Ik denk de interactie tussen mijn kinderen. Dochter die tegen de buik praat en baby die daar op reageert. Moment van thuis komen met pasgeboren zoon en hem voorstellen aan zn zus. En die keer dat hij als baby van een maand of 5 de slappe lach had omdat zijn zus zo gek aan het doen was tegen hem.
Mijn dochters die voor de eerste keer hun broertje zagen. Zoveel leeftijdsverschil maar ze zijn zo onwijs gek op hun broertje. Alle ontwikkelingen die ik bij mijn zoontje zie. Alles is nog zo onzeker door onder andere zuurstoftekort waardoor iedere kleine ontwikkeling een lichtpuntje is.
Eerst een bitterzoete herinnering, in april huilend met een positieve test in handen staande, van zowel geluk als verdriet tegelijk, realiserend dat het na 3 miskramen zeker wel weer mis zou kunnen gaan... En dan als afsluiter daarvan na een geweldige zwangerschap en bevalling, begin van de maand met de maxi-cosi naar huis rijden op een donkere, koude zaterdagavond. Ik voelde me zo krachtig, alsof ik de wereld aankon. Rijdend naar ons huisje met ons zo lang gewenste 4e kindje. En met geluk overspoeld raken omdat het ons toch nog eens gegund is. Zo'n klein bundeltje geluk. En dan de reacties van mensen: "Een 4e jongen? Pfoe." Ja, een 4e jongetje. De hele wereld voor mij. ♡
Ik ben dit jaar gescheiden dus eigenlijk was het dikke ellende. Maar.... weer in contact gekomen met een ex, eigenlijk al 5 weken nadat mijn exman had aangegeven te willen scheiden.... We doen het rustig aan en we zien wel waar het eindigd, maar ik kan oprecht zeggen dat ik nu weer gelukkig ben nu alles is afgerond sinds 2 weken. En het valt anderen ook op, ze zeggen dat ik weer straal en zo voel ik me ook!
Dat ik mijn C nog heb. Het had zo anders kunnen lopen… Toen hij gewoon opgelucht in hetzelfde bed lag als waar hij de operatiekamer in was gereden staat me zo bij en vooral toen hij míj́ troostte in plaats van ik hem. En de kans die ik heb gekregen op m’n werk door coördinator gesloten jeugdzorg te worden. Het moment dat ik gebeld werd met ‘je was verreweg de beste’ vergeet ik niet snel.
De vakantie met mijn gezin, zowel in mei als in de zomer. Als ik de foto’s terugzie word ik er weer helemaal gelukkig van. En ik denk dat mijn allergelukkigste moment dit jaar op de wc was , met een onverwachts positieve test in mijn handen. Dat gevoel was waanzinnig. Het leidde tot het meest verdrietige moment dit jaar, maar toch kijk ik er met een bijzonder warm gevoel op terug.
Onze vakantie met het hele gezin naar Mallorca afgelopen Mei. Ik vermoed dat dit ook onze laatste buitenlandvakantie is geweest met zijn vijven. De oudste kinderen hebben al hun eigen vakantieplannen staan, dochter heeft dikke verkering dus die zie ik ook nog wel samen met haar vriendje op pad gaan. Was gewoon een mooie vakantie en heel gezellig met elkaar.
Ons huis, mijn oma en opa hun oude huis, kunnen kopen De laatste glimlach die ik van mijn oma kreeg vorige week Dat we eindelijk na jaren vechten de toestemming kregen om voor kindjes te gaan Elke keer als ik op de loopband een halve minuut kan joggen, dat leek een paar maanden geleden nog echt onmogelijk, stiekem echt heel trots dan altijd Dat ik met mijn verhaal in de krant stond en daar zoveel mooie en lieve reacties op gekregen heb, vanuit heel veel onverwachte hoeken Eigenlijk was het een heel moeilijk jaar, maar toch waren er best wat kleine lichtpuntjes en gelukjes te vinden hier en daar
Afgelopen jaar was niet mijn beste jaar eerlijk gezegd.. Mijn mooiste herinneringen zijn dan toch wel de uitjes met de kinderen waaronder een midweek weg samen met mijn moeder erbij..
Mijn vader bleek kankervrij te zijn, eind 2021 was hij zo zo bang dat het helemaal fout zat - en na een fikse operatie kreeg hij te horen dat ze alles goed weg hebben kunnen halen. Controle in het voorjaar was ook helemaal goed en vervolgens zat ik op mijn verjaardag in mijn tuin en kwam hij ineens met mijn moeder achterom gewandeld. We wonen zo ongeveer zo ver uit elkaar als maar mogelijk is binnen Nederland, dus even langskomen is niet vanzelfsprekend. Dus dat was een super leuke verrassing (met dank ook aan mijn man) en gewoon ontzettend fijn om samen te kunnen genieten van het goede nieuws na een periode vol zorgen. Het moment dat ik een slok thee neem en ineens mijn vader vrolijk bij de poort zie staan, zal ik nooit vergeten En de kinderen ook zo blij om opa en oma weer te zien, heerlijk!
Het starten met mijn opleiding op maat. Zo blij dat dit bestaat en zo blij dat ik de stap gezet heb. Ik ben nog nooit zo vrolijk geweest op werkvlak als nu. De complimenten vliegen mij om de oren en dat is alleen maar een bevestiging dat ik de juiste keuze gemaakt heb.
Ik denk toch wel dat mijn oudste naar de middelbare school ging, dat is natuurlijk echt zo'n mijlpaal. Verder hebben we niet veel bijzondere/noemenswaardige dingen meegemaakt.
Ja, klopt! Toch nog dus. Dankjewel Vervelend dat jij eigenlijk niet zo'n leuk jaar gehad hebt.. is je vriend al wel wat beter? Hij had het fysiek moeilijk, toch?
Wat leuk! nog wel pril zo te zien of niet? Het gaat al wel wat beter gelukkig, maar waarschijnlijk is er nog een behandeling nodig dus we zijn nog niet helemaal klaar. Maar we zijn al ver gekomen dus dat komt vast goed.
Vorig jaar us mijn neefje van 8 jaar aan Corona overleden. Hij woonde net zijn ouders in Canada. Afgelopen jaar ben ik (3x samen met mijn gezin) 6x naar Canada geweest om mijn zus en haar gezin te steunen en te bezoeken. Hoe intens verdrietig deze bezoeken ook waren toch waren ze zo mooi en waardevol dat ik daar het beste op terug kijk.
Ik denk toch dat we na een BBZ in juli ik begin september alweer een positieve test in m’n handen heb. Vandaag op de kop af 20 weken zwanger!