Wij hebben een kruising lab/Dalmatiër. Altijd een super lieve hond geweest. Echter... Vanaf zijn 6 de bijt hij makelijk. Eerste instantie de anderen hond, maar ook ik ben al eens flink gebeten door hem. Gedrags therapeut laten komen. Prikkels verminderd anderen hondje weg gedaan. In de hoop dat het bijten zou verminderen, hij doet dit ook zonder waarschuwing wat het zo lastig maakt. Half jaar geleden snapte hij naar de jongste, gedrags therapeut er bij.. en het antwoord was, dat zij het ook niet meer goed wisten. We deden alles al volgens de tips. Maar toch lijkt hij af en toe uit het niks getriggerd oogwit word dan ook extreem zichtbaar en 5 minuten later komt hij kijken net of hij een 'error' heeft dieren arts geweest en kon ook zo snel niet echt iets vinden. Afgelopen weekend zitten we aan tafel, een van de katten wat normaal zijn maatjes zijn zit halve wegen de woonkamer, hij loopt er op af bijt hem in zij rug en begint te schudden toen wij los riepen deed hij dit meteen en gelukkig was de kat niet gewond. Al voorgenomen vandaag onze vaste dieren arts te bellen. Maar nog voor ik kan bellen haalt hij naar mij uit. Gelukkig was ik snel genoeg met weg trekken. Maar vertrouw hem absoluut niet meer, hij lijkt af en toe 'gek' te worden. Nu woensdag een afspraak bij de dieren arts. Om een goed gesprek te houden over zijn gedrag en na te kijken op pijn. Hij is nu 8 jaar en ik principe willen zij een nog jonge hond niet laten inslapen. Wat ik in principe wel begrijp. Maar ik trek de contenu angst om gebeten te worden ook niet meer in combinatie met de kinderen. Onbekende mensen durft hij zowiezo te bijten dus herplaatsen zit er ook niet in. Iemand tips?
Waarom is herplaatsen geen optie? Wellicht is dat precies wat de hond nodig heeft? Een minder druk huishouden, geen andere dieren en/of kinderen in zijn buurt waardoor hij zelf ook tot rust kan komen. Ik zou een dier niet zo makkelijk laten gaan en zou er echt alles aan doen om het te houden maar als het gedrag niet zou veranderen na alles geprobeerd te hebben dan zou ik herplaatsing zeker overwegen. Een huisdier is leuk en die heb je voor het leven maar naar mijn mening moet het geen gevaar gaan vormen voor de mensen in je gezin. Hij zou maar net een "error" krijgen in de buurt van je kinderen, ze grijpen en niet meer loslaten.
Ik zou goed onderzoek eisen bij de dierenarts. Misschien heeft hij pijn of is er iets anders aan de hand waardoor hij zo reageert (hersentumor, epilepsie, ...?). Als er fysiek niets te vinden is, dan zou ik me toch verdiepen in herplaatsen (er zijn volgens mij ook gespecialiseerde 'bureaus' die dat voor 'honden met een gebruiksaanwijzing' regelen). Een hond die zo opeens uitvalt, zou ik ook niet durven te vertrouwen, zeker niet met kinderen en katten...
Daar ben ik ook heel erg bang voor. Hij moet niets van onbekende mensen hebben, Bijt/hapt. Maar inderdaad als er een 'klik' zou zijn. Zou het mischien wel kunnen. We kijken eerst woensdag eens of hij niet ergens pijn heeft wat hij niet laat zien. Want dit zou ook een optie kunnen zijn. Dat hier door gebeten word.
Woensdag hadden ze tijd om hem helemaal goed na te kunnen kijken. Dus we wachten dit ook af. Het zou kunnen dat hij ergens pijn heeft en daarom zo gek doet. Maar vind het zelf inderdaad ook heel erg eng dit gedrag.
Wat ontzettend naar. Als laatste optie zou je hem kunnen laten nakijken in Utrecht, daar zit een universitair dierenziekenhuis. Misschien zien zij iets wat je eigen dierenarts over het hoofd ziet. En anders, je hebt er dan echt alles aan gedaan, toch herplaatsen.
Wat enorm naar en heftig, ik snap dat je heel hoog in je emotie zit. Zo te lezen hebben jullie zelf er alles al aan gedaan, je hebt hulp gezocht maar helaas zonder gehoopt resultaat. Ik zou idd de hond zo snel mogelijk lichamelijk laten onderzoeken en als daar niets uit komt zou ik afstand doen. Normaal ben ik daar totaal niet voor, maar veiligheid voorop! Neem jezelf alsjeblieft niets kwalijk, want je hebt er echt je best al voor gedaan zo te lezen. Soms weet je gewoon niet waar zoiets vandaan komt.
Een bijter herplaatsen is geen optie, zeker omdat je niet weet waar het gedrag vandaan komt. Zoals je het beschrijft, lijkt er iets in zijn hersenen niet goed te gaan. Een soort error, ook met dat oogwit. Is het mogelijk dit nog te laten onderzoeken en zou je dat ook willen? Persoonlijk ben ik echt niet voor het laten inslapen van een ogenschijnlijk gezonde hond, maar wanneer het gevaarlijk wordt en je echte schade wilt voorkomen, is het wel een reële optie om te overwegen. Sterkte ermee!
Wij hadden vroeger een hond die ook opeens begon te bijten. Na onderzoek bij de dierenarts bleek der hoofd vol met tumoren te zitten. Mijn vader heeft der toen laten inslapen. Ik zou dus de hond echt even laten onderzoeken door de dierenarts.
Ik ben als kind flink gebeten door de hond van een vriendin, werd een beetje afgedaan als dat ik het vast had uitgelokt… jaren later werd het steeds wat erger, en kreeg hij echt een soort agressieve aanvallen. Zijn kop bleek ook vol tumoren te zitten
Pfoe. Wat een verdrietige situatie. Maar als je hond zomaar plots bijt, dan zou ik ook kiezen voor veiligheid. Straks bij hij de kinderen of andermans kindjes opeens. Het is echt gevaarlijk. En het is jullie taak om ee veiligheid te waarborgen. Dus dat betekent mi dat de hond niet kan blijven.
Daar hebben we woensdag ook een onderzoek, mede omdat ik voor bovenstaande bang ben. Zelf toen een jaar of 8 was door de normaal lieve hond van mijn ouders gebeten. Wilde ook niet meer loslaten. Zijn hoofd bleek ook vol tumoren. Vandaar ook dat ik zelf geen risico wil nemen. Woensdag hebben ze een dubbel consult gepland zodat echt alles na gekeken kan worden.
Ahww wat verdrietig zeg. Ik heb geen aanvullende opmerkingen of tips maar kan me je emoties levendig voorstellen
Wat ontzettend naar en verdrietig! Ik zou om te beginnen jullie hond goed laten onderzoeken bij de dierenarts. Kijken of er een fysieke oorzaak is. Het kan komen door pijn of door iets in zijn hoofd. Eerst dat laten uitzoeken en totdat uitslagen bekend zijn, de hond niet meer alleen laten en goed in de gaten houden. Heb je trouwens contact met de fokker van jullie hond? Of met andere pups uit dat nest? Sterkte in ieder geval.
Precies dit. Hoe ontzettend triest ook, je kan geen risico lopen en al helemaal niet met jonge kinderen. Heel veel succes bij de dierenarts en sterkte @Maan14
Helaas niet, Wel nog eens navraag gedaan en bleek zijn moeder dat zelfde jaar ingeslapen wegens heup problematiek, was nog geen 7 jaar. Heel jong dus. Toen doorgevraagd of het erfelijk was maar konden ze geen antwoord op geven. Hij komt uit een soort herplaats setting, was net een half jaar toen hij bij ons kwam. Afgelopen jaren eigenlijk nooit iets gemankeerd oren af en toe en in december wel zijn achterhand/heupen hier voor medicatie gehad maar was weer over toen we lieten controleren. Wel heeft hij veel vetbulten. Maar niet op vervelende plaatsen. Zijn allemaal nagekeken geen een kwaadaardig. En dan giga staar al, eigenlijk heel sneu. Verder eigenlijk altijd een super lieve en sociale hond geweest waar wij echt alles mee konden. Visite vond die geweldig net als aandacht & anderen honden. En eigenlijk een op anderen moment was dit over. Net nog met mijn man over gehad, hij lijkt echt door te draaien, oogwit aggressief en dan 5/10 minuten later lijkt hij zich pas te beseffen wat hij gedaan heeft komt hij naar je toe. Of naar het gene wat gebeten is en wilt die het wassen. We laten hem woensdag gewoon echt helemaal goed nakijken en bespreken dan met de dieren arts wat we het beste kunnen doen. Hij word zowieso niet alleen gelaten met de kinderen. Deden we eigenlijk nooit al niet. Een hond maar ook zeker kind kun je nooit 100% vertrouwen.
Wat een verdrietige situatie, tips zijn al gegeven, aan jullie inzet voor de gezondheid van het beestje ligt het niet. Jammer dat de DA woensdag pas tijd heeft aan gezien het een tijdbom situatie is. Heel veel sterkte ♥