar je verder ook echt pijn aan je rug of bekken? Heb zelf vanaf week 16 ontzettend pijn in mijn rug en bekken. Ben nu bijna 33 weken. Gelukkig nog nooit gevallen! Bij mij vallen mijn benen zo nu en dan uit. Gelukkig voel ik t aankomen. Dan voel ik me helemaal naar worden in mijn hoofd van de pijn, benen die dan gaan tintelen en heb dan weinig kracht erin. Dus gauw zitten en niet te lang stil staan. Anders zak ik er ook echt doorheen. Omdat t bij mij meer vanuit mijn si gewricht komt. Lijkt het net of er wat knel zit. Ik moet van mijn bekkenfysiotherapeut juist een beetje in beweging blijven. Maar soms vind ik dat wel spannend omdat ik dan niet snel kan zitten. Dus loop vaak maar kleine stukjes en rustig aan. Autorijden doe ik ook echt niet meer sinds een aantal weken. Want ik kreeg deze verschijnselen steeds vaker met autorijden ook dus het werd gewoon gevaarlijk. Bekkenfysiotherapeut heeft het nu getaped en lijkt wel wat meer verlichting te geven. Ook zit ik vaak om mijn bal. Omdat de oefeningen op mijn rug niet heel fijn meer zijn Hoop dat de bekkenfysiotherapeut jou ook wat meer kan helpen! Want ik snap dat je dit niet nog een keer wil meemaken vooral als je nog flink wat weken te gaan hebt!
G had er een handje van om op mn zenuwbanen te schoppen (volledige voetligging). Was bij mij pas over met een versie. Gewoon ineens daaaahaag beenfunctie en alsof je een slapend been had. Overal waar ik liep pakte ik de veilige routes voor t geval ze beiden benen uitschakelde, trap altijd vasthouden en bij geen leuningen heeeeeel voorzichtig of de lift.
Ohh jeetje....dan heb je ook al een lange pijnlijke weg gehad tot nu. Voordat ik zwanger was had ik al wat lichte rugklachten. Maar nu eigenlijk niet gehad voor de val. Nu wel en met name ook qua bekken. Soort enorme vermoeidheid en spierpijn. Kan nog van de val zijn....maar heb ook vermoeide en verzuurde benen zo lijkt het soms. En voel mijn rug en achterkant goed. Oei...niet meer autorijden zou hier echt niet uitkomen.. ben alleenstaande en auto is echt een must. Maar als het niet anders kan en gevaarlijk is heb je gelijk hoor! Hopelijk kom je zo goed en kwaad het kan nog met zo min mogelijk klachten tot de bevalling. En uiteraard een goed herstel. Dank je voor het delen van je ervaring!
Jeetje ik wist niet dat dat kon. Mijn kindje ligt nu ook in voetligging... Zal deze vraag ook eens stelen bij de bekkenfysio. Gyn heeft hier niets over gezegd. Zo vervelend als het vertrouwen in je lijf gewoon weg is. De lift pak ik inderdaad ook voorlopig.
Wist t ook niet maar als zij vrolijk in t rondte aan t stuiterballen was, kon ik er donder op zeggen dat dr weer een functie tijdelijk t risico van uitval had. Ohja en als ze schrok van een hard geluid oid. Dr loopt van alles door die zone heen maar waar ze dan precies heeft moeten schoppen is me een raadsel. Met R had ik t ook, maar in tegenstelling tot zn zus was die heel wat rustiger en lag doorgaans niet in voetligging. G. was soms net alsof ze met indoor karakte aan de gang was. Na bevalling geen last meer van gehad in elk geval. Wel een bijzondere ervaring rijker...dahaaaaag beenfunctie, best apart.