Wanneer kat in laten slapen?

Moeilijk hé?!
Ik heb geen verstand van katten. Hebben wel een bijna 15 jarige hond. Die erg slecht ziet, en daardoor eigenlijk geen rondje meer wil lopen.
Haar persoonlijkheid is ook veranderd. Ze schrikt ook steeds van je handen als je haar wil aaien. Maar ja, ze slaapt nog lekker en word nog blij van eten en een koekje.

Januari vorig jaar kreeg onze andere net 15 jarige hond een tia/evenwichtsstoornis. Ik hoop zo dat ze het duidelijk laat weten als haar tijd is gekomen..
Sterkte met de beslissing

 

Ik zou voor de zekerheid urine inleveren.
Maar ook even afwachten wat de schildkliermedicijnen doen.
Soms komt het ook omdat de hormonen weer veranderen en ze daar dus last van hebben.
Als de kat verder eet, drinkt en happy is zou ik het nog even aankijken.

 

Moeilijk dillema is dit altijd hé.

Onze eerste maine coon was 12 of 13 dat we na te lang gewacht te hebben, hebben laten gaan.
Zij liet uiteindelijk alles lopen ook in haar mandje, toen hebben we haar laten gaan.

Onze nu bijna 11 jarige maine coon is vorig jaar heel ziek geweest, bleek toen beginnend nierfalen te hebben, maar meneer weigert speciaal voer.
We hebben nu besloten hem te laten weten wat hij lekker vind en kijken hoe lang het goed gaat.
Hij is hartstikke wagenziekte, dus iedere rit in de auto is voor hem een rit waarin hij kwijlt en de hele boel onder spuugt dus ook niet fijn, dus gaan zo min mogelijk naar de dierenarts met hem.
Volgende week zal hij toch morten, want dan ga ik toch zijn waardes weer laten bekijken, want hij wordt magerder en het valt mij de laatste dagen op dat hij wat meer slaapt.
Hij is verder wel blij en vrolijk en speelt nog.
Maar mochten deze waardes erg slecht zijn hebben we besloten hem te laten gaan, want wil niet dat hij lijdt.

 

Voor mij zou dat moment nu zijn....ik denk dat elke behandeling alleen nog maar een tijdelijk lapmiddel is, aangezien de kat al behoorlijk oud is.
Wij hebben er voor gekozen om onze katten te laten inslapen toen ze zulke problemen kregen en al op hoge leeftijd waren (bijna 18 en 19 jaar).
Kosten speelde ook wel mee (alhoewel we wel een onderzoek en evt behandeling hadden gedaan als ze nog flink jonger waren).
Bij de ene kat zei de dierenarts zelf dat ze nog wat onderzoek kon doen en een behandeling, maar dat het toch een oude kat bleef. Bij de andere hadden wij eerst ook twijfels over het moment, maar de dierenarts zei toen dat je zelf wel wist wanneer het moment daar was. En dat was ook zo.
Je kan een dier ook uit liefde laten gaan.
Veel sterkte!

 

Hoe verdrietig ook. Ik zou nu stoppen en haar laten gaan. En ik ben een enorm poezenvrouwtje maar als ik dit lees…
Mijn vorige kat was m’n alles. En toen kreeg hij nierproblemen en ik zag gewoon dat het niet goed ging. Kreeg elke keer hypo’s en lag te schudden en dan moest medicatie weer opnieuw ingesteld. Ondertussen lag m’n hele dertiende maand al bij die arts. En dat maakte me niet uit hoor, echt waar niet maar ik voelde aan alles dat het niet zou gaan werken allemaal. En toen lag hij te sterven in huis en heb ik de arts opgebeld dat als ze kwamen (wij hadden dierenarts aan huis), dat ze een prikje mee moesten nemen. No matter what. En zo is hij rustig ingeslapen in z’n eigen mandje in z’n eigen huis.
Wat ik ervan geleerd heb, is dat ik het niet nog een keer zo doe en me niet zo lang meer laat ompraten door een arts. Want dat deden ze bij mij. Nog even dit, nog even dat, enz. Heel erg op m’n gevoel inpraten omdat je toch verschrikkelijk veel van het beestje houdt. En dat is goed en er zullen best mensen zijn die bij een breuk al zeggen ‘laat maar inslapen’ oa door de kosten maar als je al een heel traject achter de teug hebt, zoals jij nu ook en je ziet dat het beestje echt op is, dan moet er ook naar je geluisterd worden.
Het is niet zomaar een keuze. Het is een hele nare want je wil dit liever niet maar dieren laten lijden? Één van de ergste dingen die er zijn in mijn ogen…

 

Houden van is ook loslaten. Heel cliché maar wel passend bij vooral huisdieren. Ik had er ook al mee gestopt als ik dit zo lees.
Natuurlijk kun je onderzoekje hier en daar doen maar naast dat het klauwen vol geld kost (ongeacht met hoeveel liefde je dat er ook voor over hebt het blijft zonde) is het steeds weer wat nieuws, ergers of pijnlijker wat tevoorschijn komt op deze leeftijd.
Wat heb je liever, nog een maand of half jaar met je kat doorbrengen wetende dat hij/zij toch op een bepaalde manier lijdt of je gunt dat beestje zijn rust. Daarom zeg ik, houden van is ook loslaten.

 

Misschien een ander geluid, maar als je al zo lang niet meer bij een dierenarts bent geweest heb je wellicht ook signalen gemist en/of genegeerd (je hebt het over ‘de laatste paar maanden). Bv nu met schildklier. Je ziet haar nu dus op haar zwakst. Dat wil niet zeggen dat ze er met medicatie en goede voeding niet bovenop te krijgen is.
Nu een keuze maken komt te snel. Ik vind dat je eerst gerichte pogingen moet doen om haar er weer bovenop te krijgen. Lukt dat niet, dan komt de vraag over kwaliteit van leven pas om de hoek.
En vaar niet op de adviezen hier. Wij kennen de kat niet en kunnen niets zeggen over een prognose.
Overleg met je dierenarts. Hij/zij heeft deze roeping bewust aangenomen en zal in het belang van je huisdier handelen.

 

In dat geval zal ze pijn hebben. Probeer een week pijnstilling, Metacam bv. Werkt dit, dan heb je je antwoord. Ook zal dit het eten ten goede komen. Een veranderd eetpatroon is altijd een rode vlag bij dieren. Een kat (huisdier ik algemeen) zal slecht eten als het pijn heeft.

 

Wij hebben 4 katten gehad (nu weer 2 "nieuwe") ze zijn 13, 13, 18 en 17.5 geworden.
De laatste had ook schildklier problemen maar de medicatie sloeg aan.
Wat betreft kattenbak, duid op nieren of artrose. Sowieso ben ik van mening dat elk jaar controle echt noodzakkelijk is. Vooral vanaf 8 jaar want dan beginnen de meeste gezondheidsklachten.

Van 4.5 KG naar 2.1 KG en dat zo onopgemerkt vind ik zorgelijk. 2.1 KG is uiteraard erg licht. Ik heb een sterke mening over wat je schrijft. Vind ook dat je niet te lang moet wachten om een dier in te laten slapen. Wij, mensen, hebben de neiging ze in leven te houden voor ons zelf en niet uit liefde voor het dier.

Hoe dan ook blijft het verdrietig afscheid te nemen en wens ik jullie veel sterkte.

Edit: iemand anders zei het ook al, liefhebben is loslaten. Katten zijn meester in verbergen van pijn. Het is bij katten dan ook vaak te laat in plaats van te vroeg.

 

Neem het niet te zwaar hoor wat ik zeg of vind. Wij hebben het ook moeten leren. Het eten en het jonge gedrag is juist een bijwerking van schildklier problemen evenals gewichtsverlies. Van elk dier leer je. Maar persoonlijk zou ik het niet langer door laten gaan. 15 is echt een mooie leeftijd en kiezen voor de "dood" van je dier is ook liefde. Zij geven het zelf niet aan en gaan te lang door met pijn. Maar ik snap de drang om dingen te laten onderzoeken. Maar levenskwaliteit is echt van belang. En dat lees ik niet echt.

 

Is ze getest op suikerziekte?

 

Wij hebben onze kat van 15 net dit weekeind in laten slapen. Maar wij hadden er wel al een behandel traject opzitten omdat ik bij de eerst symptomen al aan de bel ging bij de dierenarts.
In jouw geval zou ik ook eerst goed overleggen met de dierenarts wat nog reël is om te proberen en wat niet.
Ik vind afscheid nemen verschrikkelijk moeilijk maar ik zit ontzettend boven op hun gezondheid, en als ze iets hebben wat een fijn poezen of hondenleven in de weg staat dan is het tijd om los te laten. Maar dan heb ik wel eerst alles, binnen het redelijke, geprobeerd qua behandeling.

Goed overleggen en je opties afwegen, het klinkt alsof je vrij laat was met aan de bel trekken, dat is geen verwijt overigens! Soms zijn ze gewoon heel heel goed in verbergen!
Daarom zou ik nog wel even proberen wat je kunt redden met wat onderzoek en medicatie; en als blijkt dat dat niet bijdraagt aan de kwaliteit van leven is het misschien dan toch wel tijd om afscheid te nemen.

Sterkte! Het zijn en blijven rot beslissingen

 

Lastig hoor, ik zou je ook gewoon laten adviseren door je dierenarts. Onze kat heeft dat soort klachten ook gehad rond die leeftijd en is uiteindelijk toch nog 20 jaar geworden. Maar wat niet gaat gaat niet zou nooit laten lijden.

Sterkte!

 

Hier een oudje van 17
Hij krijg medicatie voor de schildklier en voor z’n hoge bloeddruk.
Daarnaast metacam (een pijnstiller) voor z’n artrose. Daar is ie echt enorm bij gebaat!
Al vrij snel nadat we met de schildklier medicatie begonnen ging hij weer richting acceptabel gewicht.
Wel krijgt hij regelmatig een blikje Hills Urgent Care.
Z’n staart kan hij eigenlijk niet meer goed optillen. Een paar centimeter boven de grond.
Hij heeft er geen last van.

Hij is oud. Zijn lijfje is een zak met botten. Begint ook wat dement te worden (het welbekende klagelijke miauwen).
Staat soms in zijn eigen poep dus om de dag wassen we even z’n pootjes.
Maar. Ligt comfortabel op de bank. Klimt de trap nog op omdat ie graag boven op een bankje ligt.
Kan nog heel blij worden van lekker eten (en is dan verrassend snel er bij )….
Geniet van knuffeltjes. En gaat netjes op de bak, die wel kraakhelder moet zijn.
We hopen dat hij de zomer nog mee kan pakken, hij is dol op in de zon liggen.
De dierenarts zei ook: het is eigenlijk een soort van mantelzorg.

Veel katten krijgen op een geven moment te maken met schildklier of nier problematiek.
Afvallen is daar eigenlijk het meest duidelijke verschijnsel van.
Bij een schildklier probleem is het eten eten eten maar toch afvallen.
Gewicht is belangrijk, 2,1 kilo echt te weinig, ik zou per direct dus overstappen op Hills.
Even die kilo’s er aan zien te krijgen


Het heeft hier wel even geduurd voordat we de medicatie machine op orde hadden.
Qua plasgedrag zou het een blaasontsteking kunnen zijn, dat is op zich wel op te lossen.
Om makkelijk urine op te vangen, kan je bij de dierenarts een zakje halen met vocht opnemend grind.
Je zet de kat dan met de goed schoon gemaakte kattenbak en dat grind in bijvoorbeeld de badkamer.
Dan wachten tot er is geplast en dan is het makkelijk in een buisje of bakje doen

Qua medicatie, hier gaat dat prima door een liquid snack, je vermaalt de korrels en dan daar door heen. Een lekker hapje en meteen de medicatie naar binnen zonder stress en gedoe.

Ach het blijft lastig. Zijn er nog voldoende momentjes dat je kat content is?
Heb je het gevoel dat ze nog happy wordt van sommige dingen? Al is dat niet meer heel groots?

Moeilijk moeilijk..

 

Heel veel sterkte ❤️ Als ik het verhaal zo lees dan denk ik dat je de juiste keuze maakt, hoe ongelooflijk k*t dat ook is...