Ik verwacht dat die traditionele vrouw-neemt-naam-van-man-aan sowieso steeds minder gaat worden. In je paspoort kom je ook nooit van je geboortenaam af, die zal altijd weer terug komen. Voor mij voelde het ook compleet verkeerd om de naam van mijn man te gebruiken. Is echt geen seconde in mij op gekomen! Ik geef het alleen op voor reserveringen bij een restaurant omdat het zo'n basic, saaie naam is en ik de mijne altijd moet herhalen en spellen .
Wij hadden het er laatst aan tafel over en onze jongste noemt zijn vader nu papa "achternaam JupitR". Haha, helemaal leuk. Ik denk trouwens dat dat traditionele nog wel heel lang blijft. Net zoals het bij mannen ook al heel lang veel gewoner is om meer te blijven werken en zorgtaken vaker op de vrouw neerkomen.
Ik ging Googlen op die overgangsregeling en dat zit 'm dus in de kosten. De kosten tot 1-1-2016 worden geraamd op zo'n 6 miljoen, alle kinderen die nog geen 18 zijn 40 miljoen. Dus dat vond de minister te veel...
Hier gaan we het niet doen Ik heb ze gedragen, zij dragen hun vaders naam. Mijn getrouwde naam is naam man - meisjesnaam En dan weer aan de rebelse kant: Voor werk hanteer ik enkel mn meisjesnaam
6 van de 7 kinderen is daar al te oud voor. Voor ons is dat ook helemaal geen issue hoor. Ik ben degene met de dubbele naam hier in huis.
Ik begrijp de keuze hierin niet helemaal, ieder zijn mening hoor maar ik heb een driedubbele achternaam, dit in combinatie met vier doopnamen zorgt bij mij voor een lamme hand bij het invullen van formulieren. Daarnaast ben je het altijd bij elke registratie aan het uitleggen, praktisch vind ik het echt helemaal niet
Ik vind dat wel heel erg overdreven ja. Mijn kinderen hebben "gewoon" de achternaam van mijn man, omdat dat voor ons doodnormaal is. Betekend niet direct dat we seksistisch zijn.
Mijn kinderen zijn te oud, dus sowieso geen optie. Geen idee ook wat ik anders gedaan zou hebben, vind vooral het gedoe met driedubbele tussenvoegsels irritant. Bakker Jansen ofzo prima, maar de Vries van den Boogaard oid wordt al ingewikkelder…
Ik krijg juist kriebels van mensen die dat vinden. Je moest eens weten wat ik over me heen kreeg toen ik trouwde en mijn mans achternaam aannam. Ieder zijn/haar eigen keuze, lijkt me. Leven en laten leven.
Mijn vrouw en ik hebben allebei onze eigen achternaam gehouden en hebben elkaars naam er achter gezet. Stel dat ik ooit eindelijk zwanger mag worden krijgt het kindje de achternaam van mijn vrouw. Dit voelt het meest goed voor ons.
Dat zeg ik dus niet hè. Het gaat mij erom dat als het gezien word als romantisch of traditie. Daar krijg ik kriebels van. Met name omdat als je dan doorvraagt en vraagt of de man ook de naam van zijn vrouw zou willen aannemen je dan hoort (wat ik dan hoorde): nee dat is niet mans genoeg, dan heeft de vrouw de broek aan, dan gaat de man zijn naam niet door in de lijn. Als jullie daar allebei oke mee zijn helemaal goed toch maar als 1 daarvan er zo'n gedachte bij heeft vind ik dat jammer dat het dan weggezet word als traditie of romantisch terwijl dat het niet is. Nogmaals niks ten nadele van jullie keuze.
Ik vind dit ook mooi, collega van mij had dit ook gedaan met haar man. Beide elkaars naam aannemen en die er achter zetten.
Wat grappig dat dit zo anders kan zijn. Ik voel het juist andersom. En bizar beide kanten op. Aantal vriendinnen hebben ook de naam van hun partner. Zou toch echt niet in mijn hoofd halen om zoiets te zeggen. Als er echt seksisme achter zou zitten dan weer wel xD
Op mijn is kaart staat mw . Trommel en op de achterkant e/v van B.. We horen als gezin zo bij elkaar . Enige is dat ik heel vaak gevraagd wordt of ik uit Zeeland komt ( in Arnemuiden heet bijna de helft van de inwoners zo) Vindt er ook niets seksistisch aan. Hebben de kinderen allebei twee duidelijke goed uitspreekbaar en spelbare namen , ook nog de eerste naam als roepnaam. Als ze later hun diploma krijgen weet iedereen wie het zijn als ze voorgelezen worden En ze kunnen gerust met meneer Brood, Koek of Snoep trouwen Dus ook , als, het zou kunnen, houden we op een enkele achternaam.
Whahaha, dat doet me denken aan een oud collega. Zij riep als jong meisje al dat ze later moeder wilde worden, en als ze een meisje kreeg dan zou ze Roos heten. Maar toen ontmoette ze de man waarmee ze wilde trouwen en kinderen krijgen en die heet Tulp van achter
Ik had graag een dubbele achternaam gehad, zodat ik er later zelf voor kon kiezen om er 1 niet te gebruiken in het dagelijks leven. Ik neem het haar niet kwalijk, want die optie bestond toen nog niet