Mijn zoon is 4 en wordt binnenkort 5 jaar. Hij mag voor z'n kinderfeestje kiezen wie er op z'n feestje komen en dat is 1 week na z'n daadwerkelijke verjaardag. Nu heb ik net familie uitgenodigd, dus voornamelijk ook volwassen familie, om even langs te komen voor z'n verjaardag (wanneer hij daadwerkelijk jarig is, een week eerder). Nu begon ik te vertellen wie kwam en bij de eerste twee personen begon hij al panisch te doen dat hij niet wilde dat die kwamen, hij wilde alleen maar z'n opa's en oma's, geen oom's, of tante's (waar hij normaliter goed mee om kon gaan, nog een half jaar geleden). Voor mij is dat heel normaal dat je familie op verjaardagen uitnodigt ook voor je kind, maar ook voor jezelf om z'n verjaardag te vieren en niet alleen maar een kinderfeestje of met opa's en oma's die hij ook bijna iedere week ziet. Ja het is zijn verjaardag, maar als hij nu al heel selectief is dan leert hij ook niet meer sociaal te zijn, met iets minder bekende familie of andere mensen. De meeste kinderen maakt het waarschijnlijk niet uit, of vinden het leuk, maar wat als je kind er tegen op ziet en vind dat hij mag kiezen wie er komt? Wat vinden jullie van familie uitnodigen op je kind z'n verjaardag?
Aww dat is jammer dat hij ertegenop ziet! Maar als de desbetreffende familie graag wil komen en jij het ook een leuk idee vindt, vind ik dat je wel mag beslissen dat ze uitgenodigd worden. Je kan het hem wel makkelijker maken door het niet te lang te laten duren (geen maaltijden mee te eten) en hem toe te staan op zijn kamer te spelen. En verder gewoon omkopen met taart en lekker avondeten zodat hij iets heeft om naar uit te kijken
Afhankelijk van de reden die hij aangeeft. Maar nu zijn ze al uitgenodigd dus dan zou ik kijken met hem hoe we het toch leuk kunnen maken. Mijn oudste heeft autisme, vindt visite voor hem ook niet heel fijn
Ze zijn al uitgenodigd? Dan is er denk ik weinig meer aan te veranderen ben ik bang. Persoonlijk zou ik er heel raar van opkijken als ik een berichtje zou krijgen dat ik toch niet welkom ben op de verjaardag van X omdat hij dat niet fijn vind... Geeft hij ook een reden aan waarom hij het niet wil? Of ziet hij er misschien gewoon tegenop. Met (bijna) 5 gaat er heel wat door zon koppie en hebben ze soms ideeën waar je als volwassene niet bij stil staat. Ik zou er zelf niet te veel woorden meer over vuil maken en het die dag op zijn beloop laten. Hier wordt ook wel eens geroepen dat ze iets niet willen of niet leuk vinden, maar als puntje bij paaltje komt hebben ze de grootste lol. Ik zou er dus niks mee doen en de familie gewoon uitnodigen. Net zoals ik gewend ben met de kinderverjaardagen.
Ik merk dat ik m’n hele leven dat ook altijd gedaan heb, m’n verjaardag vieren voor iedereen. Maar ik vond het vreselijk, zag er dagen tegenop, sliep slecht, maakte me er vreselijk druk om. Ik ben dus al die jaren over m’n grenzen heen gegaan, ik doe het niet meer! Het is mijn feestje, dus ik doe waar ik zin in heb. Mensen mogen kopje koffie komen, maar niet met z’n allen tegelijk. En mensen die ik normaal ook niet op regelmatige basis spreek komen ook niet op m’n verjaardag. M’n kinderen overzien die drukte ook niet. Vooral de oudste heeft daar last van. Half uurtje iedereen en dan mogen ze wel weer gaan. Met Corona hebben we gemerkt dat kleine groepjes tegelijk voor iedereen veel leuker is. Echt contact met elkaar ipv die akelige kring verjaardagen met veel te veel lawaai en gebrek aan overzicht, en waar je eigenlijk niemand spreekt. Kijk goed waar zijn behoeften liggen. Het is zijn verjaardag. Als je die mensen graag wilt spreken, maar je er een andere afspraak mee. En hij wordt echt niet minder sociaal als hij minder mensen op z’n verjaardag uitnodigt. Je ziet die mensen de rest van het jaar toch nog.
De meningen zijn dus verdeeld. Ja voor deze verjaardag laat ik het gewoon zo door gaan, maar ging mij dus vooral om, wat ik had moeten doen, met hem overleggen (bijv. voor volgend jaar) of hem leren dat er soms ook meer mensen komen dan waar hij zich prettig bij voelt. Want hij is nog maar 4-5 jr die weten niet altijd wat goed voor hen is en als je op jonge leeftijd alleen maar bij de standaard bekende blijft raak je snel wel geïsoleerd en is het op een gegeven moment natuurlijk moeilijk om nieuwe contacten te maken. Ja met corona kleine groepjes was prettig en ik kon niet meer herinneren wat we vorig jaar hadden gedaan, maar aanleiding van jouw bericht Fristi denk ik, dat ik mensen niet op een vaste dag had uitgenodigd, maar de datum opengelaten zodat mensen zelf konden beslissen wanneer ze tijd hadden om te komen (dus kleine gezeldschappen verschillende dagen) maar toen ging praktisch niemand daar op in en kwam er verder ook niemand behalve standaard opa/oma. Dus nu dacht ik gewoon weer duidelijk en iedereen op 1 dag uitnodigen.
Ik moet zeggen dat corona dat ons wel heeft gebracht: minder mensen uitnodigen op de kinderverjaardagen. Al die volwassenen vind ik wel gezellig maar zij als kind hebben er weinig aan. Wij houden dat erin, zo nodig ik geen vriendinnen van mij meer uit waar ik alleen contact mee heb: hij heeft er weinig mee. Wel de vriendin waar hij vaker over de vloer komt om te spelen met haar kind. Stuk of 6 volwassene komen geloof ik Maar goed voor volgend jaar dus voor jullie nu moet ie er maar ff doorheen
Ik quote even dit stukje. Hij ziet die anderen toch op andere verjaardagen dan? Door op zijn verjaardag voor een heel beperkt bezoek te kiezen, raakt hij echt niet geïsoleerd natuurlijk Als mijn kinderen bijvoorbeeld zouden zeggen: 'Ik voel me daar niet fijn bij, ik wil het alleen met jullie en opa & oma vieren.' dan vind ik dat helemaal prima en zou ik dat zeker niet forceren. Het is hun dag, 1x per jaar, dan vind ik het extra belangrijk dat het gevierd wordt hoe zij dat willen en waar zij zich fijn bij voelen.
Ik denk niet dat hij niet echt wil dat oom's en tante's niet komen op zijn verjaardag maar meer dat het hem te veel is. Als ze hier op een door de weekse dag jarig zijn verplaatsen we de verjaardag naar het weekend. Een dag school om vervolgens in een huis vol visite te komen is heel veel voor zo'n kleintje. Valt de verjaardag op een door de weekse dag dan eten we met zijn 4 tjes een gebakje en dat is het ook. Vooral toen de kinderen kleiner waren verdeelde ik de visite over de dag door gewoon de ene helft voor de ochtend uit te nodigen b.v van 10 tot 12 en de andere helft s'middags van b.v 14 tot 16 uur. Vond de visite misschien raar (maar dat hebben ze dan nooit laten merken) belangrijkste was dat het voor de kinderen te behappen we en dus leuk was. Nu ze ouders zijn (lees tieners) vieren we het 1 dag voor familie en onze vrienden . En ze houden ieders (kids zijn 5 dagen na elkaar jarig) 1 dag voor hun eigen vrienden.
Dat is onzin natuurlijk, kind geeft duidelijk aan dat hij zich er niet prettig bij voelt, het enige wat hij dan leert is dat hij zijn grens aangeeft maar dat de ouders daar dan gewoon overheen denderen. En natuurlijk raakt een kind niet geïsoleerd omdat er 1 verjaardag met minder mensen wordt gevierd. Ik weet natuurlijk niet hoe het bij ts is maar op die leeftijd gingen ze hier naar school, werd er veel buiten gespeeld, bij/met klasgenoten gespeeld en hadden ze zwemles, lijkt mij meer dan genoeg om nieuwe contacten te maken.
Je kunt ook proberen zijn grens een plek te geven als het bezoek er is, door hem zich bv terug te laten trekken als hij dat wil. Ik vond dat als kind juist heel fijn; ik zat boven rustig iets te doen (soms met m’n nichtje ofzo) en beneden hoorde ik het bezoek. Ik hoefde er zeker niet continu bij te blijven. Misschien heeft hij zelf ook ideeën hoe het bv rustiger kan voor hem? Of bv bezoek verdelen over twee dagen en korter? Koffie, taart, klaar
Misschien eerst er achter komen waarom hij ooms en tantes niet wilt? Iedereen gaat er vanuit dat het teveel is, maar is dat zo? Is er wat gebeurd? Of zit hij gewoon in een , ik wil niks bui? Hier nodig ik iedereen uit, altijd wel alleen familie. En elke verjaardag van iedereen dezelfde mensen. Ooms, tantes, opas en oma's. (En neefjes en nichtjes). En die groep komt elke verjaardag, en tussendoor ook vaak nog samen. Hier is het gewoon zo en ik weet dat de kinderen het op dat moment super gezellig vinden en erg teleurgesteld zouden zijn als oom of tante niet zouden komen. Maar als.ik het zou vragen rondom een periode dat ze moe/ niet fit / gespannen zijn, zou er ook paniek uit breken. Vooral omdat ze het overzicht nog niet hebben. Ik zou dus kijken naar de oorzaak. Moe van school toen je het vroeg? Spanning voor een kinderfeestje? Is hij snel overprikkeld en vind hij dat niet leuk?
Hij is dit jaar toevallig ook op een zaterdag jarig, dus daarom kan het ook op z'n daadwerkelijke verjaardag, anders zouden we het ook in het weekend vieren en niet doordeweeks ook z'n kinderfeestje is het weekend erna. Ik heb een beetje de gewoonte van 2jongensmama, dat je familie gewoon voor een verjaardag uitnodigd en dat iedereen dit (meestal dus) leuk en gezellig vindt. Hij roept al een half jaar of meer dat hij op z'n kinderfeestje alleen maar z'n twee neefjes en z'n beste vriend wilt uitnodigen. Dat vinden wij ook al heel weinig, maar dat hebben we zo gelaten. [ter info maybe - off topic?] Voor de rest is hij het afgelopen jaar steeds met minder kinderen aan het omgaan/afspreken na school. Toen hij vorig jaar begonnen was wilde hij tegen het eind van het schooljaar met iedereen zowat afspreken na school, zelf nog in de zomervakantie. Bij hen of bij ons, het maakte niet veel uit, hij vond het leuk. Begin van dit schooljaar wilde hij dit nog steeds, en toen opeens wilde hij alleen nog maar met z'n beste vriend spelen. Wij hebben nog vaak geoppert of hij niet met een vriend(innet)je wilde afspreken waar hij het eerder zo leuk bij had gehad, maar dat wilde hij dan niet. Hij heeft nog wel 'ins met paar kinderen afgesproken, maar niet echt van harte. Alleen z'n beste vriend, zelfs al is die naar de BSO, wil hij daar blijven wachten tot z'n vriend op het schoolplein komt spelen. Zijn beste vriend speelt en spreekt wel nog gewoon met andere kinderen af. Dus hij heeft zichzelf naar mijn idee wel geïsoleerd en wordt zo een loner ben ik bang. Dus dat hij genoeg contacten opbouwd daar twijfel ik al aan en als hij bepaalde familie nu ook niet meer wilt zien. Zo leer je toch social skills. Ik heb vroeger op een gegeven moment ook vriend(innet)jes afgewezen die kwamen spelen, gewoon omdat ik niet iedere keer zin had, daarna verhuisd en nooit meer in staat om vrienden te maken, dus ja, die kennis speelt ook wel mee, alleen doet hij het op nog vroeger leeftijd. Je wilt toch ook je zoons verjaardag vieren met de familie (je bent trots om hem te laten zien, hoe groot hij is, hoe hij is, wie hij is geworden enzo)? Nah ja, volgend jaar zien we dan wel weer. Maar ik denk dus dat het onderdeel van een angst van hem is. (en angsten moet je niet altijd uit de weg gaan)
Hoeveel invloed heeft zijn beste vriend op hem? Kan het zijn dat die iets heeft gezegd dat dit gedrag bij je zoon veroorzaakt? De beste vriendin van mijn dochter heeft wel eens gezegd ( op kleuter leeftijd) dat dochter alleen met haar mocht spelen want anders ben je geen beste vriendinnen. Gelukkig voor ons vertelde dochter dit thuis en konden we dit bijsturen. Denk wel dat het fijn is dat je erachter komt waar die angst vandaan komt zodat je hem daarin kunt helpen.
@WhoseMe , het is al een aantal keer gevraagd maar je hebt er nog geen antwoord op gegeven zie ik. Waarom wil hij geen ooms en tantes uitnodigen?
Je wordt geen loner omdat je niet je hele familie uitnodigt en je wordt ook niet wel een loner omdat je dat niet doet. Zeker niet op vijfjarige leeftijd. Als er meer speelt, snap ik dat je je zorgen maakt, maar dat probleem los je niet op door hem gedwongen in een ruimte te zetten met meer mensen. Ik zou met hem in overleg gaan wat hij graag wil en ook waarom hij dat wil. Dan weet je of het angst is of wellicht iets heel anders. Misschien kun je het inderdaad oplossen door meer te spreiden, zodat het niet super druk is op één moment. En volgend jaar vooraf overleggen en dan misschien inderdaad alleen de mensen uitnodigen die hij wil. Het is tenslotte zijn verjaardag, eerste vereiste lijkt me dat hij een leuke dag moet hebben. De overige 364 dagen in het jaar kun je werken aan andere dingen.
Wanneer hij zich prettiger voelt bij selectief gezelschap kun je dat in ieder geval niet veranderen door hem te dwingen over zijn grenzen te gaan. Het is toch eigenlijk heel knap dat hij kan aangeven wat hij prettig vindt? Sommige mensen zijn nou eenmaal 'eenlingen', graag op zichzelf en houden niet van drukte. Die gaan dit echt niet meer waarderen en beter kunnen door ze steeds maar wel in die positie te zetten. Ik denk dat hij daar nu nog wat jong voor is, maar je kunt op den duur dit soort dingen gaan bespreken met je kind. Dat je vertelt waarom je bepaalde dingen belangrijk vindt, waar je bang voor bent, en hoe hij daar zelf over denkt? Daarnaast denk ik dat je sociale vaardigheden leert in een prettige setting, dus met één of twee vrienden en een opa en oma leer je dat ook. Gaan jullie buiten verjaardagen ook wel eens gewoon op visite bij die ooms en tantes? Ik denk dat je daar meer aan hebt dat aan zo'n massa kletsende mensen die vooral heel veel prikkels geeft waardoor je er al helemaal niet van meekrijgt.
Of hij weet niet goed wat de verwachtingen dan zijn voor hem. Met heel bekenden kan hij dat overzien, met wat minder bekenden is dat allicht lastiger waardoor je automatisch "nee" krijgt. Idem, maar had ik dan weer geen corona voor nodig. Gewoon los een bakkie mag ook op een totaal andere dag, kleinschalig, fatsoenlijk gesprek kunnen voeren heerlijk! Drukte, geluid dat van meerdere kanten komt kan ik gewoon niet tegen en dan blijf ik al bewust aan de buitenrand van een menigte staan. Ben doodop na zo'n avondje en vlot weg anders krijg ik migraine cadeau. Groot feest laatst, 1.5 uur gebleven omdat t heel veel voor mn vriendin betekende maar kwam compleet afgedraaid thuis. Spokende koters helpt ook niet mee maar ook voor de kinderen was t al vlot "too much". Hoe leuk het ook is en hoe graag ik er ook wil zijn voor diegene. Zou leuk zijn als dat anders zou wezen, maar dat is al heel mn leven t geval dus ik geef t weinig kans.
Om hoeveel mensen gaat het ts? Als ik hier reacties lees over massa's mensen krijg ik de indruk dat het om 30+ mensen gaat ofzo? Als bij ons de hele familie komt , ooms/tantes/opas en oma's , zijn we met 10 volwassenen en straks 7 kinderen (waarvan straks 4 van ons). Rustiger dan een kleuterklas Familie is niet perse altijd massa toch? Er is toch een tussenweg dat grote feesten en maar 2 mensen op bezoek (voor dagen, want als de meeste hier allemaal massa familie heeft, dan ben je wel ff bezig voor iedereen op verjaardagsbezoek is geweest, dat zou hier niet werken, en dan zouden we nog maar 4 dagen bezoek hebben, betekent 2 weekenden vol, en dan nog een kinderfeestje, dan zou de verjaardag spanning veel te lang zijn)