Nee dat denk ik niet. Veel te leuk om zelf te verzamelen. Van mijn oma een bestekcasette gekregen toen ik uit huis ging. Gingen we samen uitzoeken. Gebruiken we al 15 jaar lang dagelijks en de set is echt nog perfect. Dat vond (en vind) ik een heel mooi kado.
Nee ik denk dat ik tzt als ze op zichzelf gaan wel bepaalde dingen aanbiedt om uit te gaan zoeken en dat ze dat dan krijgen van me. Maar geen idee wanneer ze t huis uitgaan, oudste is 18 en heeft in ieder geval geen plannen en zie t ook niet snel gebeuren. Tegen die tijd is je smaak toch anders dan nu, dus tzt samen shoppen lijkt me veel leuker. Je hebt een hoop gewoon bij de action, hema en ikea etc dus zeker als wij wat cadeau doen heb je echt al wel een leuk begin met spulletjes voor de eerste tijd.
Idem! Ik wil best betalen maar ga niet voor hun kiezen. Dus ze krijgen tzt gewoon een flink bedrag mee wat ze zelf kunnen spenderen
Nee, ik ga geen uitzet sparen voor mijn kinderen. Dat mogen ze zelf doen. Ik heb zelf vroeger ook voor mijn uitzet gespaard. Ik vroeg voor mijn verjaardag dan bijv dingen voor mijn uitzet. Mijn moeder vroeg bijv wel of ik handdoeken ed van een spaaractie van de supermarkt wilde. Die kreeg ik dan van haar. Onze oudste is een paar maanden geleden getrouwd. Ik vroeg aan haar ook al of ze voor haar uitzet wilde sparen, maar dat vond ze niet nodig. Zij zei dat ze het wel zou kopen als ze het nodig had. Het laatste jaar vroeg ik aan haar ook wel of ze ook handdoeken/pannen/messen ed wilde van de spaaracties van de supermarkt. Als ze ze wilde dan deed ik het en anders niet.
Hier zijn we nog niet zo ver, dat duurt nog jaren... Maar als iedereen voor zijn zoon of dochter de uitzet gaat sparen, dan hebben ze bij samenwonen alles dubbel. De eerste ruzie wordt dan wiens borden en wiens pannenset in gebruik genomen gaat worden, ik zie het al helemaal voor me. Ik heb vroeger wel zelf servies gespaard toen ik nog thuis woonde, schaaltjes er van hebben we nog steeds in gebruik. Inmiddels is de stapel ruim gehalveerd, maar met wat er nog van over is ben ik nog steeds blij.
Mijn moeder heeft dat bij ons ook niet gedaan. Maar ze ging wel met ons een dag shoppen bij allerlei woonwinkels en kregen dan ook best wat cadeau. Dat wil ik met onze dochter ook doen. Dan kan ze zelf uitzoeken wat ze mooi vind. Met haar 10e verjaardag mocht ze ook met mij en mijn moeder winkelen voor spulletjes voor slaapkamer make over. Misschien als ze zegt dat ze een bepaald servies wil, dat ze dat al eerder bij elkaar kan sparen.
Ja dit. Ik heb echt geen zin om al die dingen nu te gaan verzamelen. Zit ik met die spullen of is het al gedateerd tzt we kijken dan wel. En zometeen gaan ze gelijk samenwonen ofzo (je weet het niet) zit mijn schoondochter met mijn gekozen theedoeken. Zou ik zelf ook niet willen. Ik ga dan liever een dagje met ze shoppen of schenk iets wat ze graag willen ofzo. Of wie weet heb ik zelf nog dingen die ik dan net moet vervangen krijgen ze die…geen idee is vast van alles mogelijk tzt En Ikea en action is ook goed betaalbaar toch. Ik begon ook met alles van Ikea. Ging prima.
Nee dat ga ik echt niet voor ze bij elkaar sparen nu. Zou serieus niet weten waar ik dat moet laten al die tijd. Maar tzt ben ik meer dan bereid om het met ze te gaan shoppen en dan geef ik het ze met alle liefde cadeau.
O echt niet! Ik heb vroeger vanaf mijn 16e gespaard en omdat ik niet heel vroeg het huis uitging, had ik echt heel veel, zelfs een wcrolhouder en ijscoupes. En toen ik op mezelf ging, zat ik met die gele en blauwe handdoeken, totaal niet mijn smaak meer. Echt alles was geel/blauw, typisch jaren 90. Dus tegen de tijd dat ze hier langzaam concrete plannen hebben, gaan we wel kijken. En dan hangt het ook af of ze direct naar een eigen huisje gaan of eerst naar een studentenkamer.
Ik spaar enkel in geld. Laat ze t.z.t. maar lekker zelf uitzoeken wat ze leuk vinden. Juist dat vond ik zelf ook zo leuk toen ik het huis uitging. Alles zoals ik het zelf wilde i.p.v. zoals een ander het wilde.
No way. Ik was ook blij dat ik dat zelf niet had gedaan. Toen ik het huis uit ging kon ik gewoon kiezen wat ik toen mooi vond. Ik dacht dat uitzet sparen echt iets van minstens 50 jaar geleden was
Mijn oudste weet nu al amper wat ze moet vragen voor feestdagen etc. Dus waarschijnlijk zal ze vanaf een bepaalde leeftijd -of dat nu 16 of 18 is - wel op die manier gaan sparen. Dat zal ikdan ook wel stimuleren... joh, als je niks weet, dan maar sparen voor je uitzet . En wij zijn vrij makkelijk met handdoeken etc. Dochter maakt het ook echt niet uit of ze rose of blauw zijn... Dus dat maakt qua smaak ook niet uit. Verder kon mijn man ooit eens een bestekset kiezen als kerstpakket - en zoiets zouden we dan bijvoorbeeld ook wel een volgende keer doen bijvoorbeeld voor haar uitzet. Of als ze tzt een superleuk setje mokken ziet ergens die ze wil hebben - maar ik niet- hupsakee... ook voor je verjaardag voor je uitzet... op die manier dus.
We sparen al voor studie/rijbewijs/buitenlandse reis (net wat ze willen) dus nee, niet ook voor hun uitzet. Ik kreeg van af mijn 12de geen leuke verjaardagscadeaus meer van mijn moeder. Alleen nog maar theedoeken, servies, bestek, strijkijzer. Ik vond het vreselijk… deel hebben we nu nog in gebruik, maar ik had het veel liever zelf uitgezocht. En ik ben/was vroeger al zo dat ik spul dat prima is maar niet helemaal mijn smaak, ik dan niet weg doe maar gewoon gebruik.
Dit eigenlijk. Hoewel ik het ook echt wel leuk vond dat ik dit soort spullen kreeg, vond ik sommige dingen ook echt lelijk Mijn moeder houdt van hele moderne spullen en ben juist veel klassieker. Ik heb dus jaren van een heel lelijk servies gegeten met heel lelijk bestek. Haha.
Nee, neem haar liever mee uit winkelen voor de spullen die ze leuk vind. Koop liever dan in 1x alles voor haar dan dat je telkens beetjes koopt. En zo kan ze zelf kiezen wat ze leuk vind
Ik had ooit een gereformeerde collega die thuis moest blijven wonen tot haar huwelijk. Die begonnen standaard met 15 met het sparen van de uitzet. Er kwam zelfs iemand langs thuis waarmee ze alles heeft uitgezocht. En ze betaalde daar iedere maand ook geld voor. Een soort spaarsysteem zeg maar. Ze gaf aan dat de huishouding haar verantwoordelijkheid was/werd. En dat dit ook van haar verwacht werd. De vrouw brengt een deel van de uitzet in en de rest krijg je als huwelijkscadeau. Grote gemeenschap en families dus die kwamen in een volledig ingericht huis.