Met de laatste toelichting zou ik hier nog meer moeite mee hebben! Het valt mij op dat hij over veel zaken een mening heeft, hij wil 50/50 verdeling, hij gaat niet werken, hij denkt over 2 jaar een woning te kunnen kopen, hij wil niet op jullie zoontje passen (en ik geef je moeder groot gelijk), hij wil geen tweede kindje vanwege fulltime willen werken, terwijl hij dat nu ook niet doet. Waar ben jij in dit verhaal? Wat wil jij?
Volgens mij zou je vriend eens met iemand moeten praten die al langer als ZZP-er werkt. Ergens denk ik dat er in zijn hoofd een mismatch is tussen wat hij daadwerkelijk doet en wat hij denkt te doen. Misschien ook gewoon eens op adviesgesprek gaan bij de bank over de hypotheek en wat je daarvoor nodig hebt. Het lijkt wel alsof ie z'n kop in het zand steekt, omdat de waarheid (ik ben (nog) geen goede ZZP-er) te pijnlijk is.
Oh ik ging er inderdaad wel van uit dat hij nu thuis was als ‘thuisblijfvader’ min of meer, niet dat er daarnaast nog oma en kdv zijn terwijl hij eigenlijk zit te ‘hobby’en’… Meer dan in gesprek gaan hierover - ook oa dat jullie straks geen recht meer hebben op kot - kun je niet doen denk ik…
Eh, @TS, waarom zou jij je hier niet mee bezig moeten houden? Je hebt samen een kind en dus ook gezamenlijk verantwoordelijkheid daar voor te nemen, wat een lamlul zeg ... Sorry, heb er geen ander woord voor. Meneer moet even met beide beentjes weer op de grond gezet worden. Ik zou er zelf met gestrekt been in gaan (vast niet handig, haha), maar dit lamlendige gelul kan ik dus ècht niet tegen!!
Bedankt allemaal weer voor de reacties! Ik was vooral heel erg op zoek naar hoe anderen dit zagen. Ik voel me zelf nogal een zeur omdat hij gewoon netjes de helft betaalt en ook zegt dat hij dat hoe dan ook blijft doen. Dat het niet mijn probleem is. Ook wanneer hij ziek zou worden (wat hij zegt nooit te worden ) of met pensioen gaat, zal hij zijn eigen boontjes doppen zegt hij letterlijk. Dit maakt dat ik me soms een enorme zeur voel. Tot nu toe is het ook altijd goed gegaan. Maar voor mij voelt de toekomst zo toch wel heel onzeker als in: we kunnen niet echt samen iets opbouwen zo. Ik ben heeeeel blij om te lezen dat ik me geen zeur hoef te voelen en dat de meeste mensen dit ook niet zouden accepteren. Heb het er gisteren nog over gehad en hij zegt deze week hard op zoek te gaan naar een project. Nou goed, eerst zien dan geloven want eigenlijk hoor ik dit al weken haha
Weet hij dat je na een aantal maanden geen recht meer op kinderopvangtoeslag hebt Dan moet hij opeens wel heel veel van zijn spaargeld aan het kdv besteden als hij wil dat jullie kind er naar toe blijft gaan. Ik zou dat goed uitzoeken. Anders kom je aan het eind van het jaar voor een nare verrassing te staan.
Inderdaad goed om daar erg in te hebben. En in de huidige tijd kan hij wel denken "dan zeggen we het tijdelijk op" maar dan heb je een hele uitdaging om weer een plekje te bemachtigen als je weer opvang nodig hebt ...
Het was vandaag in het nieuws dat zzp-ers een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering moeten gaan afsluiten. Dus je bent geen zeur, zelfs de overheid vindt wat je vriend doet onverstandig!
Ik zou vrij snel klaar zijn met zo'n vriend. Iemand die de hele dag thuis op de bank hangt en daarnaast nog wil dat oma komt oppassen (hoezo hij is toch thuis?) Daarnaast lijkt mij de afhankelijkheid van jou en het grote verschil tussen jullie verre van aantrekkelijk. Als zijn spaargeld straks op is mag jij alles betalen. En dat spaargeld zou hij aan tal van andere nuttige zaken (zoals het gezin of jullie huis) kunnen besteden. En een hobby project kan natuurlijk prima naast een betaalde opdracht of baan. Daarnaast zien opdrachtgevers echt liever echte referenties en opdrachten van bestaande klanten. Dat laat zien dat hij beschikt over belangrijke vaardigheden als zzp-er die hij nu duidelijk mist. Vraag jezelf af of je een toekomst ziet in zo'n relatie als hij niet wil of kan veranderen en volwassen wil worden.
Als het allemaal goed op elkaar is afgestemd dan zou ik dat geen probleem vinden. Maar in jouw geval is dat niet zo en vind ik je zorgen en irritaties heel begrijpelijk. Hebben jullie er al wel goed over gesproken wat nu precies zijn plan is en dat het in zijn hoofd misschien wat rooskleuriger lijkt dan het in werkelijkheid is?? Leuk hoor ZZP'er zijn en je eigen werkuren kunnen bepalen, maar het lijkt mij ook verstandig om te gaan nadenken over een verzekering + pensioen. Staat hij daar überhaupt wel eens bij stil? Kun je mooi zeggen; nee hoor ik word niet ziek. Er kan altijd wat gebeuren..... En zaken als kinderopvang toeslag etc. waar je geen recht meer op hebt na langere werkloosheid, zijn inderdaad ook goed om over na te denken. Ik herken je punt van irritatie deels wel. Mijn man heeft langdurig thuis gezeten ivm zijn gezondheid. Het begon mij behoorlijk te irriteren want hij zat enkel maar te gamen en het huis was een rommel wanneer ik uit mijn werk thuis kwam.. ik kon het werk thuis ook nog eens op me nemen naast mijn eigen baan en de zorg voor de kinderen. We zijn nu wel weer op de goede weg gelukkig... Ik zou het ook niet kunnen handelen wanneer iemand zomaar thuis zit en dan ook nog begint te klagen over het zorgen voor een kind. Wanneer alles in het huishouden + zorg voor de kinderen gedaan wordt prima hoor. Maar ik ga er heel slecht op wanneer er enkel tijd gemaakt wordt voor de eigen bezigheden (hobby's) en de rest is allemaal te zwaar of te moeilijk.
Kleine update: mijn vriend is inmiddels eindelijk hard op zoek naar een klus. Hij merkt nu (pas) dat het toch niet zo makkelijk gaat als hij dacht. Hij dacht echt dat de projecten op hem af zouden komen ofzo. En daarnaast zag hij als onderdeel van ZZP zijn gewoon aan zijn eigen projecten kunnen werken. Ik heb hem wel even uitgelegd dat eigen projecten met een behoorlijk gat in het CV minder goeds brengt dan gewoon voor een bedrijf werken. Mede dankzij wat reacties hier wist ik me wel beter te verwoorden. Thanks daarvoor! Hij is nu zelfs aan het kijken of hij toch ergens in dienstverband kan werken Ik vind trouwens dat @JupitR het wel mooi verwoord: "Ergens denk ik dat er in zijn hoofd een mismatch is tussen wat hij daadwerkelijk doet en wat hij denkt te doen". Dat is het precies. Hij denkt dat hobby'en hetzelfde is als werken voor een werkgever. Hij zegt ook letterlijk dat hij nog altijd fulltime werkt, terwijl die projecten (heel eerlijk) volgens mij echt niet zo hoogstaand zijn en het is meer een beetje oefenen in mijn ogen. Gelukkig ziet hij nu ook iets meer in hoe ik er in sta en doet hij nu wel echt zijn best. Overigens wil ik wel graag nog even duidelijk maken dat mijn vriend echt geen lamlul is die de hele dag op de bank ligt te niksen. Hij doet echt mega veel hier thuis en is de beste papa die er is. Hij is mega zorgzaam en in de nachten en avonden/ochtenden/weekenden doet hij erg veel voor ons zoontje. Zeker 50/50 en ik denk eigenlijk dat hij nu nog wel meer doet. Ook wanneer ons zoontje een slechte nacht heeft is hij eigenlijk degene nu die hem dan voornamelijk verzorgt. Hij vindt alleen dat hij gewoon nog steeds recht heeft om overdag op de dagen die hij voorheen voor een werkgever werkte, nu ook te werken maar dan een beetje voor zichzelf (en dit is waar ik voornamelijk moeite mee heb: er komt niks binnen en er is geen zekerheid/niks om op te bouwen op het moment). Maar sommige reacties over dat hij lui zou zijn en ik zou moeten nadenken of ik wel in een relatie met hem wil blijven vind ik erg kort door de bocht. Hij heeft gewoon een heel ander beeld van ZZP'en, leeft vooral in het nu en heeft moeite met in de toekomst kijken. Maar daarbuiten is het wel echt de liefste en zorgzaamste papa en partner die ik me kan wensen.
Fijn dat jullie er samen goed over hebben kunnen praten. En dat hij het nu op heeft gepakt om werk te vinden. Super fijn.