Geen idee van artikelen. Maar je gaat als ouder gewoon opzoek naar wat wel werkt. Overigens stuur ik d'r gewoon naar haar kamer of liever nog naar buiten als ik even stuiter vrij wil zijn. Probleem is dat dat dan voor mij wel helpt maar mijn dochter niet. Dat doe ik dus alleen als ze haar bijkom moment al heeft gehad. Dan blijft het voor iedereen leuk.
Mijn peuter is soms zoooo overprikkeld en maakt dan gevaarlijke keuzes en word onvoorzichtig valt veel en dat is dan automatisch huilen en verdriet. Zet m een half uurtje in z'n stoel met de tablet op pretletters en hij is na dat half uur een heel ander kind.
Ik vraag me dan af.. hoe deden onze ouders dat vroeger dan met ons toen er nog geen schermpjes bestonden? Rustig met een boekje even samen zitten, even uitrazen in een speeltuintje.. lekker even laten jengelen en verdragen… Frustraties leren verdragen als ouder maar ook als kind.. zelf tot rust leren komen en niet een schermpje als coping. Allemaal vaardigheden die je zo nodig hebt ook als volwassene later.. een schermpje is het gemakkelijkste maar niet het beste..
Bij ons is het ook juist zo dat hij er heel rustig van wordt op dat moment. Een soort trance zeg maar, maar daarna gaat het juist de andere kant op. Wij hebben de regel dat ze achter een scherm mogen als wij koken. Verder niet.
Waarschijnlijk was er veel minder oog naar welzijn van het kind. Je hebt dan over de tijd van mijn ouders. Althans in mijn jeugd was er gewoon tv. En in de tijd van mijn ouders kreeg je gewoon een oorvijg als je te druk was. Of kwam de meester langs om je met de lineal een tik op je vingers te geven. Hielp ze niet met prikkels maar maakte ze vast wat rustiger aan de buitenkant.
Bij mijn vader kwam er bij dat hij op het land moest werken buiten school. Zijn broertje bestond zonder toezicht. Tot hij 4,5 was. Hij is verdronken.
Zelfs mijn moeder had begin jaren 60 al een tv. Toen werd er afgestemd bij de bijzondere programma’s met het hele gezin. Ik heb ook altijd tv mogen kijken in mijn jeugd. Ik ontspan zelf van een fijn programma op tv. Mijn kinderen idem dito. Dus ik ben het er echt niet mee eens dat je er te veel prikkels van krijgt. Wel dat een kind met emoties moet leren dit te reguleren ipv afleiding met een scherm dat zeker. Maar dat geldt ook voor een speen. Veel kinderen krijgen direct een speen in hun mond geduwd bij wijze van.
Ik weet dat wel. Ik was vroeger verslaafd aan testbeeld, als baby al. Ik heb zoveel foto's in mn wippertje achter testbeeld. Als mn moeder dat opzette sprong ik er bijna uit.
Mijn vader kreeg gewoon een pak slaag als hij zo druk was, ook op school gewoon keihard een liniaal over z’n vingers en in de hoek voor straf.
Hier mijn oudste ook, hij fietst per dag 3 minuten heen en 3 minuten terug van school . Dan huiswerk via teams en dan kan hij helemaal niet meer gamen wat hij een uur per dag van ons mag. Dan ‘s avonds met zijn broertje klokhuis en jeugdjournaal kijken. Hier dus uren schermtijd per dag.
Ik keek vroeger ook gewoon tv ‘s middags en ‘s avonds en ik las heeeeeel veel boeken, met mijn neus in de boeken uren achter elkaar
Lezen deed ik ook heel veel. Heerlijk. Alleen jammer van mijn bijziendheid. Aangezien lezen net zo slecht voor je ogen blijkt te zijn
Mijn oudste kan ook makkelijk een hele middag gamen met vrienden Maar is daarna bv 4 middagen aan het buiten spelen En voetbalt ook nog ontzettend veel dat vind ik dus helemaal niet erg Savonds traint ie 4 x per week, lezen of we doen spelletjes en we kijken altijd met z’n allen Lingo
In case of survival mode all is allowed. Hier ook met krampaanvallen/reflux/doorkomende kiezen. Mijn lijf heeft grenzen en ik kies voor de weg die de meeste rust en slaap oplevert. Dan maar babyaquarium kijken en wachten tot de luikjes dichtvallen als de alternatieven niet werken. Maar dat is, vind ik, wat anders dan "gewoon lekker makkelijk" net zo goed als dat "kunnen douchen zonder gekrijs" in mijn optiek ook legitiem is. Met R kan dat prima die gaat spelen en vindt alles best, met G echt niet die krijsde je helemaal de zenuwen in. Twee totaal andere kinderen in alle opzichten niet te vergelijken (op eten na dan). Per saldo vind ik wel dat G teveel tv aanheeft, voor dr rustmoment na school prima. Overigens kijkt ze dan niet de hele tijd tv (vandaar dat ik het heb over "aanheeft"), meestal als ze bijgekomen is van school zit ze te kleuren of knutselen en dan met een schuin oog tv te volgen. In t weekend heb ik wel tv loze periodes. Sowieso staat hij voor en na bepaalde tijden uit anders zou ze rustig om 0300 tv gaan kijken of stuiterballend dr bed in gaan, de groeten de nachten zijn al kort genoeg. Man en ikzelf mogen ook wel wat minder mobiel koekeloeren. Bij de kinderen hou ik t beperkt tot de nuttigere dingen zoals boodschappen bestellen of recept uitzoeken. Voor relaxt pinteresten op zoek naar breipatronen hoef ik dat niet in hun bijzijn te proberen. Dan heb ik er gelijk 2 op me gestapeld. Dat komt na bedtijd dan wel weer.
@bunchy wat ik hier zie (G heeft geen diagnose adhd overigens maar is wel heel heel druk in hoofd en lijf) ze kijkt uit school eigenlijk enkel dingen die ze kent, ver onder niveau is (wat ze vroeger keek) of die weinig brengen. Zo'n computer gemaakte marble race ofzo met tig knikkers in een afvalrace. Zou me niks verbazen dat menig kind wat ook heel druk in hoofd en lijf bezig is vergelijkbare patronen volgt. Is ze uitgerust gaat ze nieuwe dingen zoeken, bijv schilderwerk, knutselideeën of taarten maken. Ik kan met mn werk ook 1 nummer op loop zetten en de hele dag aanhoren, een ander wordt er gek van maar voor mij werkt t. Ik hoor t ook niet meer het "is er" en alle andere geluiden (die mij afleiden) niet. Allicht is wat zij doet vergelijkbaar in die zin.
Jouw kinderen vinden breipatronen kijken interessant? Dat vind ik wel heel bijzonder hilarisch toch. Misschien lekker samen gaan breien?
Ja G vindt t magisch om te zien, maar zoekt graag nieuw werk voor me uit. Idem voor jurkjes en rokjes om te naaien. Zelf breien/naaien begint ze niet aan "dat is zoooooveeeel werk mama!" Ze komt wel kijken en van de week: "ga jij maar breien mama, ga ik wel zelf knutselen" "mag ik niet meedoen met knutselen?" "Nee want als jij nu gaat breien dan is mijn trui eerder klaar en kan je een nieuw jurkje voor mij naaien" R vindt alles magisch van zo'n scherm maar heeft wel extreme voorkeur voor auto filmpjes. Vooral lambougini's en amerikaanse trucs. Ferrari leverde een minder grote grijns op, formule 1 valt geloof ik nog niet helemaal in de categorie "autooooh" toen zat ie vooral verbaasd te kijken.