Hi allemaal! Ik heb het gevoel dat ik een duwtje in de rug nodig heb om weer helemaal mezelf te worden na de griep. Het gaat wel bergop, langzaamaan zwakken mijn klachten wel af. Maar het duurt nu al bijna 3 weken en ik zou het fijn vinden als ik wat hulp kreeg. Voor mijn verkoudheidsklachten heb ik een neusspray, en daar maak ik me verder geen zorgen om. Waar ik vooral tegenaan loop is een bepaalde onrust die ik heb. Voornamelijk 's ochtends als ik wakker word, dan krijg ik een soort van klein paniekaanvalletje - mijn hart begint sneller te slaan, ik krijg overal tintelingen en ik moet wat dieper ademen om genoeg zuurstof binnen te krijgen. Dan krijg ik ook een kramp in mijn darmen en moet ik naar de wc. Doorheen de dag gaat het beter, maar ook dan heb ik af en toe een angstig moment. Ik weet wel waar het vandaan komt, ik heb namelijk sinds ik griep heb gehad een soort van waas in mijn hoofd. Een afwezig gevoel alsof ik er niet helemaal bij ben. Ook dit gevoel zwakt wel af en ik heb nu regelmatig momenten van complete helderheid, maar ik merk dat toch ergens in mijn hoofd het idee zich heeft genesteld dat het nooit meer beter wordt en dat maakt me bang. De dokter zegt dat het zeker wel beter wordt, en ook hier op het forum heb ik al van een aantal lotgenoten gehoord dat het beter wordt, en als ik mijn gezond verstand gebruik dan geloof ik dat ook, want waarom zou het niet beter worden? Maar ik kan het mijn lichaam helaas (nog) niet wijsmaken. Nu ja, lang verhaal kort: ik zoek iets onschuldig, een "baat het niet dan schaadt het niet"-middeltje. Ik vond online Davitamon Stress & Spanning. Maar dit is iets nieuws, dus nog maar weinig reviews. Daarnaast zit daar (onder andere) valeriaan in, dit heb ik nog nooit genomen maar hier lees ik gemengde adviezen/ervaringen over. Heeft iemand hier wat meer verstand van? Of is Metarelax een meer onschuldige optie misschien?
CBD misschien? Het neemt de brain fog niet weg, maar kan wel wat kalmerend werken. De wazigheid zal idd echt wel gaan wegtrekken. Ik heb begin november corona gehad en het duurde zeker tot in december voor ik me mentaal weer helemaal helder voelde.
Denk je niet dat je misschien al wat te snel gaat nu? Misschien geeft je lichaam aan dat je nog even een stapje terug moet zetten. Een fikse griep kan qua echt ziek zijn zo twee weken duren, en daarna ben je natuurlijk ook niet meteen weer volledig hersteld. Iets ter ontspanning kan misschien wel helpen met het onrustige gevoel, maar ik zou wel uitkijken dat je dan niet alsnog te veel van je lichaam verwacht.
Dat ken ik nog niet, ik zoek het even op, dank je Fijn om nog eens bevestiging te krijgen dat het allemaal wel goedkomt, doet me deugd!
Ik weet het, ik ga wellicht inderdaad wat te snel...maar ik vind het zo uitzichtloos en het maakt me gewoon echt verdrietig... Tot 3 weken geleden was ik gewoon blij en gelukkig en fit en proactief, en ik herken mezelf gewoon niet meer. Daarom zou ik iets onschuldig willen proberen, zodat mijn lichaam ook nog gewoon de ruimte krijgt om zelf te helen, maar dat ik toch het idee heb dat ik wat hulp krijg of zo.
Ik wil alleen even delen dat ik mij precies zo voel als jij. Waardeloos is het. Begin januari (2-1) ziek geworden, en ik ben nog steeds niet de oude. Lichamelijk niet veel klachten meer, behalve moe en inderdaad hartkloppingen af en toe. Zelfs mijn Apple Watch ging voor het eerst sinds dat ik hem heb, meldingen geven dat mijn hartslag is veranderd. Ik heb net als jij ook het gevoel dat ik me nooit meer normaal ga voelen, ook al gaat het inmiddels stukken beter. Fijn dus om te lezen dat ik niet enige ben, èn dat het goed komt. Dat geeft vertrouwen. Sterkte!
Kom je wel buiten? Heel rustig een blokje om lopen misschien? Buiten zijn en wandelen is heel goed voor je mentale gezondheid. Sterkte ermee, lijkt me heel vervelend als er ineens zo aan de rem getrokken wordt door je lijf
Slopend is het, he! Ik ben ook 2 januari ziek geworden, en nu ook nog relatief weinig klachten meer maar gewoon echt niet mezelf. Inderdaad erg fijn, die herkenning! Ik wens het niemand toe want het is een rotgevoel, maar het is inderdaad geruststellend om niet de enige te zijn Jij ook nog veel sterkte, en als je wil mag je me zeker op de hoogte houden van jouw verdere verloop!
Ik loop elke dag een paar keer naar school en terug, dus ik kom wel buiten en dat doet mijn hoofd inderdaad ook wel deugd verder werk ik van thuis uit, dus kom ik niet zo heel veel buiten, behalve dan af en toe met de hond een blokje om. Ik ben gelukkig doorheen de dag niet heel erg moe, dus naar buiten gaan kost me eigenlijk geen moeite. Alleen 's avonds ben ik wel om 8 uur al helemaal op. Dank je!
Leg je de lat niet gewoon veel te hoog voor jezelf? Met een flinke griep en herstel ben je echt wel even onder de pannen. En je hebt ook nog drie jonge kinderen. Ik zou persoonlijk niet binnen drie weken na de eerste ziektedag in paniek raken en middeltjes zoeken. Probeer de komende twee weken je lijf en hoofd rust te gunnen. Gezond eten, op tijd naar bed, wandelen. Ik heb eind november griep gekregen en daarna bronchitis, en toen net na kerst weer griepklachten. Ik voel me sinds deze week pas weer helemaal helder en hersteld.
Ademhalingsoefeningen en ontspanningsoefeningen kunnen misschien ook goed helpen Op ggz Drenthe staan ontspanningsoefeningen, even Google n en je vind ze zo
Pfoe, jij hebt het ook wel te verduren gehad, hopelijk is het nu helemaal klaar! Je hebt helemaal gelijk, hoor, ik leg de lat te hoog en ik weet wel dat het normaal is dat ik nog niet helemaal in orde ben (de dokter zei zelfs dat ik 6 weken moest rekenen...). Maar een beetje ondersteuning kan geen kwaad, toch? Vandaar ook dat ik iets onschuldig zoek, gewoon om me wat beter te voelen (geen antidepressiva of hartmedicatie of zo...). Iedereen is natuurlijk anders, en ik maak me (soms onterecht) nogal snel zorgen, en dan is het niet een kwestie van gewoon zeggen "och, komt wel goed" om mijn zorgen te laten verdwijnen helaas...
Ik was even benieuwd @Taartjes: hoe gaat het inmiddels met jou? Ik ben voorlopig nog niets gaan halen tegen de stress want mijn hartkloppingen lijken inmiddels helemaal weg te zijn (iedereen hier had gelijk, ik wou te snel gaan!). Maar mijn wazigheid/brain fog is nog niet weg, het gaat heel erg heen en weer. Soms ben ik er ineens weer bij en soms ben ik ineens weer helemaal wazig… maar het feit dat ik ook gewoon helder kan zijn geeft me goede hoop dat ik binnenkort weer 24/7 helder ben. Mijn buik is nog niet helemaal wat het moet zijn, de laatste 3 ochtenden heb ik best pijnlijke krampen. Maar ik denk dat er ook wel een buikgriepje heerst, mijn jongste dochter heeft ook een beetje last…
Ik voel mij gelukkig sinds gisteren weer aardig normaal. Alleen nog een klein hoestje. Hoop dat jij ook snel weer de oude bent!