Dochter hoogtevrees

Oef, volgens mij sensibilisering (dwz blijven oefenen) en haar er rustig doorheen praten maar ik denk dat nog lastiger is dan iemand van een spinnenfobie af te helpen.

Allicht gaandeweg opbouwen qua hoogte? Beginnen op een niveau wat wel spannend maar niet eng is en dan kort opbouwen naar iets hoger en dat steeds langer (en hoger)?

Al zou ik niet weten hoe je dat materiaal technisch zou moeten bolwerken. Het is niet dat je een gymzaal in je huis hebt staan met verstelbare balk.

 

Ik zou het zeker bij de JGZ bespreekbaar maken. En inderdaad, vooral blijven oefenen. Kan natuurlijk ook thuis, op een opstapje, de trap, ... of buiten in de speeltuin of waar dan ook. Geleidelijk aan steeds hoger, zeg maar. Daarnaast zijn oefeningen vanuit de cognitieve gedragstherapie en ook ontspanningsoefeningen bij bijna alle angsten volgens mij aan te raden, maar daar kunnen ze je bij de JGZ vast ook meer over vertellen.

En mbt turnen: misschien is anders als tijdelijk oplossing een springgroep wat voor haar? Al maak je bij springen soms ook hoogte...dus geen idee of dat wel werkt...?

 

Oh wat naar voor je dochter!!

Ik heb zelf hoogtevrees (kinderen gelukkig niet) en zou zo niet weten hoe je daar van af komt.
Wellicht aankaarten bij JGZ, misschien dat zij er wat mee kunnen of dat ze een goed adres weten?

 

Een andere insteek. Hoe zijn haar ogen?
Kan het zijn dat ze diepte niet goed ziet?

Ik draag altijd lenzen, maar heb ook wel eens een bril geprobeerd. Als ik met bril kijk, zie ik de diepte slecht en voelt elke trap op de tree al zo naar omdat het niet klopt met wat ik zie.

 

Oei, ik heb ook hoogtevrees. Al zolang ik me kan herinneren. Ik zou dus al nooit aan turnen begonnen zijn.

Is het opeens begonnen bij haar?

Bij mij hielp helaas niks hiervoor. Ik heb er mee leren leven. Blij toen ik niet meer naar school ging dan had ik tenminste ook geen gym meer...

 

Hoogtevrees kan je helaas echt wel belemmeren. Ik heb er zelf last van. Wat helpt is toch dingen blijven doen zodat je wat aan hoogtes went. Maar echt over zal het niet gaan.

 

Ik hoop dat het jgz kan helpen in gesprekken.
Ik heb zelf hoogtevrees en ook exposure gedaan door juist te gaan abseilen en van grote hoogte over een balk te lopen (was eens een uitje van mn man zijn werk) . Eerlijk? Ik ben er nooit overheen gekomen.

Maar ik geloof ook dat als ze dit echt wilt, dat haar mind wel te trainen valt. Misschien met hypnotherapie? Geen idee?

 

Dat heb ik ook altijd inderdaad. Bedenken wat er mis kan gaan. Ik herken het overigens ook weer bij mijn jongste zoon van 5. Hij is erg slim en ik vermoed ook hoog gevoelig/sensitief. Maar die is ook erg terughoudend met gym e.d. of op straat. Om nu te zeggen dat hij hoogtevrees heeft is het te vroeg voor.
Ik hoop inderdaad dat je dochter de juiste hulp krijgt

 

Zelf ook hoogtevrees, maar voor haar is het wel heel vervelend dat het haar zo belemmert is haar hobby. Ik heb zelf vooral dat ik vb aan een balkon de rand niet vertrouw of bang dat er ineens een windvlaag komt als ik ergens aan een rand sta. Dus niet zo veel last van in het dagelijks leven.
Een psycholoog kan goed helpen voor angsten en fobieen (wat hoogtevrees uiteindelijk ook wel is), vaak doen ze dan een soort van exposure met opbouw. Hoogtevrees is alleen wel een moeilijkere om aan te pakken denk ik omdat het wel in onze genen zit om iets hoog eng te vinden want het gevaar van vallen is reëel.
Hopelijk kunnen ze haar goed helpen bij de jgz.

 

Ik heb halve hoogte vrees.
Na mijn dochter.
En half omdat als ik geen controle heb ik niet durf.

Hoe ik hier achter ben gekomen.
Pretpark kalkar kon je een dak op.
Liep gewoon naar boven niets aan het handje tot dat ik de trap voelde (stalen ding en zware mensen) dus durfde zo niet meer na beneden.
Lang leven de lift.
Toen een keer in slagharen de reuzenrad.
Jammer genoeg kon ik er niet meer uit doodsangsten uit gestaan en op de bodem gaan zitten.

Maar achtbanen lukt me wel weer omdat ik daar pret bij heb en het ook echt leuk vind.

Dus waar dit zit geen idee maar na denken moet ik niet doen.
Maar als iets te lang duurt gebeurde dat wel helaas.

 

Er zijn therapieen om je binnen een week voor een groot deel van simpele angsten af te helpen. Dit werkt niet als er meer onderliggende angsten zijn en gezien je footnote is het dus misschien geen goede oplossing. Maar zou met een speciaal getrained psycholoog hierover kunnen praten. Vroegah, zet er zo'n centrum in Utrecht. Ik denk overigens wel dat je het zelf zou moeten betalen en het is niet goedkoop. Dus dat is ook een puntje om mee te nemen.