Hier mijn verhaal in het (probeer) kort We wonen in een nette wijk. Aan beide kanten buren van wat oudere mensen. Nu zit het zo. De buren aan 1 kant hebben een volwassene zoon die aan verhalen van onze andere buren medicatie slikt tegen depressie. Hij heeft ook in een psychiatrisch centrum gezeten. Nu zijn er al een aantal keer wat dingetjes voorgevallen. Pasgeleden heeft hij iemand die bij ons in de staat aan het werk in de tuin was aangevallen. Ik weet verder niet of er aanleiding was (aan verhalen van andere niet maar diegene die is aangevallen niet gesproken erover), politie is toen gebeld door andere buren en hij werd op de grond in de boeien geslagen ( heel de buurt stond buiten). Waarschijnlijk had hij een psychose of zo, of medicatie vergeten? Van andere mensen uit de straat heb ik ook gehoord dat ongeveer 2 jaar terug bij andere buren had aangebeld. Redelijk in de war en is toen via de tuin van zijn ouders over de schutting geklommen en naar achter buren gegaan. Wij waren toen niet thuis. Maar goed die zoon woont niet bij onze buren (zijn ouders) maar ik zie hem regelmatig op de fiets aankomen. Ook hebben wij in de schutting dat we een beetje in de tuin van de buren kunnen kijken. Gisteren zag ik hem weer zitten en ik merkte dat ik van alles in mijn hoofd haalde. De deuren staan nu vaker open natuurlijk, we leven meer in de tuin. Ik ben bang dat hij opeens weer zo'n bui krijgt. Ik heb het idee dat ie willekeurig iemand aanvalt of verwart aanbelt bij iemand in zijn bui. Wat als ie opeens over de schutting klimt naar ons. Ik moet er allemaal niet aan denken. We hebben onze kinderen tijd terug wel verteld dat ze niet zomaar de voordeur open mogen doen en dat die jongen een beetje in de war is (maar ze weten ook niet goed hoe hij eruit ziet). Maar ik wil misschien toch meer overleggen wat mijn kinderen (ze zijn bijna 11 en 7) kunnen doen, mocht er iets gebeuren zoals hij opeens in de tuin komt, maar ik wil mijn kinderen niet bang maken maar wel wat alert. Mijn man is er wat luchtiger over, maar ja ik ben al best een angstig persoon dus wellicht hebben jullie tips? Ook op wat voor manier we mijn kinderen kunnen uitleggen wat te doen zonder dat ze zelf bang worden. In gesprek gaan met onze buren is niet echt een optie. We hebben met hun niet een super band, hun zijn heel erg op zichzelf, we zeggen gewoon hoi maar verder niet. Ik denk dat ze zich ook wel schamen als hun zoon weer zo'n bui heeft. Als we met hun in gesprek gaan, dan denk ik dat ze zich erg aangevallen voelen, zijn verder gewoon fatsoenlijke mensen hoor. Pf maar wat vind ik dit lastig! Hopelijk hebben jullie wat tips, die mij ook wat minder bang maken Dank je wel.
Wat een nare situatie! De enige manier denk ik om de angst te minderen is om toch te vragen wat er aan de hand is. Misschien lopen de verhalen uit zijn verband. Zo lang je niet uit eerste hand weet wat er is zou het in mijn hoofd hoop oplopen. Zou je niet terecht kunnen bij de wijkagent als je bij de buren niet verder komt?
Alles is op horen zeggen en aannames. Zolang je geen feiten kent valt er weinig over te zeggen, vind ik. Verward, depresief of wat ook, het is een mens. Als ik het gevaarlijk vind zou ik het wel vragen aan de ouders. Denk dat de manier waarop veelzeggender is. Als je vanuit meedeleven vraagt zullen mensen snel anders reageren denk ik. Zou terloops iets zeggen, met dat je wat gehoord hebt en of dat waar is, zo ja niet oordelen maar vragen hoe je het beste kunt handelen. Of ze tips hebben oid? Hoe dan ook is het een vervelende situatie, voor hem door alles wat er gezegd word en voor jouw dat het angst zaait. Hoop dat het helder word en dat je je angst een beetje kunt laten varen ♥
Kun je goed praten met de buren? Ik zou dan hun kant van het verhaal willen horen. Misschien krijg je dan ook wel tips van hun kant, bijv hoe een psychose bij hem te herkennen, wat hij dan doet en wat jij het beste kunt doen op dat moment.
Ik snap dat je het eng vind! Ik zou aan de buren toch proberen te vragen wat je in zo een geval best doet, van welke handeling of woorden die jongen misschien boos wordt of net rustig en meegaander. En vragen wie je kan bellen. Geen verwijten maken of zeggen dat je bang bent van hun zoon maar gewoon zeggen dat je graag op een goede manier wilt handelen zodat er verder geen problemen ontstaan. Of misschien zelfs eens met de buurjongen zelf praten als hij in een goede periode zit, zo een beetje casual al hij aan komt fietsen vb een simpel praatje maken. Zo leer je hem ook kennen en zie je misschien ook dat hij meestal wel ok is, en word je misschien ook minder bang van hem. En als er zo iets gebeurd zou ik hem gewoon laten doen in de tuin, zelf zo rustig mogelijk naar binnen gaan en alles toe doen. En dan proberen de juiste persoon te bereiken. Vooral hem niet proberen te benaderen of aanspreken. Je kinderen zou ik leren naar binnen te gaan en de deur te sluiten als ze zien dat hij in je tuin is. Of in ieder geval op hem te negeren en op zoek te gaan naar een volwassene. Maar het is denk ik wel moeilijk om er voor te zorgen dat je kinderen niet altijd bang of op hun hoede gaan zijn als ze die buurjongen zien. Want meestal is er eigenlijk niks aan de hand zoals ik het begrijp maar doet hij gewoon z'n ding.
Als het gewoon fatsoenlijke mensen zijn, zou ik het gesprek met ze aangaan. Dat je aangeeft dat je onbekend bent met psychische problemen en dat je niet weet hoe je daarmee om moet gaan. Dat je intentie goed is omdat je uit onwetendheid niet weet hoe je moet reageren op bepaalde situaties. Zoiets?
Tsja alles is "van horen zeggen". Dat maakt het lastig. En even heel zwart/wit kunnen er natuurlijk grotere gekken in je straat wonen. Ik zou het toch met de buren bespreken, lastig maar wel de enigste oplossing. Je kinderen zou ik niet te veel toespitsen op specifiek die man, gewoon in het algemeen aanleren dat als ze zich niet veilig voelen ze naar binnen gaan en de deur op slot doen en ze nooit de voordeur zomaar open mogen doen.
Nja ik vind dat je een beetje overdrijft… je hebt alles van horen zeggen… En medicijnen tegen depressie maakt iemand niet gelijk gek hè ALS hij al medicijnen heeft… Ik zou me er niet druk om maken en lekker verder leven
Wedden dat er meer mensen last hebben van psychoses of andere dingen waarvan je het helemaal niet weet maar wel dagelijks/wekelijks tegenkomt in de wijk? Stel nou dat al deze verhalen kloppen dan is het fijn dat je het weet en kan je er misschien een beetje rekening mee houden. Gebruik het in je voordeel zou ik zeggen.
Ik denk eerlijk gezegd dat je je voor nu te druk maakt. Je weet eigenlijk helemaal niets, behalve wat je van horen zeggen hebt. Hoe is de buurjongen verder naar jou toe? Wellicht kun je er zelf eens naar vragen mocht je hem tegen het lijf lopen. Mijn buurjongen was aan de drugs, nam een verkeerd pilletje en belandde in een psychose. Midden in de nacht sloeg hij alles in huis (zijn ouders waren op vakantie) kort en klein en schreeuwde hij onophoudelijk. Mijn man is met de andere buurman naar binnen gegaan (de buurjongen had de sleutels in de voordeur laten zitten) en ze hebben erger gelukkig weten voorkomen. Lang verhaal kort, buurjongen is meegenomen met de ambulance en kwam de volgende dag met het schaamrood op zijn kaken zijn excuses aanbieden. In de straat gaan sindsdien de wildste verhalen, terwijl het een hartstikke lieve jongen is die gewoon flink met zichzelf in de knoop heeft gezeten. Inmiddels is hij afgekickt, maar dat weten andere buren natuurlijk niet. Die weten alleen wat ze van horen zeggen hebben en vragen hem er nooit naar. Leg je kinderen uit dat ze voor niemand open mogen doen en als het je echt dwarszit kun je een deurbel met camera nemen. Meer kun je niet doen, maar hij moet net als jij gewoon lekker in de tuin kunnen zitten zonder dat jij je vanalles in je hoofd haalt.
Als ik eerlijk ben word ik een beetje boos als ik je post lees. Je doet zo veel aannames. Ga ingesprek ipv je van alles in je hoofd te halen en je kinderen bang maken voor 1 persoon. Iemand anders zei hier ook al. Je wilt niet weten hoeveel mensen er psychische iets mankeren. Ik ben ook een tijdje depressief geweest, mijn broer heeft een psychose gehad en is biopolair. Ik heb het even gegooglt. Geestelijke gezondheid in het algemeen 1 op 4 mensen heeft tijdens zijn of haar leven te maken met psychische problemen. Dit is een schatting van de Wereldgezondheidsorganisatie WHO (Engelstalige website). 350 miljoen mensen wereldwijd hebben last van depressie. Ieder jaar plegen rond de 800.000 mensen zelfmoord. Dat zijn heel veel mensen om bang voor te zijn.
Ik zou het helemaal los laten. Je geeft hem al psychoses etc, terwijl je helemaal niet weet wat er speelt. Ontzettend veel mensen gebruiken antidepressiva, ook veel mensen zijn wel eens in een kliniek geweest voor behandeling of daar ook opgenomen - dat betekent niet dat hij over jullie schutting gaat springen en jullie kinderen wat aan doet als hij een keer koffie drinkt bij zijn ouders. Ook de buren vragen hoe je met hem om wil gaan, gaat voor mij echt te ver. Zoiets ga je toch niet vragen als je verder nooit meer zegt dan ‘hoi!’ tegen elkaar?
Dat is toch een ongelooflijk raar gesprek als je die mensen verder nooit spreekt? Als iemand hier aan mijn deur zou staan met;’Ja, we weten dat jouw man medicatie gebruikt he… maar hoe moeten we met hem omgaan als we hem tegen komen?’ … dan ging de deur meteen dicht.
Bedankt voor jullie reacties. Het is ook wel even een les voor mezelf dat ik me soms te druk maak. Maar toch heb ik wel iets aan jullie reacties. Wat ik ermee ga doen, weet ik nog niet maar ga er zeker over nadenken. Ik ga @Beheer vragen het topic te sluiten Jammer dat sommige zich wel wat aangevallen voelen om wat ik heb verteld. Het is ook zoiets als van me af schrijven en wil niemand beledigen of zo.
Ik heb zelf aan de andere kant gestaan. Mijn moeder kreeg een psychose en ik heb dagen lang van alles moeten regelen om haar opgenomen te krijgen. Ze zorgde in die periode voor geluidsoverlast en dat was natuurlijk vervelend voor de buren. Ze besloten vooral steeds de politie te bellen en klachten in te dienen bij de woningbouw. Wat had ik graag gehad dat één van de buren even naar me toe kwam om oprecht geïnteresseerd te vragen wat er aan de hand was en of ik hulp nodig had. Door schaamte was ik ook redelijk op mezelf maar in die periode had ik alle hulp met liefde aangenomen. Wat het namelijk lastig maakt is dat je als naaste iemand bijna niet tegen zijn wil opgenomen krijgt, zelf zitten ze waarschijnlijk dus ook met hun handen in het haar.
Ik snap jouw zorgen heel goed. Mensen die psychisch niet helemaal oke zijn, zijn vaak onvoorspelbaar en dat maakt het eng. Als iemand met wie ik geen contact heb zomaar aan de deur staat om te vragen naar medicatie etc zou ik ook niet blij worden. Ik zou denk ik mijn kinderen niet op die betreffende man wijzen maar wel zeggen dat als er ooit iemand plotseling in de tuin staat ze direct naar binnen gaan en de deur achter zich sluiten. Meer kun je denk ik niet doen. En die ring deurbel vind ik ook wel een goeie.
Ik wordt wel boos als alle psychische gestoorde mensen op een hoop gegooid worden. Een depressie is iets heel anders dan een psychose en vallen alle mensen met een angst stoornis ook onder categorie. Want is o de meerderheid onvoorspelbaar. De meeste mensen die een psychische aandoening hebben zijn het gevaarlijks voor zichzelf. Maar een handjevol mensen kunnen ook gevaarlijk zijn voor een ander. Als ik op straat loop nu vorm ik geen enkel gevaar voor mijn omgeving. Ik heb heel veel therapie en pillen en ja ook electroshocks, om weer gewoon op straat te lopen. ( Ik was op sle het momenten alleen een gevaar voor mezelf en dan werd ik ook meteen opgenomen) Ik hoop dat mijn buren en mensen niet zo naar me kijken. Als gevaarlijk en onvoorspelbaar als ik in het winkelcentrum rustig een ijsje zit te eten. Er is echt nog een verrkeerd beeldover psychische ziektes. De praktijken uit one flew over the cuckoo's nest zijn echt voorbij.
Depressieve mensen schaar ik zeker niet onder de mensen die ik bedoelde. Ik heb het over mensen die psychoses krijgen, die kunnen dan een gevaar zijn voor hun omgeving. Maar ook bv mensen met schizofrenie die stemmen horen van wie ze opdrachten opgelegd krijgen. Ik heb geen idee welke stoornis de man uit dit topic heeft maar als ik psychose hoor snap ik de angst heel goed. En natuurlijk is het op de eerste plaats zielig voor de persoon zelf. Dat ontken ik niet. Maar ik heb het echt niet over bipolaire mensen of depressieve mensen etc.
Maar die psychose heeft TS zelf ingevuld, dat weet ze helemaal niet. En via andere buren heeft ze gehoord dat hij antidepressiva slikt, dat is dus ook van horen zeggen.
Oke, maar dan kun je er niet omheen dat er een buur is aangevallen en dat de politie tegen hem heeft opgetreden. Er zal vast een kern van waarheid zitten in hetgeen gezegd wordt. Ik heb even opnieuw gelezen en snap dat mensen kunnen vallen over ad slikken en misschien medicatie vergeten. Maar denk niet dat to het verkeerd bedoelt. Ik snap desondanks wel haar zorgen.