Ik kan van mijn eigen kind veeeeel meer hebben dan andermans kinderen en je kan dan ook meer dan je denkt ik heb ook altijd veel pijn in spieren en gewrichten
@artie Als chronische zieken kan ik zegen, juist door de jongens ben ik er fitter op geworden. Je hebt altijd een stok achter de deur en raakt in een ritme met ze. Onze oudste is dan ook nog meervoudig beperkt nu 8 maar moet ik het zelfde voor doen als onze 2.5 jarige. Maar doe het met liefde, en door de liefde die je krijgt is het allemaal meer dan waard!
Je groeit er wel in denk ik inderdaad, zoals je zegt. Gelukkig beginnen ze als mini, en dan liefst eentje tegelijk. Iets waar ik me dan vb ook wel zorgen over maak (teveel waarschijnlijk) is dat ik eigenlijk maar max 5kg mag tillen door mijn stomabreuk. Als ik meer til voel ik dat wel echt heel snel. Voor eens een keer geen probleem, maar structureel geen goed idee. Maar daar zijn dan misschien wel oplossingen voor te bedenken met draagdoeken en dergelijke. Voor alle problemen bestaat er wel een mogelijkheid. De eenjarige van 12 kg tillen was in ieder geval wel echt to much voor nu. Al een chance dat ze gewoonlijk niet met 12 kg geboren worden Het ene moment wegen de zorgen ietsje te hard door, maar het is zoals je zegt, de liefde die je er van krijgt weegt toch altijd nog het zwaarste door aan de eindstreep. En zolang er nog geen baby's onderweg zijn blijf ik netjes naar de fysio gaan om mijn lijf in een fittere staat te krijgen
Haha ja dat hoor ik vaker, zal hier hopelijk ook zo zijn Het beeld dat ik graag zou willen als (actieve happy Fun) moeder zijn komt niet helemaal overeen met hoe de praktijk gaat verlopen vermoed ik. Maar goed, dat zal bij veel mensen wel zo zijn we zullen het gaan ondervinden zeker binnen hopelijk niet al te lange tijd.
Ik ken echt niemand bij wie het beeld vooraf overeenkomt met de werkelijkheid Maar wel heel veel moeders, met elk hun eigen manier van moederen en gebreken. Komt goed. Zolang de basis liefde is zijn alle problemen te overwinnen.
De keren dat ik boeken leende moest ik steevast boetes betalen voor te laat inleveren. Als kind haalde ik 3x per week nieuwe boeken in de bieb. Maar de kinderboeken hier zijn vies, ik lees over heel specifieke onderwerpen (veelal tweedehands) of trek boeken bij bijvoorbeeld de AH of Kruidvat weg voor een paar euro. Laatst de bijna volledige Baantjer serie gekocht bij de kringloop voor 50 cent per stuk bijvoorbeeld. En wat dochter leest is zo specifiek (en in het Engels), daar hebben ze hier al helemaal nog nooit van gehoord. Dus bouw ik al tientallen jaren aan mijn (vooral historische) bibliotheek, zoontje leest nu de klassieke kinderboeken die van zijn zus zijn geweest. Heb ook een meter of 6 aan informatieve kinderboeken met een grote variatie aan onderwerpen (lang leve de boekenfestijnen vroeger en een man die ooit bij het Centraal Boekhuis werkte).
Man en ik zijn uitgenodigd voor een musical op de laatste dag van de vakantie. Alles geschreven, geregisseerd en geacteerd door dochter van 16 en zoon van 7. Ze gaan zelfs tickets enzo ontwerpen. Heb een wensenlijstje voor verkleedspullen voor jongste doorgekregen, oudste heeft al een zolder vol attributen. En vandaag hebben ze samen boekenleggers zitten knutselen voor hun nieuwe boeken. Van mij mag de vakantie nog wel een jaar duren Behalve de boekenstrooptocht met de oudste gisteren en een middagje openluchtmuseum staat er ook heel bewust niets op de planning buiten de deur en dat doet ze erg goed (en mij ook).
Je vind je weg er ook absoluut wel in en je ja je komt jezelf tegen maar leer je ook weer van. Hopelijk mogen jullie het snel ondervinden!
Engels is hier ook niet groot maar ik zelf lees veel thriller en dochter fantasie en grappig maar ook wel eens een beetje eng. Maar ga dan ook wekelijks er heen. Heb een grote abbo dus kan zo 30 te gelijk lenen maar zoveel boeken wil ik hier niet hebben. Dus vaak elke week of elke 2 weken ligt er aan. En mocht ik te laat zijn hebben wij nog een tegoed er opstaan. En 2 keer een boek lezen lukt mij niet sla dan zo de helft over soms gebeurt dat wel eens en dan weet ik zo weer de hele boek. Al zit ik wel eens te denken dat ik de reeksen van Lars kepleren en jussi nog wat ga lezen.
Als je kijkt naar de ontwikkelingspsychologie en de egocentrische fasen, dan is een kind vaak pas na het 6e jaar in staat om werkelijk te begrijpen waarom delen nodig is. Tot die tijd zullen sommige kinderen het dus steevast niet doen. De anderen zullen het doen omdat het hen gevraagd wordt of omdat ze het wel prima vinden, maar eigenlijk nooit vanuit eigen motivatie. Dus meestal komt het later vanzelf goed. Als een kind daar op leeftijd van een jaar of 10 nog moeite mee heeft, is er vaak iets anders aan de hand.
Klopt, en omdat ik ook wil dat de kinderen leren hun grenzen aan te geven heb ik dat delen dus echt los gelaten. Wel met ze over gepraat en uitgelegd, maar dus niet afgedwongen
Heeft iedereen opeens zin in Pompoensoep? Bij twee winkels de verspakket uitverkocht… Dan maar groene curry eten vanavond