Hier precies dezelfde situatie met 2 kinderen. Had een koopwoning maar nu moet ik huren. Had graag een koopwoning behouden maar met deze prijzen is dat niet te doen.
Toen wij uit huis gingen kochten we meteen ons eerste huis. Ik was 21 en man 23. Ik zat nog op school en man deeltijd. Een klein schattig huisje in het dorp waar man al woonde. Stuk goedkoper dan de stad waar ik woonde. 7 jaar later (toen was de oudste 3,5) zijn we verhuisd naar "mijn" stad. Daar wonen we nog in hetzelfde huis. Tussenwoning, (wat in sommige makelaarfolders starterswoning genoemd wordt, irritatiepuntje van mij haha). We hebben met spaargeld afgelost op de hypotheek en met die besparing weer aflossen) Wat betekend dat we niet veel meer aan hypotheek betalen.
Wij zochten in 2006 een huis in (de buurt van) Rotterdam. De huurprijzen lagen zo hoog, dat ging nooit lukken met het leerlingenloon dat mijn man zou gaan verdienen. Na heel lang zoeken vonden we een appartement in Rotterdam Hillesluis (achter de Beijerlandselaan, wisten wij veel dat die wijk toen echt heel slecht bekend stond), voor €62.000. Het was een MVE-woning; maatschappelijk verantwoord ... (geen idee waar die E voor stond), kwam vanuit de verhuur en als wij eruit wilden, moesten we het als eerste weer aanbieden aan de woningbouw. Toen we na 6 jaar verhuisden, heeft de woningbouw het teruggekocht voor €67.500. Wij hebben in die 6 jaar gespaard voor een ander huis. In 2012 (crisis was toen al een paar jaar bezig) keken we bij een nieuwbouwproject, huizen waren al opgeleverd, maar de eerste prijzen lagen zo hoog, dat het nog steeds niet verkocht was. Daarom waren de prijzen gezakt en dachten we dat we een tussenwoning konden kopen. De financieel adviseur die er was, heeft een berekening gemaakt en daar kwam veel hoger uit dan wij hadden gedacht en zodoende konden we twee-onder-1-kap kopen (die kostte eerst €282.000 en was nu naar €227.000 gezakt). In 2017 hebben we het voor €269.000 verkocht. Er zat een spaarhypotheek aan vast, die is bij de verkoop vrijgekomen (tussentijds hebben we 8 maanden in een huurhuis gezeten) waar toen zo'n €40.000 op stond. Het huis is oktober 2022 weer verkocht; voor zo'n €450.000 . En in 2017 kochten we ons huidige huis (hoekhuis), dat was net voordat de huizenprijzen enorm stegen (qua verkoop was dat jammer, maar voor de aankoop heel fijn), voor €300.000. De rente was toen 2,2% (inmiddels 1,9%), door de overwaarde, spaarhypotheek en spaargeld (onze dochter is rolstoelafhankelijk, we wisten dat we op zoek moesten naar een ander huis en hebben daar dus heel hard voor gespaard), hadden we "maar" €225.000 nodig voor de hypotheek. Inmiddels tussentijds afgelost, waardoor we nu een hypotheek hebben van €165.000. We betalen per maand €479 (rente en aflossing). Ik denk dus niet dat jullie wat verkeerd doen, ik denk vooral dat jullie nu 'pech' hebben doordat de huizenprijzen zo hoog zijn waardoor het heel lastig is om wat te kopen. Net als dat ik denk dat wij niet persé iets goed hebben gedaan, ik denk dat wij weer net geluk hebben gehad met de momenten waarop we kochten/verkochten.
Ik ben het niet helemaal met je eens, we hebben 15 jaar geleden op anderhalf beginnerssalaris een huis gekocht. Inmiddels zijn onze salarissen flink gestegen. En dat is ook wat ik bij veel mensen in onze omgeving zie. Maar wij hebben ervoor gekozen om niet naar een grotere, luxere woning te verhuizen. Wij zijn blijven zitten in ons prima huis, het hoeft niet steeds groter en luxer. Het huis waarin we nu wonen, zouden we met onze huidige slarissen en huizenprijzen op één salaris kunnen kopen.
Wij zijn begin 20 gaan samenwonen in een huurappartement met de intentie zo snel mogelijk een huis te kopen. Met 25 jaar ons eerste huis gekocht toen we wisten waar we wilde wonen. Inmiddels is ons huis verdubbeld in waarde en hebben we veel afgelost. We verhuizen binnenkort naar onze nieuwbouwwoning. Ik zou, als het mogelijk is (stabiel inkomen, betaalbaar voor je inkomen, alles/veel naar wens), zeker proberen om een huis te kopen.
@tuc onze kavel viel tijdens de loting ook onder starterskavel (alle 6 2 onder 1 kap kavels trouwens). Wij als eigenaren mochten de kavels wel als voorkeur opgeven. In eerste instantie waren ze alle 6 weg. Wij stonden als 3e op de reservelijst. Meteen na de loting is er al 1 kavel terug gegeven (die mensen hadden liever de vrijstaande kavel die nog over was) en die kavel ging naar mijn schoonzusje en zwager die nummer 1 op de wachtlijst waren. De nummer 2 had ‘onze’ kavel niet als voorkeur opgegeven (had niet gezien dat er ook nog 2 kleinere kavels waren), dus toen de kavel terug gegeven werd, werd hij ons aangeboden.
Met een koopwoning bouw je vermogen op en heb je de vrijheid om zelf te verbeteren. Als je aflost woon je zo goed als gratis. Maar niet iedereen heeft die keuze. Of wil de vrijheid om te vertrekken of niet te hoeven investeren of verbeteren. Ik vind wel dat iedereen ongeacht je situatie ingeschreven zou moeten staan. Je weet immers nooit hoe het leven loopt. En wachttijden zijn enorm en urgentie kan zelden.
Amsterdam is vanaf lelystad nog best te rijden. Ook.hier wordt het erg duur, maar altijd nog minder dan Amsterdam. Wij wonen in swifterbant. Een grote twee onder 1 kap heb je voor 450.000
.in 2008 samen gaan wonen in een huur flat.(10 hoog) Toen in 2012 naar weer een huur flat. (2 hoog) En nu net een maand in een jaren 60 woning met tuin. Heerlijk gewoon. Kopen word het hem niet maar hier wil ik voorlopig echt wel blijven. Trouwens somige huurwoningen worden ook wel eens verkocht aan de huurder. Dit heeft een kennis ook gehad wonde al jaren in het huis en die mochten ze toen kopen.
Wij hebben al 15 jaar een koophuis, ik was begin 20, mijn man rond de 25. We werkten allebei en vonden huren geld weggooien. Ondertussen ook al wel verhuisd. In die tijd kon je voor €200.000 nog een prima eensgezinswoning kopen. de huizen prijzen zijn gewoon bizar. Onze buren hebben hun huis voor €750.000 gekocht. Ik wil niet weten wat die aan hypotheek moeten betalen. Onze aankoopbedrag en hypotheek was rond de €300.000, maarja dat was in een andere tijd… helaas voor de starters nu.
Dit moet natuurlijk wel kunnen op het moment dat je instapt op de woningmarkt. Wij hadden met onze twee salarissen in 2017 bijna een top hypotheek nodig om überhaupt een huis te kunnen kopen in onze omgeving (en ja; we gingen de stad uit, maar wilden wel in de buurt van familie en werk blijven dus wel in de randstad). Ik denk dat het niet altijd meer en beter is wat mensen willen, wellicht wel dat ze hun huis uit groeien qua gezin en om die reden naar een ander huis gaan kijken. Maar het is wel super knap gedaan van jullie overigens!! ☺️ (de tip van aflossen en wat je bespaart dan weer extra aflossen neem ik ff mee ☺️).
Als die buren ook al “op de markt waren” en een koophuis achter lieten dan zitten ze voor een prikkie. Hier in 2010 gekocht en nu net verkocht. Door aflossen afgelopen jaren en een spaardeel komt er nu 5 ton vrij. Ook wij gaan dus een relatief dure woning kopen, maar nemen een enorme overwaarde mee.
Het huis dat wij 15 jaar geleden hadden gekocht en 3 jaar geleden hebben verkocht, zou ik niet op 1 salaris met de huidige prijzen kunnen kopen. Toen we het kochten hadden we beide echt starterssalarissen, dat kon toen prima. Toen we het verkochten was het bijna verdubbeld in waarde en nu is het nog meer waard. Onze huidige woning hadden we zonder de overwaarde nooit kunnen kopen, ik zou wel op alleen mijn salaris de hypotheek kunnen krijgen.
Nog een tip om extra te sparen: Op het moment dat je geen kinderopvang meer nodig hebt, spaar dan het bedrag dat je aan kinderopvang uitgaf. Je bent al gewend om dat bedrag niet uit te kunnen geven, dus je 'mist' het niet echt en je spaarsaldo loopt snel op.
Ik vind dat best lastig, enerzijds wil ik ook wel meer aflossen (we hebben nog een gedeelte aflossingsvrij) maar ik wil ook mooie herinneringen maken, leuke dingen doen, reizen… die balans zoeken vind ik erg lastig merk ik. Nu doen we best veel, dus dat zouden we kunnen minderen, maar toch… overigens is onze hypotheek <50% van de waarde van de woning.
Nou, gezien dat mijn eerste koophuis een 2 kamerflat was vind ik je behoorlijk kritisch eerlijk gezegd. Ik hoor het ook van jongere collega's. En dan geef ik huizen aan die ze kunnen kopen: Maar die is niet af. Dat is een rijtjeshuis ik wil minimaal 2 onder 1 kap. Deze moet nog geïsoleerd worden. Deze ligt aan een drukke weg. Nee. Je kunt niet ineens een huis kopen dat voldoet aan dezelfde standaard als bijvoorbeeld het huis van je ouders. Die hebben er al 30 jaar woningmarkt op zitten.
Hier in 2010 ons eerste huis gekocht, dat was meteen een 2-onder-1 kap in het middensegment, doordat we al niet meer zo jong waren en al redelijk wat spaargeld hadden. 2,5 jaar geleden een vrijstaande villa gekocht en deze helemaal laten renoveren. En anderhalf jaar geleden ons vorige huis verkocht en in ons droomhuis gaan wonen.
Ik begrijp wat je bedoelt! Mijn ouders hun eerste huis was alleen gelijk een mooie eengezinswoning, nieuwbouw. Vroeger kon dat. Ik zie mij met mijn vriend echt niet in een twee kamerflat wonen aangezien we beiden fulltime thuis werken en een baby hebben. Daarnaast werken we beiden al een behoorlijke tijd (ik ben 34, mijn vriend 40) en vind het dan gewoon bizar dat het zo moeilijk is om een huis te vinden. Misschien zijn we ook wel heel erg verwend met onze huidige huurwoning qua luxe, maar ik wil er liever niet te veel op achteruit en ik vind het ook bizar dat we 2000 euro huur per maand mogen betalen maar een huis kopen met hypotheek van rond hetzelfde bedrag per maand of lager lijkt onmogelijk. Ik begrijp wel wat je zegt hoor, toch vind ik het nog steeds bizarre tijden dat je blijkbaar als starter in de woningmarkt dus geen fatsoenlijk huis kunt kopen en het dus maar 'moet doen' met een niet geïsoleerde tweekamerflat, vroeger was dat echt heel anders.