Wij hebben vorige jaar gekeken voor Canada, helaas heeft dit land vrij hoge eisen mocht je daar permanent willen gaan wonen. En kwamen we op dat moment niet in aanmerking. Nu staat het op een laag pitje, wie weet dat we ooit nog stappen gaan ondernemen zodat we wel in aanmerking komen. Maar voor nu hebben we het even laten rusten ook ivm een nieuw gezinslid op komst. Zweden spreekt ons ook aan, daar hebben we kennissen wonen. Die stap is wat makkelijker gezet, ik sluit niet uit dat we die optie wellicht in de toekomst gaan onderzoeken. En als emigreren uiteindelijk niks gaat worden, dan gaan we waarschijnlijk wel binnen NL verhuizen van plek.
Nee vooralsnog niet. De oudste gaat komend schooljaar naar het middelbaar dus dan is het te laat om te emigreren. Eerst de kinderen maar volwassenen en op het vervolgonderwijs, dan zien we verder.
Het is ook echt heerlijk relaxed wonen daar, maar ook daar zijn nadelen. Als je toch eens alle mooie en goede factoren van daar en hier kan samenvoegen dan heb je echt de perfecte omstandigheden! Haha. Maar ben benieuwd naar wat jullie uiteindelijk gaan besluiten etc. Hoe het ook uitpakt het is altijd een waardevol leerproces. Ik kan wel zeggen dat ik echt veranderd ben in die paar jaar.
Het blijft altijd een gok. T is ook spannend... We wilden altijd al een kleine nieuwe vrijst woning laten bouwen op ern mooi stukje grond. Hoeft niet groot of luxe maar wel graag alles nieuw. Dus daar hebben we onwijs zin in.
Ik ben 10 jaar geleden voor de liefde naar Zweden (Stockholm) geëmigreerd en zou niet meer terugwillen naar NL. Ik ben nu teveel gewend geraakt aan de ruimte en natuur daar. wel kende ik al heel veel mensen dus het was voor mij geen probleem om nieuwe vrienden te maken etc.
Want dan kun je ze makkelijk op straat zetten ofzo? Is tegenwoordig niet zo makkelijk op die leeftijd al woonruimte te hebben. Dan nog liever een paar jaar langer wachten tot ze de deur uit zijn.
Verschilt per kind toch? Alsof alle kinderen van 18 nog thuiswonen. Et zijn er ook zat die op kamers gaan en ook zat die dat niet doen. Maar t is natuurlijk niet zo dat je je kind per definitie op zijn 18e op straat zet dat is wel erg negatief natuurlijk. Ik heb 4 neven en nichten in de leeftijd van 18 tot 23 en allen na t vwo op kamers. Dat kan dus ook en andere opties kunnen ook.
Sowieso pas als ze op eigen benen staan/uit huis zijn, maar gezien er over een half jaar nog een baby komt moet dat nog even op zich laten wachten.
Heel veel studies zijn ook echt niet vanuit papa en mama te bereizen. Ik woonde 3,5 uur van mijn studie vandaan dat had ik nooit gered op een dag heen en weer.
Het kan toch? Genoeg vb om me heen die dat bevestigen. Sterker nog ik zie t heel vaak. Of je moet net geluk hebben om je studie vanuit t ouderlijk huis te kunnen doen.
Niet elke 18-jarige gaat studeren natuurlijk. De meesten niet. Het is niet voor niks dat jongeren steeds langer thuis wonen. En alsof ze als ze 18 zinn je ineens niet meer nodig hebben. Mijn voorkeur zou er niet liggen op die leeftijd.
Bij mij wel, ben destijds lekker naar Groningen gegaan hele mooie tijd gehad. Uit mijn eindexamenklas bleef letterlijk niemand thuiswonen. Van Maastricht tot Groningen en alles er tussenin.
Als er voldoende kamers en woningen zouden zijn en financieel geen probleem dan zouden heel veel van de 18 jarigen die nu roepen o voor mij hoeft op kamers niet als de wiedeweerga een leuke kamer zoeken. Men roept het tegenwoordig ook omdat ze het te duur vinden en geen kamer kunnen krijgen. Net als dat ik vroeger ook zei dat ik geen walkman hoefde omdat ik die niet van mn ouders mocht omdat t te duur was in hun ogen. Maar had ik er ergens 1 gekregen ofzo dan was ik er dolblij mee geweest hoor dan had ik hem "ineens" wel gewild.
Dat was mijn punt dan ook niet en niet relevant, want daar ging het niet om. We zitten niet in die situatie in nl.