Ik had een koophuis, helaas gescheiden en nu dus gedwongen naar huur gegaan. Vind t nog steeds jammer dat ik geen koophuis meer heb. Maar nu alleen met zoon zit het er niet meer in helaas..
Dat is vanuit het geloof volgens mij en niet vanuit een bank of hypotheekverstrekker. Edit: sorry dat was al genoemd zie ik nu.
Nou ik wil net zeggen, heb veel dingen gehoord maar hier valt mijn mond van open. Ook ik ken er genoeg met een koophuis.
Wij huren sinds juni ‘22, daarvoor woonden we nog bij schoonouders in (vrijstaand huis, veel ruimte gelukkig). Wij hebben van januari tot mei ‘22 geprobeerd te kopen maar het is echt niet te doen. We werden continu overboden met 50/60k, echt absurd. En ook voor wat; wij konden toen 250k hypotheek krijgen max maar dus nooit voor kunnen slagen. Nu huren we particulier en niet in het dorp waar we woonden maar in een stad 20 min ervandaan. Ik mis ons dorp echt enorm maar we hebben nu wel een ruime eengezinswoning. Mijn vriend studeert op het moment nog (HBO), als hij daarmee klaar is over 2,5 jaar willen we gaan kopen en dan wel terug naar het dorp.
Voor nu huur. Als starters afgelopen 2 jaar geprobeerd er tussen te komen maar geen enkele kans gehad. Nu laten we het maar even een dood normale tussenwoning is hier al 350.000.
Ons eerste huis hebben we gekocht toen ik net twintig was. Daar hebben we een kleine tien jaar gewoond. Ongeveer 6 jaar terug hebben we ons huidige huis gekocht. Inmiddels is deze verdubbeld in waarde (door flink te klussen en vooral ook door flink wat geluk)
Wij hebben een koopwoning. Gekocht in 2015, totaal niet vergelijkbaar met nu. In deze tijd hadden we het als starters niet gered denk ik.
Elk geloof kent zijn eigen variëteiten. Ik ken ook een moslim die geen halal-vlees eet bij een bbq omdat de botten niet op een speciale manier uitgekookt zijn. Ik kennook moslims die roken en/of drinken terwijl dat niet is toegestaan. Dus dat zal ook gelden voor het nemen van een rentelening. Wat voor de 1 volstrekt normaal is is voor de ander vreemd.
Gelukkig een koophuis met betaalbare hypotheek. 22 jaar geleden ons eerste huis samen gekocht toen we beiden nog thuis woonden. Een bouwval gekocht en (bijna) helemaal zelf opgeknapt in 18 maanden met gespaard geld. Alleen geld geleend voor het huis, een deel hypotheek en een deel van schoonouders geleend. Lening aan so hadden we na 8 jaar ofzo terugbetaald. Ongeveer 15 jaar daar gewoond en toen ik zwanger was van de vierde verhuisd naar een groter huis. Daar wonen we nu bijna 7 jaar en inmiddels is het al 1,5 ton in waarde gestegen. Onze hypotheek in ongeveer de helft vd huidige waarde en goed betaalbaar voor ons. Voor dat geld kan je hier nog geen flat huren.
Kan ik me goed voorstellen. Wij hebben nu sinds 3 jaar een koopwoning en zijn net verhuisd naar ons 2e koophuis. Wel bizar dat de markt 3 jaar terug ook nog beter was dan nu. Dus in dat opzicht nog een klein geluk gehad. Qua lasten waren we al gewend aan hoge huurprijzen. Dat scheelt denk ik wel. Ik denk dat veel ‘oudere’ mensen zich rot schrikken als ze horen wat wij betalen per maand, mja. Je gaat er naar leven; we sparen gewoon fors minder daardoor.
Koop. Mijn man had al sinds 1998 een koophuis en ik 10 jaar later. Inmiddels wonen wij samen in ons 3e koophuis en hebben we flink overwaarde weten te creeëren.
Wij hebben sinds 5 jaar een koophuis; daarvoor veroordeeld tot vrije sector huur. Voor ons was het toen ook niet makkelijk om er tussen te komen; probeerden het al een aantal jaar maar was lastig qua inkomen en vastigheid (zat in een branche waar enkel tijdelijke contracten worden gegeven, en nog niet zo’n hoog salaris om mooi te kunnen middelen). Toen ook veel spaargeld ingelegd om het huis naar onze zin te maken. Wij waren dus ook wat ouder bij het kopen ons eerste huis (begin/midden dertig). we zijn nog steeds erg blij met ons huis. Afgelopen jaar verbouwd (ook omdat verhuizen zelfs met onze overwaarde hier in de omgeving onmogelijk voor ons is), en nu kunnen we weer een hele tijd vooruit!
Wij hebben een koophuis. 15 jaar geleden gekocht en nu bijna hypotheekvrij (nog een jaartje!) En hoe we dat gedaan hebben? Door niet aan de top van ons salaris te lenen, niet alles perfect te willen hebben ( wij hebben bijvoorbeeld niet gekozen voor die leuke, maar erg dure stad, maar voor een plaats 15 minuten verderop), door niet alles meteen te willen verbouwen maar dat in etappes te doen en pas als we ervoor gespaard hebben etc.
Huur, als alleenstaande moeder met een baan in de zorg is een koopwoning in de randstad onmogelijk. Nou wacht misschien een garagebox of een 1 kamerflat zou ik kunnen kopen. Beiden geen optie met 2 kinderen. Erg blij met mijn sociale huurwoning, sinds een jaar woon ik in een prachtig nieuwbouwhuis. Goed geïsoleerd, zonnepanelen, warmtepomp, wat een lot uit de loterij was dat toen ik deze woning kreeg.
Wij hebben een koophuis. Manlief heeft deze 19 jaar terug gekocht. Ondertussen is het huis van ons beide. Huis is eigenlijk wat aan de kleine kant voor de grote van ons gezin, hebben een periode gehad dat we wel wilde verhuizen, maar stonden toendertijd onder water en konden niet weg. Nu willen we niet meer weg, dus zijn aan het klussen geslagen en al veel vernieuwd in huis. Huis is overigens nu het dubbele waard als waar het voor gekocht is.
Koop. 22 jaar geleden heeft man een koopappartement gekocht op zijn salaris en zijn we gaan samenwonen. Bijna 18 jaar geleden een koopwoning samen gekocht ( tussenwoning) en 5 jaar geleden een 2 onder 1 kap samen gekocht.
Ik heb in een goede periode (2017) mijn huis kunnen kopen. En ik ben alleenstaand en dat ging gemakkelijk op 1 salaris.