Dat het op hemelvaartsdag 2 jaar geleden is dat mijn vader is overleden. Hoe toepasselijk Zie het net toevallig in de agenda.
Zoon mocht hem houden van de rest. Dus optie 1 is geven aan mini voor over een jaar of 2, optie 2 is verkopen met koningsdag.
Het verbaasd me dat mijn dochter nog niet zwaar uitgedroogd is. Ze is al bijna de hele dag boven aan het spelen met haar broer en echt elke 2-5 min hoor ik d'r wel janken. Als iets niet lukt, niet kan, niet mag. Als hij iets niet doet, als hij iets wel doet, als hij iets doet wat haar niet aanstaat. Dat die nog tranen heeft... Ben maar onze eigen honden gaan wassen in de trimsalon om dat gejank even een uurtje niet te horen.
Vandaag rijden wij richting een anderen dorp. Loop er een man op de stoep onverzorgd en op slippers. Wij zegen nog... Wat gek zeg! Op de terug weg... Moeten we op de rem want meneer stond bij een drukke rotonde bij de afslag naar de snelweg op de weg! Vanuit de berm daar heen gelopen. Aangesproken meneer supper verward, aggressief. Politie gebeld en blijven wachten. Man stond klaar hem evt van de snelweg te trekken mocht hij er op gaan. Komt de politie niet. Naar nog meer bellen en 3 kwartier wachten.... Tweede keer werd er gezegd dat meneer aangesproken was terwijl wij er al die tijd al stonden en geen politie te zien was. Zijn we toch maar door gereden omdat wij een afspraak hadden. Natuurlijk politie heeft het druk. Maar deze man was verward en leek in een psychose.
Wat naar zeg. Hoop maar dat hij alsnog is opgehaald/hulp krijgt. Je moet er niet aan denken wat er kan gebeuren als zo iemand de snelweg op loopt. Jullie hebben goed gehandeld/gedaan wat je kon.
Hoe knap m’n 3e kind al kan poseren Kijk die achtervoetjes van m’n moeders 6e kleinkind (En z’n nonchalante armpjes)
Klinkt als mijn kinderen met elkaar (zou het de leeftijd zijn) Nu is onze zoon ook wel een uitdager hoor .. bewust zijn zusje op stang jagen en dan gaan lachen waardoor ze nog harder gaat gillen afzonderlijk van elkaar kunnen ze heeeeerlijk spelen, maar met elkaar is het momenteel echt drama.
Dat ik volledig over mijn sociale angst buitenshuis ben gekomen. Ik kreeg kortsluiting zodra ik een verjaardag had, ergens überhaupt op visite moest komen en uit eten was heftig. Het ultieme bewijs dat het leven door ging, mensen plezier maakten terwijl ik niet zo ver was. En ineens kwam het besef laatst: he? Ik voel geen spanning op weg naar verjaardag van mijn neef. Vandaag heb ik een vriendin uitgenodigd om te lunchen ergens en we hebben uren gezeten, gelachen, plezier gemaakt en... ik was echt zo gelukkig! Geen paniekaanval, geen stress, ik voelde mij weer mijzelf! Ik ga met plezier naar een presentatie van de oudste op school en ben zo trots op hem, ik kan van elk moment dan genieten (en natuurlijk denk ik wel eens; god pa, jij had hier ook van genoten) maar zonder dat t zwaar is. Ik ben echt trots op mijzelf Pa, ik kan nu écht vanuit de grond van mijn hart zeggen: ik red mij wel. Na jouw dood en mama's crisismomenten...heb ik mijzelf aardig terug gevonden. Ik ben trots op mijn kwetsbaarheid. Trots dat ik overeind sta. Trots dat ik weer kan genieten en ik kweek ook nog eens een mens tijdens dit hele proces.
Fijn dat het zo goed met je gaat! ❤️ En die momenten zullen altijd blijven, dat je denkt, pa, wat had het fijn geweest als je dit nog mee had mogen maken.
Ik merk ook dat ik die momenten ook wel een soort van fijn vind ipv alleen maar pijnlijk. Meer een soort weemoed, waarbij je even verzucht 'och pa toch'. Tuurlijk raakt het mij heus wel eens diep maar meestal is het gewoon een liefdevolle verzuchting.
Precies dit hier het hele weekend. Zoon van bijna 6 met z’n broertje van ruim 3,5. De hele dag geklier tussen die 2 en dan het gegil van broertje erbij. De.hele.dag.door. Olmen van te worden. Ze lagen er dan ook al om 18.30 in
Zo had ik ook een "plak R achter t behang moment". Ik plak G genoeg achter t behang, maar voor R was t de eerste keer. Zit t in de lucht ofzo?
Ik vroeg vanmorgen toevallig aan mijn dochter van 3 of afgelopen weekend de tranen in de aanbieding waren bij de supermarkt. het hangt in de lucht denk ik
Dat H zonder zijwieltjes kan fietsen, met dank aan mijn vader en man. Nu oefenen met opstarten en afstanden en dan kan ze straks naast de balansrolstoel naar school fietsen. En de buurman gaf al aan ik kom op mijn vrije dagen helpen om L gelijk zonder zijwieltjes te laten fietsen. Vanwege H haar klompvoetje hadden we niet de verwachting dat ze het snel voor elkaar kreeg, viel dus mee.