Ik had op mn 19e een vriend. Nou geloof mij heerlijk om een eigen kamer te hebben ver bij mijn ouders vandaan. Ik ben zeker geen uitgaanstype, maar toch ging ik af en toe uit, mijn vriend bleef af en toe slapen (dat werd steeds vaker). Vaak tijden van 2 uur s nachts ofzo dat we thuidkwamen of hij na zijn werk bij mij kwam. Een halve zondag in bed liggen samen... Dat waren nog eens tijden. Dat had ik niet willen missen haha dat had echt niet gekund bij paps en mams.
Ow zo, haha. Nee, dat mijn voorkeur er niet ligt om op die leeftijd te emigreren. Ongeacht of ze thuis wonen of niet. Alsof als ze 18 zijn ineens je niet meer nodig hebben. Ik zou dan nog een paar jaar wachten, dat kan er dan ook nog wel bij.
Ook dit hangt van het kind af natuurlijk. Wat dacht je van de kinderen die na hun vwo een jaar naar het buitenland gaan of een jaar door Australië reizen... Er zijn zat zelfstandige 18 jarigen.
Wordt jij nou niet moe van jezelf? Mijn god zeg.... stop met zeuren en blijf on topic Jij wil emigreren en begint over kinderen van een ander
Ik zou heel graag naar het buitenland willen gaan. Spanje en Turkije trekken mij tot nu toe het meest aan. Helaas wil mijn man dit niet. Als ik geen kinderen had gehad dan was ik gegaan.
Ik wilde al vanaf jongere leeftijd in het buitenland wonen, en ben op mijn 24e voor een campingorganisatie gaan werken. Eerste jaar in Duitsland, waar ik mijn Britse partner heb ontmoet, daarna twee keer een seizoen in Italië (Toscane en Umbrië). Daarna ben ik naar de UK verhuisd (vlakbij Londen) en heb daar 14 jaar gewoond. In 2011 zijn we permanent naar ons (sinds 2002) vakantiehuis in Frankrijk verhuisd. Op zich bevalt het OK hier, maar de verveling begint weer een beetje toe te slaan, maar we hebben momenteel i.v.m. de taal niet heel veel opties buiten Frankrijk en de UK vanwege onze zoon van 12. Daar we de mensen en de sfeer in Engeland missen zijn we momenteel aan het kijken of we weer terug naar de UK zullen gaan, maar dan niet meer naar het zuid-oosten waar we eerst woonden. En dan misschien in de toekomst ooit nog eens een stacaravan ergens in Benidorm ofzo...
Gewoon, de sleur, de kleine dorpsmentaliteit, het feit dat de taal bij onze zoon geen natuurlijk gegeven is hoewel hij hier al sinds zijn geboorte woont, en we zijn sowieso niet zo heel honkvast en houden van een beetje afwisseling. We willen, áls we al gaan verhuizen, want op dit moment is daar nog geen sprake van, in elk geval (voorlopig) wel ons huis aanhouden aangezien we echt op een superfijn plekje zitten hier, en er heel veel herinneringen in dit huis zitten.
Wij zijn ruim 5 jaar geleden naar Duitsland verhuisd ivm werk, en nu gaan we weer terug. Maar Duitsland hoort niet bij de favoriete bestemmingen geloof ik Al is het hier vrijwel altijd een paar graden warmer dan in Nederland, en droger/zonniger, én hebben we bergen dichtbij waar 's winters eigenlijk altijd wel sneeuw ligt.
Zijn de kosten van levensonderhoud er dan ook niet veel lager? Een agent of leraar verdient bij ons omgerekend net zoiets, maar daar kom je wel goed van rond omdat de meeste kosten gewoon lager liggen.
Wij zijn ook geëmigreerd zo'n 5 jaar geleden. (Tunesië) Voor het weer alleen zelf zou ik nooit zomaar emigreren, hoewel het lekkere weer natuurlijk mooi meegenomen is.
Ik dacht dat leraren wel wat meer verdienden in Spanje en Portugal dan 600 euro. Ik denk dat als je hypotheekvrij kan wonen je niet veel extra kosten hebt. Ja verzekering en eten en benzine maar geen torenhoge kosten.