Wat zijn jouw energiegevers?

Als mijn batterij leeg raakt, (wat ik vaak wel te laat merk. Als in al richting depressief gaan) pak ik al m'n handvatten weer die ik heb geleerd van therapie. (Helaas bekend met depressie als gevolg van lege batterijen)

-Dagelijks ontspanningsoefening/mediteren.
-Wandelen/joggen. Liefst in de natuur. En natuurlijk totaal geen zin in maar ik moet van mezelf. En naderhand voelt het altijd lekker.
-Dingen schrappen in mn agenda. Ook leuke dingen. Want leuke dingen kunnen ook spanning geven.
-En de ALLERBESTE handvat die ik heb gekregen: Vertellen aan je familie, vrienden en collega's dat het emmertje leeg even leeg is en je een stap terug moet doen om niet overspannen te raken. Als je het eenmaal hebt uitgesproken, voelt dat als een soort van opluchting en mensen gaan automatisch rekening met je houden.

Ik heb ook niet heel veel dingen die ik heel leuk vind, welke energie geven.
Bezig met de tuin, moestuin, plantjes, woonkamer veranderen, filmavond, uitgebreid koken, omgeving/kastjes/auto opruimen. (Op de een of andere manier verdwijnt er dan ook wat chaos in mn hoofd).
Schilderen, lezen, puzzelen, enz.... heb ik allemaal geprobeerd maar ik heb gemerkt dat een energiegever ook nuttig moet zijn voor me.

Oh en je telefoon vaker laten liggen. Een beetje dom scrollen is voor je hersenen een serieuze prikkel.

Komt weer goed!

 

Enorm herkenbaar wat je schrijft. Ik zorg voor iedereen, behalve voor mijzelf en het voelt alsof niemand voor mij zorgt.

Ik ben ook weer helemaal leeg qua energie, maar ik wil er iets aan doen. Mijn plan:
- gezond eten
- met vriendinnen afspreken
- mijn zoontjes extra knuffelen (mijn man is ‘niet helemaal fit’ dat is ook een energielek voor mij)
- bewegen als mijn gekneusde teen het toe laat
- fijne serie/ film kijken/ leuk boek lezen (dat laatste werkt nog beter)
- in bad gaan
- misschien tijd maken voor het baby fotoboek van mijn jongste. Als ik bezig ben vind ik dat ook altijd weer leuk om te doen.

 

Herkenbaar. Hier is het telkens 1 stap vooruit en 2 terug. Ik voel mezelf mentaal best uitgeput, maar ik blijf maar doorgaan omdat ik het idee heb dat wanneer ik ermee stop, alles ermee stopt. Het hele huishouden draait zo ongeveer op mij momenteel. Ik vind dingen al snel te veel en kan weinig hebben van de kinderen.

's Avonds is het moment van de dag om op te laden voor mij, maar ik blijf dan weer veel te lang op, juist omdat het dan zo rustig is. Wat dus niet meewerkt.
Bij mooi weer ga ik graag naar buiten, dat doet me wel echt goed. Of eens in de zoveel tijd de deur uit zonder man en kinderen. Even rustig zitten met een boek helpt ook, maar overdag kan ik daar de tijd niet voor vinden.

 

Wandelen, even een half uurtje naar buiten en mijn hoofd leeg maken.

Iets anders eten dan normaal (TooGoodToGo en alternatieven zijn ideaal om dit goedkoop te doen.)

Boek lezen

(En natuurlijk op tijd naar bed, vandaag weer eens niet gelukt).

 

Wat vervelend voor je dat je je zo voelt. Misschien heb je iets aan mijn dingen:

Met stip op nr 1: Hardlopen!

Daarna:

- Een schoon en opgeruimd en ‘ontspult’ huis hebben (eerst dus flink veel doen om daarna zen te wordt )

- In mijn eentje activiteiten ondernemen zonder man en zonder kinderen. Kleine activiteiten zoals een rondje fietsen maar ook groter: dagje sauna in m’n eentje, dagje naar een andere stad voor culturele dingen of shoppen of voor een hardloopevenement.

- Mensen die mij leeg zuigen elimineren in mijn leven (oei… ik ben er niet goed in maar laatst wel gedaan en dat geeft zoveel lucht!!

- Weekendje weg met vriendinnen.

- Kapperbehandeling ondergaan en fijne make up op doen.


PS: ook al is het een drempel… Ga voor die kickbokslessen!!
Van sporten ga je je echt beter voelen!!

 

Herken een hoop dingen maar probeer nu wel een balans te vinden en ook gerust nee te zeggen.

Mijn pa zegt altijd een paar dingen, je moet niet denken dat een ander denkt hoe jij denkt.
En hij zegt ook regelmatig hou je schoot leeg met andere woorden neem niet alles op je schouders want het is niet van jou.


Leggen die mensen het op jouw schouders neer of ben jij degene die dat accepteert en toch wel oplost?


Hier een 3 jarige die nog elke nacht minimaal 1x komt.
Een nekhernia waarvan ik best last heb en ook behandeling voor onderga.
Werk daarnaast en is soms ook wel pittig.
Ook het gevoel 24/7 aan te staan.


Wat ik daaraan doe om meer energie te krijgen:
- als vriend vrij is nog even terug naar bed gaan om verder te slapen.
- werkfoon uitzetten als ik klaar ben, pas weer aan als ik moet werken.
- prive foon had ik 24/7 aan en nog maar zet snachts het internet op stil en de beltonen zachtjes, familie gezegd mocht er wat zijn bel mij ipv appen snachts.
- waar ik energie van krijg zijn mn cliënten, zijn altijd blij als ik er weer ben.
- krijg positieve energie van leuke collega's waar ik ook ff kan ventileren want een deel van m'n werk is soms best heftig.
- leuke dingen doen met mn gezin en of familie, vrienden.
- 1x per week heb ik een ochtend geen kids zijn naar school en psz. Had om de week een afspraak bij logopedie met mn oudste maar nu ook gezegd kan dat niet minder dus word elke 6 wkn. Nu dus heeeeerlijk op de bank ff een serie kijken of iets en ff helemaal niks.
- oja met werk geef ik ook mn grenzen aan dit kan ik geven en meer op dit moment niet.


Denk als ik wat tegen jou mag zeggen waarom neem je alles op je schouder, jij mag ook eens nee zeggen.
Je zus heeft problemen met je ma, laat het ze zelf eerst eens uitvechten.
Problemen op werk? Waarom moet jij dat oplossen.
Let it goooooo, Let it goooooo!
Wereld vergaat niet hoor als je niks doet, het is niet van jou en je moet pas energie weggeven als jezelf teveel hebt.
Jij kan leuke dingen gaan doen maar geloof mij je kan pas energie krijgen als je de dingen laat waar ze horen.


Bedoel het uiteraard goed, echt niet rot bedoeld ofzo, je kan het!

 

Ik luister wekelijks de Omdenken podcast daarin bespreekt Bertold Gunster altijd een probleem van iemand en probeert deze op te lossen/om te denken. Jouw probleem is al een paar keer langs gekomen. Misschien leuk om daar eens naar te luisteren. Leuk ter ontspanning en misschien levert het nog nieuwe inzichten op. Afleveringen 65, 71, 75 en 101 gaan volgens mij over soortgelijke problemen.

 

Toen ik alleen de titel las wilde ik zeggen mijn kinderen. Maar bij nader inzien zijn zij (vooral de jongste ) geen energiegevers, haha.

Wat mij in het algemeen veel energie geeft en waardoor ik me echt fijn voel is een schoon en opgeruimd huis. Het kost veel moeite om er aan te beginnen maar als ik eenmaal bezig ben, ben ik niet te stoppen. En daarna voel ik me zo heerlijk in mijn eigen huis.

Verder lang onder de douche staan of lekker in bad. Misschien voor jou eens lekker om alleen een nachtje in een hotel te slapen (met alles erop en eraan) Het klinkt alsof je in een dagelijkse sleur zit.

 

Dit en je eerste verhaal zijn zo herkenbaar voor mij. Ik ben inmiddels zo ver dat ik weet dat ik in moet grijpen. Maar waar weet ik niet. Geen tijd voor en ik neem mezelf nog niet zo serieus. Maar het gaat niet goed met mij. Ik ben moe, leeg, lach nog amper, wil iedereen redden op mezelf na, loop te janken als ik de hond uitlaat en het weer eens regent.. ik voel weinig blijheid. Er gebeurt teveel in mijn leven en niets lijk ik te kunnen stoppen. Ik weet het niet, behalve dat ik wel een serieus probleem heb.

 

Echt ga kickboxen niks geen drempel GAAAAN

Hardlopen is ook een goede en dat kan ook met een lullig rondje van een half uur wandelen, hardlopen, wandelen, hardlopen. Gewoon couch to 5k volgen en je mag dan ook nog een tandje rustiger opbouwen, je hebt geen wedstrijd tenslotte.

Qua energie drains: je te hoge verantwoordelijkheidsgevoel. Jij hoeft niet alle kastanjes uit t vuur te halen, laat mensen hun eigen kastanjes maar pakken en jij voorlopig alleen die van jezelf.

G is ook bij tijden een enorme drain, slaapt goddank nu wel beter. Maar soms is mama ook echt gewoon ff met pauze en zoekt ze t maar uit (ongevallen en drama's daargelaten). Moest in eerste instantie met een kookwekker overigens. Die staat op en staat AAN en de rest moet maar volgen, ja euh speel ff lekker zelf ofzo ik heb nog meer te doen dan een animatieteam uithangen.

Ik ben als t kan ff aan t haken, breien of naaien. Alle hobby's moeten wel wat functioneel opleveren.

Huishouden met muziek. Bij voorkeur in 1x vol gas de hele riedel en geen "ohja dit nog" en dan later op de dag "oh laat ik dat nog even doen". Gevoelsmatig ben ik dan de hele godganse dag bezig met huishouden.

 

Ik herken het helemaal en ben inmiddels weer op de weg naar boven. Wat ik heb gedaan is:
Nee zeggen, heel belangrijk! Ik neem ook alles op me en op mijn werk en thuis vond iedereen dat wel lekker. Ik ben minder gaan werken en heb even echt alleen mijn eigen taken gedaan. Normaal ben ik voor iedereen vraagbaak en dat heb ik bewust niet gedaan. Dat leverde heel veel ruimte op. Inmiddels ben ik weer aan het opbouwen, maar ik blijf kritisch kijken naar waar een taak hoort te liggen.
Verder ben ik gaan haken en knutselen. Haken kon ik helemaal niet en ik ben er bewust mee bezig gegaan om te leren. Iets nieuws leren geeft je hoofd namelijk een zetje. Verder dus ook houten bouwpakketten in elkaar knutselen. Ik kan me daar dan op focussen en dat zorgt dat mijn hoofd niet constant aanstaat.
En verder probeer ik vaker te denken: wat wil ik doen? Zoals al aangegeven, de telefoon kan soms heel fijn zijn, maar ik gebruik het nu wel bewuster. Dus denk ook regelmatig, nee, nu ga ik even lezen. Maar dat geldt dus ook voor even wandelen of naar de kapper, dat soort zaken.
En ik trap minder in de emotionele chantage van de kinderen. Ze hebben soms de neiging om zichzelf heel zielig te vinden als ik tijd voor mezelf neem, maar mijn kinderen komen niks te kort als ik naar de kapper ga. Daar ben ik ook wel alerter op, want dat is een negatieve spiraal.

 

Wat ik probeer te doen is 2 kanten op te kijken: kan ik energie gevers toevoegen of juist energievreters weghalen. Dat laatste helpt mij namelijk meer dan iets toevoegen. Ik zit al zo vol, net als jij, dus kan ik beter iets schrappen wat me veel energie kost.
Mijn werk geeft bakken energie, maar in combi met 4 kinderen en een huis waar altijd wat aan moet gebeuren, was voor mij 3 dagen werken uiteindelijk toch een energievreter geworden. Daarom ben ik tijdelijk 1 dag minder gaan werken. En dat werkt geweldig, merk ik. Of etentjes waar ik totaal niet op zit te wachten. Soms prima hoor, maar niet te vaak en alleen in weken dat we niet elke avond iets hebben.

Verdere energie gevers: flink eind wandelen (gister ruim 2 uur met kinderen en man, als ik terugkom voel ik me echt opgeladen), naaien, ergens een bakkie doen met mijn moeder, in mijn uppie shoppen, opruimen (whaha ja echt, ik kan genieten van een grote kast opruimen bijvoorbeeld of een zolder)

 

Nee zeggen is hierin wel echt de sleutel en taken verdelen. Ik zeg vaker rond 19 uur tegen mijn man dat ik lekker in bad ga. Hij moet dan de kids in bed leggen en opruimen. Als ik uit bad kom ligt iedereen in bed en is het opgeruimd. Dus dan kan ik in de avond nog lekker niksen.
Wij hebben ieder een eigen sportavond. Ik ga dan tennissen en daarna borrelen. Ik heb niet altijd zin (vooral bij slecht weer) maar het is altijd kei gezellig. Ook maak ik tijd om te bakken, haken, sudokus maken, diamond painten, vind ik super leuk en krijg er energie van. Ik heb daarentegen nog nooit het goodsteenkastje gepoetst

 

Dus je doet heel veel ... heb je ook het gevoel dat dat gezien wordt en dat je daar af en toe eens een leuk compliment voor krijgt?

 

Wat vervelend dat je, je zo voelt. Veel is herkenbaar wat je schrijft! Voel me een chronisch vermoeide duif. Wat mij voorheen veel inzichten heeft gegeven is toch aan de slag gegaan in het verleden met psycholoog om mijn gedragspatronen te achterhalen maar ook te snappen waar het vandaan komt en al vroegtijdig symptomen te leren kennen voordat je over je grenzen gaat. Eerlijk is eerlijk ik heb nu na jaren nog steeds niet de juiste balans gevonden maar ik herken wel fysieke klachten die ik krijg als ik overprikkeld / gestresst ben. Dat is voor mij dan al een rode vlag van waardoor ik weet moet weer pas op de plaats doen.

Wat hier al paar keer genoemd word is bewegen. Ik ga zelf minimaal 2 x per week (alleen zonder kids ) in het bos wandelen. Daar laad ik echt van op. Fotocamera mee want dat is mijn hobby.

Veel meer beroep doen op je vangnet. Als je die mogelijkheid hebt en dan tijd met elkaar doorbrengen zodat je even geen ouders bent en net als vanouds weer als koppel iets leuks gaat doen.

Weet niet of het helpt maar plan echt in je agenda me-time. Anders komt er niks van ( bij mij tenminste )

Verder leg de lat niet hoog. Het huishouden is hier echt geen hoge prioriteit. Niet dat het een varkens stal is maar ik kan gerust bijvoorbeeld een dag later pas de keuken opruimen als ik gekookt heb als ik die dag doodmoe ben. Zelfde als was uit de droger doe ik pas dag later opvouwen enzovoorts. Het hoeft niet allemaal op 1 dag hoe graag ik dat ook zou willen.

En allerbelangrijkste Nee zeggen. Want dat is ook een antwoord. Me niet schuldig en verantwoordelijk voelen en meer opkomen voor mezelf en achter mijn keuzes staan. Dit was een kwestie van gewoon doen en des te vaker je het doen des te meer je hier meer zelfverzekerd in wordt. Kan me nu veel minder druk maken om andere en alleen dat al is een hele verademing.

 

Tja, ik zit wel echt heel anders in elkaar dan jij. En mijn batterij is daarom eigenlijk zelden echt leeg. Ik ben bv elke 2 weken op donderdag vrij (werk 3 om 4 dagen) en dan gaat dochter gewoon naar school en BSO. Ik ben niet zo streng qua poetsen. Loop 3 a 4x per week hard. En ben bv afgelopen zaterdag nog de hele dag naar de sauna geweest met een vriendin. En in de avond doe ik niks meer. En huishouden verdelen vriend en ik.
Maar buiten dat is mijn karakter echt heel anders dan die van jou. Ik maak me niet snel druk om dingen. Kan prima een klusje laten liggen als ik moe ben. En wat anderen doen is hun probleem. Kan goed nee zeggen.
Daar liggen bij jou de valkuilen. Als het niet lukt om dat zelf om te keren, zou ik daar echt hulp bij zoeken.

 

Wat betreft het helpen van mensen had een coach voor mij nog wel een goede tip. De intrinsieke motivatie om iemand te willen helpen is omdat je iemand blij maakt, wat jou een kort moment een goed gevoel geeft.
Maar als je dat gevoel op de lange termijn bekijkt, is de energie dat het je kost om iemand te helpen het wel waard voor dat korte moment? Af en toe nee zeggen, omdat het minder oplevert dan dat het energie kost is echt niet fout.

 

Dit is waarschijnlijk je antwoord al. Je probeert een bepaalde leegte op te vullen en weg te lopen voor iets. Wat is dat iets, waar ben je bang voor?
En wat is het dat je diep van binnen nodig hebt om je fijn te voelen?

Ik zou daaraan werken, niet aan "wat geeft me genoeg energie om mijn patroon in stand te houden". De vermoeidheid is gewoon een teken dat je innerlijk wil dat je naar jezelf kijkt en patronen verandert