Ja dat klopt helemaal. Nja echt vechtscheiding is het niet. Toen hij een relatie met mij kreeg was het pittig, tegenwoordig is ze aardig rustig. Alleen verteld ze dus halve dingen en krijg je geen antwoorden. Hij heeft geregeld gesprekken met haar gehad, alleen gaat ene oor in ander oor uit. Hij heeft haar aangeboden om kindje na school te brengen en evt te halen maar dat wilt ze ook niet. Er spelen zoveel dingen, papa zegt er niks meer van die laat het allemaal maar gaan en tja ik kan dat niet echt. Dat kindje verdient ook een liefdevol leven en alles wat ze nodig heeft zonder al dat gezeur en poes pas. Alleen word dat niet toegelaten
Mijn belang omdat het om mijn bonuskind gaat. En had met alle liefde willen helpen alleen moeder laat dat niet toe.
Toch zou ik niet te veel ‘tegengas’ geven juist ómdat het kind recht heeft op een liefdevol leven en alles wat ze nodig heeft. Ik zou je eigen dingen opzij proberen te zetten en te kijken wat het kind echt helpt. Sowieso kan vader met school bespreken dat hij direct door hen op de hoogte gehouden wordt en niet via moeder, dan heeft hij de informatie uit eerste hand. Verder proberen zo respectvol mogelijk over haar moeder te praten, het is en blijft haar moeder, een kind is vaak erg solidair, wat er ook gebeurt. De meeste ouders geven om hun kind en hebben het beste met het kind voor, ze handelen alleen niet altijd even ‘handig’ of worden door bepaalde zaken belemmerd in hun handelen (ik vond dit bv. in de documentaire Verloren kinderen ook heel sterk naar voren komen). Als de twee gezinnen waarin een kind leeft tegenover elkaar staan en/of tegenstrijdig zijn, dan kan dat heel complex zijn. En er voor haar (het kindje) zijn als het nodig is, dat lijkt me het allerbelangrijkste.
Ik had al een vermoeden dat het om je bonuskind ging ,je bent zo fel (terecht vind ik).Het komt op mij over als volgt ,moeder is laks,deelt te weinig info, lijkt de zorg niet aan te kunnen.Vader wil wel maar word tegen gewerkt door moeder met als gevolg dat hij (min of meer) de handdoek in de ring gooit.Jij ziet dat het kind meer nodig heeft maar je kan niets bereiken omdat je niet de bio moeder bent.Hoe vaak is ze bij jullie en hoe gedraagt ze zich dan?Kunnen jullie het aan als ze bij jullie zou wonen? Vader en moeder moeten echt in gesprek met elkaar en opnieuw (harde)afspraken gaan maken in het belang van je bonuskind ,desnoods met hulp van een therapeut oid, dit is schadelijk voor het kind.Ouders die apart van elkaar met school in gesprek gaan werkt uiteindelijk ook niet optimaal.
Dat er geen namen staan wil niet zeggen dat iemand niet herkenbaar is. Als moeder dit leest heeft ze zo door dat zij dit is. Of ieder ander die dit verhaal kent.
Nee moeder is te makkelijk, geen regels enzovoorts, ja hij word zeker tegengewerkt. Het kindje wou hier slapen mocht ook niet van moeder. Het is al heel wat dat ze 2 keer in de week mag komen nu. Dat komt ook omdat moeder andere werktijden heeft die na schooltijd zijn sinds dien mag kindje hier komen. Maar slapen echt niet. Kindje vroeg of papa van school mocht halen zegt ze die afspraak heb ik niet met school, terwijl ze daarvoor tegen tante zei dat papa kindje een keer van school moet halen en hij dat niet deed. Dus ja hij laat het nu ook maar voor wat het is. Ze heeft ook meer nodig maar ik kan helaas niks doen, moeder zegt dat ik van kindje af moet blijven en er niks over te zeggen heb en ik kindje niet mag aanspreken. Ik heb al tegen papa gezegd een advocaat te regelen en afspraken te maken zelfs voordat de omgang plaatsvond alleen doet hij dat niet. Ze willen beiden geen poespas. Nee dat is ook zeker niet optimaal, maar zo weet hij wel van hoe of wat aangezien hij overal buiten word gehouden. Kindje denkt nu na andere school te moeten en wilt dat nu dus ook omdat moeder dat heeft gezegd en het dus niet zeker is en is deze school ineens ook kut
Ik geef ook geen tegengas ik spreek kindje moeder ook niet. Ik bespreek met papa wanneer er geen kindjes zijn of via app. Ik praat ook niet slecht over mama waar kindje bij is. Ja dat ook zeer zeker, alleen heeft papa geen poot om op te staan omdat mama alles beslist en zijn mening telt niet. Over haar doen en handelen reageert hij ook niet op en laat het zoals het is. Als mama en papa samen zijn praten ze normaal over koetjes en kalfjes. Ruzie is er niet echt. Ik ben er zeker voor het kindje voor zover het kan
Dat maakt de zaken heel anders. Maar toch moet je echt oppassen wat je hier deelt. Juist wat je hier deelt. Als zij erachter komt dat je op dit forum zit ( en ja, dat komen mensen soms ) dan kan dit allemaal tegen jullie gebruikt worden.