Die waren heel geschrokken, herkenden wel dat hij met drukte vaak clownesk gedrag vertoonde en bv ging stoeien, maar niet in deze mate. Niet lang daarna ging het op school ook niet goed meer, vaak agressief en zeer grote mond, soms stortte hij compleet in en moest opgehaald worden - inmiddels blijkt hij adhd te hebben, met medicatie gestart en nu kan hij prikkels veel beter aan en gaat het gewoon heel goed met ‘m
Ohh jeetje, dit is wel heel erg... ik zou me schamen als mijn kind dit zou doen en hij zou ook excuses moeten maken. Onze zoon kan ook nog wel eens door overprikkeling heftig reageren, maar zo brutaal hoop ik toch nooit mee te maken.
Over twee maanden mogen wij ook weer, en kiezen net als vorig jaar voor een feestje buitenshuis. Vorig jaar had zoon 4 kindjes uitgenodigd en zijn we pannenkoeken gaan eten. Er zat een speeltuin bij en hebben nog buitenbingo gedaan. Ondanks dat het erg leuk was en de kinderen goed met elkaar overweg konden zat er toch 1 kind bij die zich vaak afzonderde en op een gegeven moment naar huis wilde. Dit jaar gaan we weer voor een feestje buitenshuis en mag zoon 7 kinderen uitnodigen. Ook ik ben blij als het weer achter de rug is en we -hopelijk- weer een geslaagd feestje gehad hebben. Vind het toch weer spannend merk ik.
Helaas heeft mijn zoon ook zo'n vriend die zich niet gedragen kan. Hij heeft een grote mond, springt op de stoelen, grijpt zo met z'n handen in een schaal eten dat nog verdeeld moet worden, stelt zichzelf altijd boven anderen en is EXTREEM druk. Als we er iets van zeggen maakt het ook gewoon geen indruk. Zelfs niet nadat mijn man na een tijdje dreigde hem maar naar huis te brengen. Ik vind dat soort situaties ook altijd lastig, want je wil de sfeer graag goed houden.. Ik sta er alleen echt van versteld dat je als ouder gewoon geen indruk meer maakt als je een kind ergens op aanspreekt.
En wat zo fijn is? Thuiskomen in een huis zonder de feestjes zooi. Kind is al overprikkeld genoeg na zo'n feestje en jij zelf ook haha. Zo fijn dat ik geen rommel thuis meer hoefde op te ruimen. Elke cent meer dan waard
Wij hebben voor onze dochter met ASS altijd bewust thuisfeestjes gehouden. Toen ze jong was, was ze heel prikkelgevoelig, dus bijv. Ballorig was geen optie. Maar hebben het wel altijd klein gehouden, en met, vooral toen ze klein waren, een overzichtelijk programma en niet te lang. (zo'n twee uurtjes) Altijd goed gegaan, behalve op 1 feestje. Ze had toen vier jongetjes uitgenodigd, die allemaal los van elkaar regelmatig bij ons over de vloer kwamen, ging altijd prima. Maar toen bleek dat twee jongetjes samen niet goed gingen, die vlogen elkaar constant in de haren. Het lukte niet meer om tot ze door te dringen, en we waren eigenlijk alleen nog maar bezig om ze uit elkaar te halen. Een van de twee jongetjes heeft toen ook nog speelgoed van m'n dochter, die ze net van ons gekregen had, op de grond stuk gegooid. Vlak daarna kwamen gelukkig alle ouders om de kinderen op te halen. Wij wisten van te voren niet dat dit geen 'match' was, maar bij ophalen zeiden beiden ouders doodleuk; "Oh ja, die mogen op school ook al niet bij elkaar in de buurt zijn." Het jaar erop zijn ze in twee verschillende klassen geplaatst. Het kapotte speelgoedje is overigens nooit vergoed. En m'n dochter hield toch een beetje een naar gevoel over aan dit feestje. De feestjes daarna heeft m'n dochter nog maar 2 of 3 kinderen uitgenodigd. Was ook beter, want dan kon ze haar aandacht zelf ook beter verdelen. A.s. juni zal ze 12 jaar worden, en dan gaan we het denk ik voor het eerst niet meer thuis vieren, maar bijv. bowlen/naar de film.
Zo jammer eigenlijk. Een feestje hoort vooral leuk te zijn voor de jarige, maar door dit soort dingen (speelgoed dat stuk wordt gemaakt, ruzie etc) wordt de sfeer verpest en houd je er een nare nasmaak aan over.
Bij de meeste kinderen is het, denk ik, wel zo dat als je een dergelijk dreigement indien nodig ook uitvoert, ze een volgende keer wel een keer extra nadenken voor ze zo ver gaan.
Ik vrees dat dat kind dat al zo vaak heeft gehoord en niet uitgevoerd dat het geen indruk meer maakt. Danwel het wordt compleet niet geregistreerd, wel gehoord maar niet verwerkt. G als ze in dr bui is (moe, overprikkeld...) hoort me wel maar het kamertje bovenin zit te vol, dan verwerkt ze t niet meer. Pas later, in een afkoelmoment komt die verwerking van mijn eerdere boodschap. Een andere ouder maakt bij haar overigens wel indruk maar dat is omdat ze heel erg van de regeltjes is en niet wil "falen". Wij zijn dr ouders dus die krijgen gewoon de volle laag, want dat is "eigen". Ballorig is trouwens een grote no-no hier. Wat een herrie hok was dat. Ene krijspaleis is de andere niet, gelukkig.
Wat een nare verhalen, sneu voor de verschillende jarigen. Als ik dit allemaal lees mogen wij in ons handjes knijpen. Tuurlijk hebben er wel druktemakers tussen gezeten, maar snel ingrijpen hielp wel en ruzie is er nooit geweest. Intussen hebben wij het laatste kinderfeestje gehad, ben wel blij dat dat gestress klaar is. On topic: hoe oud zijn de kinderen? Vaak zijn de kinderen hieperdepieper omdat er feest is. Sommige kunnen dat moeilijk reguleren en uiten dat wat verkeerd. Het is daarom fijn om ze even naar buiten te kunnen doen. Even naar een speeltuin, of een speurtocht in kleine groepjes. Werkt dat niet of gaan ze andere pesten dan was ik daar heel duidelijk in. Gedraag je jezelf niet, dan breng ik je naar huis.
Wat vervelend zeg. Dochter is net jarig geweest en gaat haar feestje over een paar weken vieren. Vorig jaar nodigde elk meisje alle meisjes van de klas uit (zijn er nu 11, vorig jaar 10). Ik ga met ze naar een krijspaleis en daar spelen ze met wie ze willen spelen. Nu een paar keer gedaan en bevalt erg goed (ook bij andere dochters).
Jongens hier. Da's toch anders. Dan is het programma al niet ingesteld op rustige activiteiten. Ik hou (vooral voor mezelf) wel rekening met het aantal kinderen en de locatie. Ze moeten wel de ruimte hebben om hun energie kwijt te kunnen. Los daarvan: Ruzie is niet oké. Vervelend doen ook niet. Bij de 5e verjaardag van mijn oudste heb ik serieus een kind even uit de groep gehaald en af laten koelen. Die was (weliswaar met z'n tweelingbroer) aan het vechten. Niet meer stoeien maar moedwillig pijn doen. Daarna jaren niks meer. En toen bij de 9e verjaardag van mijn jongste een vriendje wat ik ook even boos heb toegesproken toen hij vervelend bleef doen. Laatste waarschuwing gegeven en toen hij toch doorging mocht hij even niet meer meedoen. Los daarvan: Het gedrag wat jij beschrijft zou ik echt onacceptabel vinden. Nu ben ik best directief en zou ze dus zo in het gareel hebben, maar leuk is anders. Helemaal voor de jarige. Ik zou met dochter bespreken wat er gebeurde en tegen haar zeggen dat dat gedrag niet oké was. En ik zou vragen waarom die meisjes überhaupt uitgenodigd waren. Als ze aangeeft dat dat haar vriendinnen zijn, zou ik vertellen dat mensen die elkaar leuk vinden niet zo met elkaar omgaan. Uiteindelijk denk ik dat het goed is als je dochter zich bewust wordt van de karakters van de mensen om haar heen en ze betere keuzes kan maken wat betreft met wie ze haar tijd door wil brengen. Jij kunt haar daarbij helpen door te bespreken wat ze fijn vindt en wat niet. En dan volgend jaar iets selectiever zijn qua genodigden. Heb je daar wat aan?