Ik was een jaar of 28, hij iets ouder. Na een weekend lang flirten samen ergens iets gegeten en een mega gepassioneerde zoen in de parkeergarage, besloot ik met hem mee te gaan naar zijn huis. Tenminste. Dat vroeg hij. "Ga je met mij mee naar mijn huis?". Hij was alleen even vergeten te vertellen dat zijn huis helemaal niet op zijn naam stond, maar op dat van zijn ouders... Die nog gezellig tv zaten te kijken op de bank, en of ik ook nog een kopje thee wou. Ben rechtsom keert gegaan. Opzich geen punt dat je bij je ouders woon, maar ik had gewoon mijn eigen huis. Daar hadden we alle privacy van de wereld gehad. En helemaal geen zin om na een eerste zoen zijn ouders te ontmoeten. Nooit meer gereageerd op zijn berichtjes
Ik had voor het eerst verkering. Eigenlijk was het best een foute gast, maar dat vond ik ook wel heel spannend. Zijn zus zei al vooraf: joh, mijn broer is niks voor jou. Ik ken een leuke jongen, x, die moet je maar eens leren kennen. Dat wou ik natuurlijk toen niet. Toen het uit was heeft ze x en mij met elkaar in contact gebracht en inmiddels zijn we al 26 jaar en drie kinderen verder . Goed ingeschat dus!
Ik was 16 en een vriend van 19. Damn, wat een ongelofelijke flapdrol, maar toen vond ik hem weg leuk. Afjnn, ik wilde het uitmaken, maar toen kreeg ik een uitnodiging van zijn ouders om mee t eraan naar Londen. Dus nog even aangehouden. Een maand na Londen heb ik het uitgemaakt. Zegt mij moeder de volgende dag, dat ik het weer meest aanmaken met die knul want hij was zoooo verdrietig. Mijn moeder spoort af en toe niet. Maar die ex is nog steeds alleen en nog steeds niet verwerkt dat ik het uit heb gemaakt. Hij verlangt nog steeds naar mij. Ohja, het is 30 jaar geleden....
Rond m’n 20ste een tijdje (veel te lang) gedate met een jongen die wat eigenaardigheden had. Hij wilde niet bij zijn naam genoemd worden, alleen zijn (hele ongebruikelijke) online nickname. Dus als ik ‘m aan vrienden/familie wilde voorstellen, moest ik hem dus bij die nickname noemen. Verder had hij nog een innige band met zijn ex. Hij had haar een keer uitgenodigd toen ik er ook was, vervolgens gingen ze samen liedjes zingen/spelen en herinneringen ophalen, waar ik bij zat. En als klap op de vuurpijl is het uitgegaan, omdat hij mij een ‘dik varken’ noemde, en bekende dat hij mij eigenlijk iets te dik vond. Was ik toen overigens niet was. Een week later stuurde hij (via een bakker) een slagroomtaart naar mijn huis, omdat hij het goed wilde maken. Nooit meer goed gekomen. Wel die taart opgegeten met mijn moeder om te vieren dat ik van ‘m af was.
Oh ik herinner me er nog één... Ik was 26 denk ik, was aan mijn master bezig aan de universiteit. Een medestudent (type kak, nette kleding, mooie overjas, blouse aan, studeerde economie) wilde me meenemen op date. Stuurde hij een berichtje dat we wel een film en de mac konden pakken. Ik dacht dat hij een grapje maakte, dus ik stemde er lachend mee in. Vervolgens komt hij me ophalen met de auto (weer in hele nette kleding), en gingen we dus daadwerkelijk uit eten bij de MacDonalds Dat moest ook nog eens vlug vlug, want we moesten op tijd bij de film zijn. Dus die hamburger naar binnen gepropt en naar de film gereden. Was een première voor vijftigjarige-kortpittig-kapsel-vrouwen. Hij was letterlijk de enige man in de zaal. Na afloop van de date was ik zo verbluft! Voelde me een beetje voor de gek gehouden, alsof we 14 jarige pubers waren die naar de mac gingen voor een date? Ik heb daarna uit aardigheid gezegd dat ik de helft wel wilde betalen. En toen kreeg ik daarna inderdaad een betaalverzoek voor de mac/film. Netjes betaald en daarna nooit meer afgesproken
Meest bijzondere date is er eentje die ik zelf georganiseerd had. Ik had mijn date (we waren al een tijdje aan het daten) verteld dat ik even mijn moeder moest oppikken van het vliegveld onderweg. Daar aangekomen had ik stiekem skydiven voor ons twee geregeld. Ik heb nog nooit iemands kleur zo snel van zijn gezicht zien verdwijnen . Alles is goed gekomen, we hebben het overleefd en nu ouders van een prachtig meisje. ... Wiens benen ik beide breek als zij ooit zoiets achtelijks als skydiven in haar hoofd haalt
Mijn eerste lange relatie was met een jongen die om de zoveel jaar verhuisde van woonplaats ivm werk van ouders. Nadat we kort samen waren kreeg ik een mail van een oude vriend van hem, dat ik hem niet moet vertrouwen, dat hij in elke stad wel een meisje had zitten en blabla. Uiteindelijk bleek hij zelf diegene te zijn die mij mailde. Was zooo vaag. Door ziekte van moeder verhuisden ze niet meer. Uiteindelijk vier jaar samen geweest, waarvan ik het het laatste jaar niet zo nauw nam met die relatie. Niet netjes, maar het was ook errrg vreemd. Toen ik het uitmaakte heeft hij mij nog wel een jaar gestalkt. En vorig jaar voegde hij mij ineens toe op Facebook met een bericht dat hij blij was te zien dat ik een mooi gezin heb. Ik heb bedankt en het gesprek afgekapt. Maar jeetje wat een vreemd gebeuren was dat, achteraf..