In theorie wel. Maar toen ik begon te bloeden wilde ik een stopweek. Aleen werd het op dag 3 best erg en heb er ook enorm veel moeite mee gehad. Vooral confronterend. Dus dacht ik, als ik nu weer met de pil begin dan stopt het vast "not". Jij de laatste loodjes, hoe voelt het? Bitterzoet?
Weer zo'n bloedbad? ja daar kun je chagrijnig door worden idd... helemaal van wekenlange spotting. Bah. Elke keer weer die confrontatie grr Hoe gaat het met je bore-out? Merk je bij je vriend al wat verschil nu hij is afgekeurd? En ja voelt inderdaad bitterzoet. De laatste keer, de laatste dagen... alles is net even rustig. Ik voel mij mentaal best oke, fysiek best oke, ijzer en bloeddruk zijn eindelijk oke,mijn moeder is heel fijn stabiel en erg betrokken bij de zwangerschap. Eindelijk even écht het besef: ik ben zwanger en het is een groot wonder. Ik heb zelfs weer echt puur geluk gevoeld. Dat warme gevoel, van wow! En ook echt even trots op mijzelf. Ik ben nog niet toe aan bevallen, ik kom nu even op adem voor mijn gevoel. Maandag word ik getoucheerd en dan gaan we plan bespreken of al starten met primen voor inleiding of nog even afwachten. Zaterdag ga ik nog met mam ergens lunchen: ik ben van mijn sociale angst af die ik buitenshuis had. Ik kan erg genieten van op visite gaan nu en naar een restaurant zelfs De balans is nog kwetsbaar natuurlijk, ik heb echt nog wel dagen van spanning in mijn lijf maar met meer goede dagen dan slechte, ga ik wel positiever de bevalling in! Ik voel mij ook veilig in het ziekenhuis.
*komt eens in de zoveel tijd nog even spieken en mee lezen hoe het met jullie gaat❤️ Kom op laatste pogingen en laatste tps, jullie moeten het gaan worden! Duim duim! en @GroeneBomen toitoitoi komende week!
Mijn laatste dagen zwanger gaan officieel in. Echt zo bizar dat er écht een einde aan alles komt: de kinderwens, de fertiliteitstrajecten, al die teleurstellingen. Maakt zo'n groot deel uit van je leven en opeens is het zover: de bevalling nadert. Woensdag ballon plaatsen. Einde van zo'n overheersend tijdperk. Dankbaar om straks compleet te zijn. Heel dankbaar. En erg emotioneel door alles wat is gebeurt.
Mijn god wat is dat evengoed toch snel gegaan. En al je emoties die je benoemd. Man, wat zal er een hoop door je heen gaan. Maar straks helemaal compleet. Ik duim voor een mooie, makkelijke bevalling heel veel succes (is dat iets wat je zegt?) ♥
Ja joh, snel he? Ik denk ook echt dat als hij er is er een enorme ontlading is van zowel geluk als verdriet. En dank je, succes wensen is inderdaad heel passend! Hoe gaat het met jou? Nog steeds last van spotting?
Nee, over gelukkig, spotting werd 1 week bloed en nu af en toe iets afscheiding. Maar het is wel even ok zo.
Hi meiden, wat leuk om even wat van jullie te horen! @GroeneBomen voor mij gevoel is de tijd voor jou snel gegaan. Veel succes de komende periode! <3 @Asil fijn dat het wat rustiger is qua bloeding. Hoe ga je nu? Zit je er over na te denken aan een TP? Hier weer de zoveelste tegenslag. Wordt er zo verdrietig van & waardoor mijn wereldje weer even stil staat.
Even klaag modus op een ander gebied. Mijn vriend heeft een chronische ziekte waar hij medicatie voor slikt. Al 12 jaar slikt hij medicatie 1, voorgeschreven door onze vorige huisarts welke inmiddels met pensioen is. In tussen is de praktijk over genomen door een heks van een arts. Sorry maar echt... Vorig jaar is mijn vriend neuroligisch onderzocht. Zijn medicatie gebruik van al die jaren is bevestigd + nog een extra medicatie erbij (2). Maanden lang konden wij via de huisarts medicatie 1 bestellen en opeens in Januari werd het afgewezen. Wij kregen het aan de stok met de huisarts en ze heeft echt respectloos gehandeld. Uiteindelijk hebben wij het voorgelegd aan de neuroloog en is ze op haar vingers getikt dat wij gelijk hadden en hij zijn medicatie moest krijgen. Misschien herinnerd iemand dit nog. Nu het moment voor herhaal recept, weer afgewezen. Ze legt de schuld weer bij de neuroloog. De teksten die ze schrijft in het portaal "u doet uw beklag maar bij de neuroloog", "u mag dankbaar zijn dat wij zo oplettend zijn", "wij gaan niet uit van de patient welke pilletje, op pilletje op pilletje wilt slikken". Dit laatste doelend op dat zij de vorige keer mijn vriend heeft uitgemaakt als een medicijnmisbruiker en ze heeft gewoon verslaving in zijn dossier gezet... Mens spoort niet. Anyway, door haar gekut ben ik nu 3 dagen bezig om zijn medicijnen te krijgen via de Neuroloog. Gister zou het echt met klem doorgestuurd worden, 5 voor half 6 niks binnen bij de apotheek (ik heb denk ik 7 x met neurologie gebeld en 3 x met de apotheek). Vanmorgen lag het eindelijk klaar... 1 x neurologie gebeld, 1x apotheek de focking verkeerde medicatie ligt klaar. Weer de neurologie gebeld. Ze zou met een half uur terug bellen, die tijd is inmiddels ook voorbij. Medicijnen zijn op, 2 gestressde mensen rijker. En gestressed is nog genuanceerd... hoe dan!
De punctie is afgebroken, omdat ze wat afwijkends zag. Dat is al weer 2 maanden terug denk ik. Op de laatst echo vorige week zag ze het weer. Hoofdarts bij gehaald en die zag al meteen dat het vocht was in mn eierstok. Het zag er onrustig uit. De vraag gesteld of het nodig was om de punctie af te breken. In eerste instantie niet, maar veiligheid boven alles! Pff baal zo erg. Eind volgende maand weer een uitgangsecho en nu maand aan de pil om de boel te sussen. Pech boven pech volgens de arts .
Zo heftig! Het trek je zo iemand door de telefoon! Kan je niet van huisarts wisselen? Wat een gedoe! Kan me zo voorstellen dat jullie over de toeren zijn. Welk invloed/gevolgen heeft het nu haar aantekeningen in het dossier van je vriend?
Joh echt, na veel gezeik recept door gestuurd is zijn merk niet op voorraad... Hij is merk gevoelig. Na veel overleg met de apotheek besloten een andere merk en ander soort te proberen want beter iets dan niets.. Ik had het niet meer.