Nou, herkend iemand dit? Ik betrap mezelf erop dat ik de laatste dagen ineens weer bezig ben met een naam bedenken voor een baby. Ik heb 2 prachtige gezonde kinderen + ik vind het ouderschap loodzwaar = ik heb geen kinderwens meer. En toch.... namen bedenken die passen bij mn twee kinderen. Bedenken hoe dit eruit ziet op een geboortekaartje... en net ook wegzwijmelen bij een baby-kamer video op youtube. Kan dit toch een stiekeme kinderwens zijn? Rationeel kan ik het me niet voorstellen en ook gevoelsmatig ben ik zo blij dat ik over een aantal maanden de baby-tijd overleefd heb. Hebben meer mensen dit? Liefs
Ik heb t nog wel eens haha, voor een meisje. Die er écht niet gaat komen. En dat terwijl ik t helemaal prima vind dat er geen meisje komt.
Wat grappig. Toevallig hadden we het van de week over babynamen aan tafel. Ies vroeg hoe zij had geheten als ze een jongen was geweest en hoe Luc had geheten als hij een meisje was geweest. Dus toen er even over gehad en wat we mooi vinden of hoe we hadden genoemd. Ik heb ook totaal geen kinderwens meer. Van kinderen word je óf blind óf slaap je al bijna 5 jaar niet door
Ik raakte tijdens de zwangerschap van Isa blind aan m’n rechteroog Ze hoopten dat het zicht nog terug zou komen na de keizersnede (ik mocht niet natuurlijk bevallen ivm de mogelijke druk op ogen tijdens persen) maar het mocht niet baten. Blijvend blind dus.
Haha ja dit heb ik ook wel eens. We zijn gezegend met 2 kinderen en denk dat het hier ook bij zal blijven. Het continue 'aan' staan vind ik soms vreselijk zwaar dat ik er niet aan moet denken er nog 1 bij te hebben.. Maar fantaseren over nog een baby doe ik best vaak en hoe die baby dan gaat heten. Wel een jongen dan. Want ik weet enkel jongensnamen te bedenken.
Ik doe dat ook, emotioneel gezien echt nog een grote wens voor een derde - rationeel gezien niet, omdat het gewoon niet verstandig is (2x flinke pech tijdens/na de bevalling, waardoor ik er 2x bijna niet meer was geweest - ik ga het geen derde keer proberen). Ik heb soms ook levendige dromen waarin ik zwanger ben of al bevallen en een klein babytje vast hou, daar geniet ik maar extra van
Heb ik echt nooit. Moet echt absoluut niet denken aan een 3e. Goddank ben ik in de overgang en kan het ook niet meer. Al meer dan een jaar geen eisprong gehad. Nooit gedacht dat ik van super grote kinderwens nu ineens zo erin zou staan
Ik had na de 2e meteen het gevoel van 'compleet'. Maar op kraamvisite of andere gelegenheid waarbij je een babietje mag zien knuffelen blijft altijd dat steekje heimwee naar die tijd. Dat het ook door zwaar was vergeet ik dan voor het gemak maar even
Herkenbaar hoor! Namen verzinnen, bedenken hoe de kinderen en onze ouders zouden reageren op een nieuwe zwangerschap enzo. Beetje heimwee naar kraamtijd en borstvoedingsperiode. Maar rationeel absoluut geen kinderwens.
Hier ook geen rammelende eierstokken meer ben blij en trots met mn 2 mooie zoons. Ook niet echt met namen bezig vind Benjamin leuk maar er was een rede dat wij niet voor deze naam waren gegaan. En de meiden namen die wij hadden nog leuk hoor maar komen geen kindjes meer dus niet mee bezig. Wat zou jij een leuke naam vinden dan? Ben wel blij als mn jongste naar school gaat, mijn kids staan van 1-3/4jr echt aan aan. Zie wel eens kindjes netjes aan de hand lopen en dan denk ik hoeeee dan. Mijn kids zien de wereld in 360graden. Sterke karakters en gevoelige jongens haha en zo confronterend met jezelf (voor een groot deel) Mn oudste is vanaf dat hij naar school gaat echt een stuk rustiger geworden. Mn jongste man echt die maakt mij dement, al ruim 3 jaar gebroken nachten en overdag staat hij aan aan. Hou wel mega veel van ze hoor maar er komt geen 3e, of er moet er 1 aanbellen die en zindelijk is en naar school gaat oja en doorslaapt!
Heel herkenbaar! Laatste tijd opeens weer veel mee bezig. Heb de 3e zwangerschap heel bewust afgesloten als laatste keer en tot 3 maanden terug moest ik er ook echt niet meer aan denken. Maar opeens komen die kriebels weer dacht toch echt dat het klaar was bij mezelf...welke naam, hoe zouden de kinderen reageren etc. Rationeel gewoon niet handig met 3 slaap terroristen maar het zou het evenwicht wel ten goede komen hier thuis en vind ze zo leuk met elkaar.
Luid en duidelijk nee... Ik wil er zéker niet nog een bij. Ik heb twee leuke kinderen en ik moet er niet aan denken om weer met een baby te moeten slepen. Maxi cosi, voeding, slaapjes, krampjes, aaaahhh!
Nee, dat herken ik echt niet. Maar ja, ik heb al 7 keer een naam mogen bedenken. Dus ik heb mijn hart op kunnen halen wat dat betreft. Als ik nu ouders zie met jengelende peuters, huilende baby's, luiertassen ed ben ik zo blij dat onze jongste inmiddels 7 is en ik dat allemaal niet meer heb. Ik geniet van mijn gezin en ben blij dat de luiers ed achter de rug zijn.
Herkenbaar. Ik zei vroeger altijd al 2 kinderen. Man wil er geen meer. Dat knaagt wel. Door vroeggeboorte en het ziek zijn tijdens de zwangerschap voelen we wel gelukkig met onze knul. Voelt als of we geluk hebben gehad. Maar op de achtergrond sluimert het wel.
Namen bedenken vind ik altijd leuk om te doen. Beide kinderen hebben een V in hun naam, en als ik een andere naam tegenkom met een V dan triggert dat wel iets Dus die namen bewaar ik maar voor eventuele toekomstige huisdieren
Ik verzin met man samen al jaren namen voor onze kinderen, ook toen we helemaal nog niet wisten of we ooit zouden mogen door medische redenen (het is meer dan 4 jaar een harde nee geweest). Gewoon een beetje dromen van de toekomst die we voor ogen hadden ondanks alles Heb zelfs al jaren een lijstje uitgetypt en doen soms ook met die app Kinder mee.
Totaal niet herkenbaar. Ik heb altijd zo te doen met die jonge ouders met jankende en drammende peuters, moet er werkelijk niet meer aan denken om weer in zo'n fase te moeten zitten haha en dan heb ik het nog geeneens over dat eeuwige ziek zijn van die jonge kinderen, Ik wacht wel tot ik een keer oma wordt, wel de lusten maar niet de lasten