Zulke dingen komen altijd op een ongelegen moment inderdaad beterschap! Hopelijk valt het mee met de buikgriep.
Van de peuter meltdown van dochterlief in de winkel vanmorgen.. ze liet zich neervallen op de roltrop met als gevolg een veter die vast kwam te zitten gelukkig zat de noodstop direct daar dus de roltrap stond snel stil waardoor ik de veter los kon trekken. Zelf vond ze het allemaal wel grappig. Ik wat minder.
Ik wou juist net zeggen hoe duur is dat nou een paar paracetamols haha maar duurder merk dan denk ik.
Oh de horror Ik ben bang van roltrappen Heb zelfs tot ruim in mijn 20e de hand van mijn moeder vast gehouden als ik erop moest
Wow ik zou hem echt stressen. Ben ook nooit zo dol op roltrappen. Hier is ooit lang geleden een meisje met haar haren tussen de roltrap gekomen. Vraag me niet hoe ze het voor elkaar heeft gekregen. Is allemaal goed afgelopen maar ik word al naar van het idee. Gelukkig is het bij jullie allemaal goed uitgepakt, die rot peuters ook
Mijn zus haar schoonmoeder is op Schiphol op de roltrap gevallen, meegetrokken aan haar vest. Ze zat helemaal vast erin. Ze hebben haar vest kapot moeten knippen Wonder boven wonder had ze alleen een schaafplek op haar elleboog. En flink geschrokken natuurlijk. Het had een voordeel: ze weerden daardoor appart begeleid over Schiphol en waren daardoor net het hele gezelschap in no time door de security en paspoortcontrole. Ze hoefden niet in de lange rijen aan te schuiven
Schooltje niet, maar ik werk op de peuteropvang en noem het naar de kinderen toe ook gewoon school. Dat is het voor hun nou eenmaal. Naar anderen heb ik het gewoon over de peuteropvang.
Ja, als ik praat tegen mijn kinderen zeg ik: " ik zal het even voor je pakken" en niet " mama zal het even voor je pakken" Ook tegen de peuters zeg ik niet steeds mijn voornaam maar gewoon ik.
Ligt idd aan de leeftijd. Maar ik gebruik het beide. Op de opvang praat ik juist niet vaak over ik, omdat we met 2 staan. Dus dan is het meestal; ‘dan kom je even naar de juf toe’ of ‘dan vraag je even of de juf wilt helpen’, enz..
Ja vreselijk he, ik zei nog tegen haar GA STAAN. Maja.. peuters he. En ik had de winkelwagen nog mee dus moest even snel schakelen. Maar gelukkig is het goed afgelopen. Voortaan gaat ze dus in de winkelwagen of ze nu wil of niet.
Het was op het einde, dus de knop was gelukkig zo ingedrukt. Maar pffft. Eigenwijze peuters, ben gelijk 10 jaar ouder door zo'n voorval haha, voortaan gaat ze maar gewoon in de winkelwagen
Iedereen heeft zn eigen manier. Maar dat benoemen van ik als je het over jezelf hebt is juist heel belangrijk voor de (taal) ontwikkeling.
Als ik het over mezelf heb wel. "Ik ga zo eten koken. Jij mag nog even op de tablet." En niet "Mama gaat zo eten koken. *naam kind* mag nog even op de tablet" Vanaf een jaar of 2 kunnen ze dat prima begrijpen.
Maar die is ook nog klein toch? Ik neem aan dat je dat over 5 jaar niet meer zegt. Dat hoor ik bij sommigen dus wel. Tegen een puber "mama gaat je boterhammetje smeren" dan krijg ik echt kotsneigingen.
Dat is wel erg jong hoor. Vanaf 3 gaan ze dat een beetje leren, wanneer de spraakontwikkeling ook meestal goed op gang is en vanaf 4/5 jaar zullen ze het ook beheersen. Dus in de derde persoon praten tegen een peuter is echt zo raar niet, als je de ik-vorm ook maar gewoon gebruikt.
Mijn opa en oma noemden zichzelf nog altijd ‘pa’ en ‘ma’ ‘Ma gaat even koffie zetten, doe jij even de thee, pa?’ zei mijn oma dan Ik associeer het daarom wel heel erg met gezelligheid en mijn opa en oma. Maar zelf heb ik nooit in de derde persoon over mezelf gesproken tegen de kinderen. Ik denk ook in een flits altijd dat iemand het over een andere ‘mama’ heeft als ze bv zeggen;’Mama gaat een boterham smeren.’ of ‘Geef maar aan mama.’ - dan denk ik heel even dat er nog ergens een mama is, of dat de spreker niet de moeder is…