Hi, Ik schrijf dit topic om het een en ander van me af te schrijven, maar ook om hopelijk in contact te komen met “lotgenoten” of “ervaringsdeskundigen” (om het zo maar even te noemen..). Ik ben zwanger van mijn 2e kindje, na mijn prachtige zoontje van bijna 2 nu een meisje, zo blij! 2,5 week geleden zijn op 17,5 week zwangerschap mijn vliezen gescheurd. Inmiddels ben ik 20 weken zwanger en lig ik thuis met bedrust. Wij hebben nu wekelijkse controles in het ziekenhuis met tot nu toe gelukkig nog veel positief nieuws. Ik heb waarschijnlijk een hoge vliesscheur waardoor onze kleine meid nog erg ruim (inmiddels weer gemiddeld) in het vruchtwater ligt. Ook verlies ik hierdoor gedurende de dag maar weinig vruchtwater en is er nog geen ontsluiting of verkorte baarmoeder zichtbaar. Vorige week hebben we ook een prachtige, goede 20-weken echo gehad en vooralsnog lijkt onze gezonde dochter gelukkig niks mee te krijgen van deze hel.. De eerste 1,5 week kwam ik vooral door op hoop en goede verwachtingen. Omdat ik weinig vruchtwater had verloren en er nog veel in mijn buik zit had ik continue een stemmetje in mijn hoofd die zei dat er een fout was gemaakt. Dat ik het gewoon tot week 40 uit zou zingen en het ziekenhuis zich dan pas zou afvragen of het misschien toch geen scheur was. Maar afgelopen week kickte te realiteit opeens hard in. In verloor wat meer vocht en heb ik dit voor mijn eigen gemoedsrust toch nog maar een keer laten testen onder de microscoop. Dit was (weer) duidelijk vruchtwater. Dit heeft bij mij een knop om doen slaan, dat dit helaas wel echt is en ik echt in deze nachtmerrie zit. Ergens is dit “bewijs” goed geweest en was ik hier naar opzoek. Ik doe nu wel echt rustiger aan, hiervoor ging ik nog wel eens speelgoed opruimen of een wasje draaien. Maar het maakt het mentaal wel opeens een stuk zwaarder. Afgelopen week ben ik erg emotioneel en bang. Zo bang dat het vlies toch volledig doorscheurt bij een verkeerde beweging. En zo bang bij elk krampje dat de bevalling toch op gang komt.. Pas vanaf week 24 is het kindje levensvatbaar en kunnen ze wat doen (dan word ik waarschijnlijk ook opgenomen in het AMC). De eerste week dacht ik alleen maar “oh week 24 halen we makkelijk, ik kom sowieso wel voorbij week 32”. Maar nu voelen die 4 weken, tot week 24 enorm ver weg. En dan pas is er überhaupt een kans, maar je wilt natuurlijk ook helemaal niet bevallen met 24 weken. Het maakt het allemaal zo onzeker en eng.. Ik probeer voor nu maar van dag tot dag en van controle tot controle te leven en hopelijk halen we week 24 en dan week 32. Maar wat een lange weg gaat dit zijn, alleen in bed, met een peuter om mij heen.. Is er iemand die momenteel in een zelfde soort situatie zit of iets soortgelijks heeft meegemaakt? Ik zou het heel fijn vinden af en toe te kletsen! Liefs, Mikyla
Geen ervaring maar ik wil niet zomaar wegklikken. Wat een ontzettend spannende situatie voor jullie. Ik wil je heel veel sterkte en succes wensen, hopelijk blijft jullie meisje nog lang in je buik zitten!
Geen ervaring. Maar wilde je even een knuffel sturen. Wat een spannende situatie en begrijp je emoties en gevoelens helemaal. Ik ga heel hard voor je duimen dat kleine meid nog even lekker mag groeien bij mama.
Wat heftig, ik wil je ook heel veel sterkte wensen. Probeer positief te denken, hoe moeilijk het ook is. Ze zit nog steeds in je buik, elke dag is weer een dag dichter bij de 24 weken (en hopelijk nog veel langer!). Ik duim mee!
Veel sterkte. Ik heb destijds veel rust moeten houden en veel moeten afzien. Veel mensen in mijn omgeving begrepen het ook niet. Vraag om hulp en neem de hulp aan. Ik begon met tobben vanaf ongeveer week 22 tot ze gezond en wel met 35 weken te wereld kwam. Mijn vliezen braken rond week 30.
Wat een waardeloze situatie. Het is inderdaad een gunstig scenario dat het een hoge vliesscheur betreft, maar ik snap je angst maar al te goed, ik heb helaas zelf met 24 weken in deze situatie gezeten, maar dat was meteen gebroken vliezen, geen vliesscheur. Accepteer alle hulp die je kan krijgen en vraag ook om hulp. Hou optimale bedrust, maar vraag ook aan de arts of je nog ergens rekening mee moet houden, ik kan mij voorstellen dat dat weer voor andere complicaties kan zorgen. Heel goed dat je het al per dag bekijkt. Dat is nu van belang en maar ook als je de 24 weken voorbij bent. Veel sterkte en deel je zorgen of uitdagingen als je dat wilt, dat kan heel fijn zijn! (Destijds was er nog geen Netflix/ Disney+/ Videoland - ik zou nu overal lid van worden om de dagen door te komen)
Wat een rot situatie. Heel veel sterkte. Herken je angst wel. Ik kreeg bij mijn zoontje een hoge vliesscheur met 29 weken. Hij had een groei achterstand en werd toen geschat op net een kilo in gewicht. Enige wat voor mij fijn was er over praten met familie/vrienden/verpleging in t ziekenhuis. Je angst mag er ook zijn. 4 weken lijken lang maar bekijk het dag voor dag. Ik ben uiteindelijk ingeleid met 37 weken. Dus 8 weken in t ziekenhuis gelegen. Kijk als 24 weken bent elke keer een paar dagen/weekje verder en vier elke dag. Het werkte bij mij heel goed dat ik zag hoeveel weken+dagen ik zwanger was. De nachtzuster zette er iedere dag de nieuwe dag op. En iedere mijlpaal hebben we gevierd.
Ik hoop dat de kleine nog heel lang mag blijven zitten. Houd rust, vraag hulp, alles om die kleine te beschermen elke dag is er eentje (ook na de 24 weken). Geen ervaring met vliesscheuren of vroegbevallingen. Vriendin beviel met 28 weken en haar kindje gaat prima.
Dankjewel! Dat is wel een goeie! Ik vind het tot die week 24 (zonder overlevingskans) erg moeilijk om elke dag te vieren, maar je hebt gelijk. Ga het proberen!
Nog steeds rustig gelukkig. Wekelijkse controles zijn goed; genoeg vruchtwater, gezond kindje, gesloten baarmoeder. Dus dat is fijn. Alleen erg spannend omdat we nog 3 weken hebben tot week 24 en omdat die vliezen elk moment door kunnen scheuren..
Blijven aftellen en hopelijk doortellen, elke dag is er weer 1 extra. Hoe moeilijk en slopend het ook is die onzekerheid, houd rust. Als netflix, disney whatever je strot uithangt vraag bolletjes wol en haaknaalden en ga haken of breien ofzo. Ookal kan je t niet, mooie afleiding en weer een nieuwe skill geleerd eventueel. (Zou wel rondbreinaalden nemen van Addi dan kan je makkelijker blijven liggen ipv die lange pennen)
Jeetje wat een rotisituatie voor je! Kan me je angst zo goed voorstellen en wat zullen de dagen langzaam gaan. Hier een hoopvol verhaal! Bij een vriendin van mij scheurde haar vliezen met 22 weken. Ze heeft het 8 weken kunnen rekken door volledige bedrust. De kleine is met 30 weken geboren en is inmiddels een hele dame van 11. Enige wat ze er uiteindelijk aan over gehouden heeft is een gehoorbeschadiging aan 1 oor. Heel veel sterkte, ik hoop dat je de dagen rustig door komt zonder gekke dingen en je met gemak de 24 weken zult halen. Probeer dat rustige gevoel en dat vertrouwen wat je had weer terug te krijgen!
Wat een ellendige situatie.. Ik heb in mijn werk wel een positief verhaal Helemaal precies weet ik het niet(meer). Maar vliezen gescheurd voor de 20 weken. Maar echt gescheurd, verloor heelveel. Toch bleef ze ook genoeg aanmaken. De kansen waren erg klein.. Ende kleine dame is gezond en wel a terme geboren... Dus het kan. Echt!!! Houd hoop en houd vol!
Jeetje wat heftig. Ik duim voor je dat de kleine nog lekker lang in je buik blijft zitten en gezond ter wereld komt ❤️