Bijzonder hoe dat kan verschillen. Misschien dat dat ook van degene afhangt die de spuit zet? Hier vonden mijn 3 kinderen het juist veel minder zeer doen dan anders.
Ik denk toch gewoon pech met hoe ze geprikt is? Ik heb mijn oudste er niet over gehoord en die is vrij kleinzerig. Ze had erna wel zo’n spierpijn-gevoel bij het optillen van haar arm, maar heeft ze ook maar 1x terloops gezegd, is gewoon gaan turnen erna.
Balen dat ze zo zeer deden! Hier was het vergelijkbaar met de 9 jaars prik. Ook nooit iemand gezien bij wie het heel pijnlijk was (of was het achteraf) -want dat zeg ik altijd tegen mijn kinderen als we in die zaal staan: Ik begrijp dat je bang bent, maar zag je iemand met een pijnlijk of angstig gezicht naar buiten komen? Of hoor of zie je nu iemand huilen of wat dan ook? Dat is hier nooit het geval. Eerder een serene rust binnen.. en opgelucht geklets buiten . Je zou denken dat er dus iets mis is gegaan (zonder dat ik zeg dat er iemand een fout heeft gemaakt of iets fout is) ... wel rot dus dat het bij allebei was, dat maakt voor hen de 'toevalstreffer' - minder logisch. Ik zou even overleggen vooraf met ggd of huisarts of die tips of advies heeft en enig idee waarom het zo pijnlijk was en hoe het te voorkomen. Kan een paracetamol vooraf helpen, is er eventueel verdovende zalf beschikbaar. Zeer waarschijnlijk was het gewoon een kwestie van 'pech' -maar overtuig daar je dochters maar eens van...
de jongste van mij is echt een bikkel. Ze kijkt ook altijd mee als er bloed geprikt moet worden bij haar. Dus dit was echt wel iets wat ik serieus neem. ik denk ook zeker een toevalstreffer. Alleen wil ik ze graag positievere ervaring meegeven. Overtuig ze maar eens inderdaad… bij de oudste liep het bloed ook over haar hele arm naar beneden. Daar schrok de jongste ook weer van. Anders blijft dit zo hangen. Ik heb emla pleisters gevonden, ik denk dat dit een goede optie is.
Wow, lijkt me dat er dan iets goed is misgegaan! Dat het bloed er echt uitloopt zou niet moeten kunnen bij een vaccinatie.
Omdat er nog twijfel bestaat over hoelang de prik precies werkzaam is. 10 of 15 jaar kan in dit geval behoorlijk uitmaken.
In Australië vaccineren ze al ruim 25 jaar tegen hpv. Dat vind ik toch best lang. Ze hebben daar de hoop dat hpv in 2028 is uitgeroeid. Dit is overigens niet alleen te danken aan de vaccinaties. Maar ze helpen er zeker aan mee. Onze meiden hebben de vaccinaties gehad. Al hun vriendinnen ook trouwens. In onze vriendengroep zijn alle jongens en meiden gevaccineerd. Ze wilden het zelf, maar we hebben het er wel over gehad. Ik werk in de oncologie, dus ik zie regelmatig de donkere kant van hpv
Ik wil me eerst even rustig inlezen dus heb de oproep dit jaar voor beide kinderen overgeslagen. Ze hebben hier het hele vaccinatieprogramma gewoon gevolgd, maar sinds de pandemie heb ik het gevoel dat ik me beter in vaccinaties moet verdiepen (nee ik ben geen wappie en ben ook nog eens gewoon gevaccineerd). Iets in mij zei dat dochter en zoon (9) gewoon iets verder moeten zijn in hun ontwikkeling. Ik lees me komende maanden in en wellicht gaan ze met de volgende ronde hier gewoon mee. Ben niet anti, maar ik vond de oproep met 9 jaar echt heel vroeg. Waarom niet lekker met 11 in groep 8?
Emla pleisters werken heel goed. Mijn kinderen krijgen altijd emla zalf en daarover een doorzichtige pleister als ze bloed gaan prikken een keer per jaar, vanwege prikangst. Balen dat het zo’n zeer deed
Mijn dochter is 11 en kreeg nu dus de HPV oproep, mijn zoon kreeg de uitnodiging op dezelfde dag, maar die is pas 9.
Ze zijn bezig met inhaalrondes, dit jaar is geloof ik het laatste inhaal-jaar, daarna is het telkens het jaar waarin het kind 10 wordt.
mijn dochter is ook 9. Ze nodigen uit in het jaar dat je 10 wordt. Ook al is zij jarig eind december wordt ze toch dit jaar 10.
Dan zit jouw dochter bij de inhaalgroep, die nog niet gevaccineerd is met 9 of 10 jaar.Of ze zat precies in een lockdownperiode waardoor de groepsvaccinatie niet doorging? Mijn dochter heeft de vaccinaties met 10 jaar gehad, gewoon het huidige reguliere schema.
Sinds oktober 2006 is geen ruime 25 jaar... En ook daar is geen hele hoge opkomst, maar met iets meer dan 50 procent lijkt het toch al goed terug te dringen. Ze hopen dat het over 30 a 40 jaar zeer zeldzaam zal zijn, geen idee waar jij 2028 vandaan haalt.
Ik geef altijd aan dat prikken soms zeer doen. Daar valt niet veel aan te doen. Ze zullen wel vaker in hun leven iets moeten ondergaan dat pijn doet. Dat klinkt een beetje hard, maar na zoiets gaan we allemaal een ijsje eten en negeer ik het verder. Als het de volgende ochtend stijf is op pijn doet geef ik aan dat dat er ook bij hoort en ook wel weer over gaat. Voor je het weet willen ze niet meer naar de huisarts, geen bloed laten prikken, niet naar de tandarts etc. Anders natuurlijk als ze bijvoorbeeld autisme of een verwerkinsstoornis hebben, maar voor de rest zou ik er niet te veel aandacht aan besteden.
jep. Zo ben ik ook. Hoort bij het leven. Alleen was vorige keer nou net ff te. Dus door ze weer een positieve ervaring te geven kunnen we het weer vasthouden.