Ja, maar van die paar vlerken die het wel doen (ik denk overigens dat het er veel meer zijn dan jij denkt) zie je vaak de ouders de winkel rondlopen zonder aandacht voor de kinderen en als er dan wat gebeurt is het "nee hoor, dat doet mijn kind niet". Dat je als winkelier dan helemaal geen kinderen meer in je winkel wilt snap ik best!
Maar het is helaas met zoveel dingen zo dat mensen de Sjaak zijn door andermans gedrag. Onze hond was keurig opgevoed, maar het ene na het andere losloopgebied verdween, omdat anderen hun honden schapen dood laten bijten, op broedende vogels laten jagen enz. Helaas zaten wij dan ook met de gevolgen. Daarnaast zien ouders van kinderen die de boel slopen, vaak niet eens het probleem er van in. Als ik hier in de kringloop loop, kijk ik niet eens meer op van kinderen die de speelgoedschappen leeg trekken, het uit dozen halen, tikkertje spelen bij het serviesschap enz. Moeder zegt er 9 op de 10 keer niets van en/of is zelfs in een andere ruimte. Ik hoor alleen de dames achter de kassa soms wat roepen. En ik heb totaal niet het idee dat die moeders het probleem er van inzien.
Hoe wil je het anders doen? Hoe kan je van te voren weten welk kind iets breekt en welke niet? De regel is denk ik opgesteld omdat teveel ouders dachten 'dat kan mijn kind wel' en dan oeps.. Er zijn weinig kinderen die bewust dingen kapot maken. Mijn oudste zoon is er eentje die soms bewust dingen kapot maakt, dus met hem ga ik bepaalde winkels sowieso niet in. Maar voor de meeste kinderen zijn het altijd ongelukjes. En dat is dan ook het probleem denk ik. Het is even aanraken en oeps.. Of iets te lomp omdraaien en met je jas en oeps.. Een ongelukje zit in een klein hoekje. Als volwassene maak je een hoop bewegingen niet die je als kind wel maakt waardoor je niet in de positie komt iets kapot te kunnen maken. Ook niet per ongeluk. Op die ene uitgezonderd maar daar hou je rekening mee. Dat begroot je al (of hoe zeg je dat?). Maar om dat met kinderen te doen is geen beginnen aan.
Ik snap die mevrouw van de winkel wel. En meestal ligt het ook aan de ouders hoe een kind zich gedraagt.. Vanaf het moment dat mijn kinderen konden lopen, heb ik continu gehamerd op "je mag kijken maar handjes op je rug" en je blijft bij mama/papa als we bijvoorbeeld in de supermarkt waren. Ouders die hun kinderen door de winkel laten rennen vind ik ronduit asociaal. Evenals de ouders die hun kinderen fruit en brood geven en dan bij de kassa zeggen oh ja ook nog 2 croissants (die inmiddels al op zijn. Veel winkeliers vinden dat héél vervelend, en terecht het product is immers niet van jou. Je kind kan gewoon even wachten, of neem iets mee van thuis, of eet thuis. Er zijn volgens mij ook reizen/ hotels voor alleen volwassenen. Wij zijn regelmatig bij serignan plage geweest daar is een zwembad gedeelte voor 16+. Prima toch voor d'r mensen die daar behoefte aan hebben. Ook mogen kinderen volgens mij niet in een "winkel voor volwassenen met volwassen "speelgoed" naar binnen Dus lekker die mevrouw zelf laten beslissen en anders naar een andere winkel gaan, als je het stom vindt. Ze mogen van mij in restaurants ook een kinderuurtje inplannen ofzo. Ik snap echt niet dat sommige ouders hun kind laten rennen door het restaurant of zelfs bij andere tafels laten rondhangen, blijf dan thuis als je kind niet gewoon 2 uur aan je eigen tafel kan blijven zitten. Onze kinderen gingen altijd van baby afaan mee, maar dit soort dingen, nee dat nooit. En ik ben echt geen zuurpruim, mijn kinderen hebben een fantastische jeugd en ik durf echt te stellen dat wij ontzettend toffe ouders zijn.
Tussen kinderen en volwassenen zitten verschillen inderdaad. Tussen kinderen zelf , en volwassenen zelf mag je geen onderscheid maken. Alle kinderen wel of alle kinderen niet. Je mag niet bij voorbaat bijv alle kinderen met roze jassen buitensluiten.
Dat is dan eigenlijk wel grappig in dit topic, want er wordt gesproken over discriminatie en tegelijkertijd is het ongehoord dat de winkeleigenaresse alle kinderen over één kam scheert. Typisch gevalletje zp denk ik
Mwa, wat ik vooral irritant vind merk ik, is dat die winkelier het nodig vindt - dus zijn er volwassenen die bv vinden dat als hun kind iets omgooit in haar winkel, zij daar zelf niet verantwoordelijk voor zijn en zelfs in discussie gaan met de winkelier. Of mensen die hun kinderen laten rondrennen en overal aan laten zitten etc. Mijn irritatie is vooral dus dat die regel nodig is, omdat ouders geen toezicht houden of niet kunnen inschatten dat bv die winkel ongeschikt is voor hun kind.
Maar kan zijn bewegingen niet goed coördineren, en daardoor ook sneller iets omstoten dan iemand die dat wel kan. Dus wat is er raar?
Hoewel ik de winkeleigenaresse wel kan snappen zou het voor mij reden zijn er niet te kopen. In principe ben ik altijd met de jongste. Ga haar niet buiten parkeren zodat ik naar binnen kan en ook niet vanuit de deuropening iets kopen.
Het is raar omdat je het inschattingsvermogen van een volwassene vergelijkt met het inschattingsvermogen van een kind.
Iemand met Parkinson weet over het algemeen wel welke houdingen/bewegingen problemen opleveren. Ik heb gelukkig geen Parkinson maar soms wel klachten die er op lijken door medicatie Ga dan niet iets pakken wat met trillende handen niet handig is. Dan vraag ik het gewoon Echt heel anders. en een kind.
Een tijdje terug was er een influencer die haar jonge kinderen tussen Paasdecoratie liet spelen op het vliegveld ergens. Stonden grote hazen van aardewerk volgens mij, plus eieren etc. Totaal niet de bedoeling om daarmee te spelen, maar hé, de jongens moesten echt even uitrazen. Zo’n mentaliteit verpest het voor alle ouders die het tegenovergestelde zijn.
Ja maar zo is het met alles Er is een groep die zich niet kan gedragen dus geld het “verbod” gelijk voor iedereen maar ik zie echt steeds meer ouders die hun kinderen totaal niet aanspreken en vaak anderen daarmee tot last zijn en moeder lacht het stom weg want ach ze zijn nog zo klein
Dit inderdaad. Echt 9 vd 10 kinderen die bij mij meekwamen de winkel in werden ‘losgelaten’ en amper naar omgekeken terwijl moeders door de rekken kleding ging. Weet nog heel goed dat er een kindje in de etalage stond. Ik heb het kind toen twee keer aangesproken om er uit te komen. Het kind luisterde niet en kreeg vervolgens een paspop op z’n kop. Mams uiteraard boos. Want de pop was gevaarlijk en haar kind was gewond nu en dat was mijn schuld. Nee doos, had je je kind zelf uit de etalage moeten halen en op moeten letten.
Klopt hoor, er is een soort prinsjes/prinsesjes cultuur ontstaan waarbij alles met de mantel der liefde wordt bedekt.