Ik wilde altijd in een dierenasiel werken. Dat vertelde ik ook bij het selectiegesprek voor het tweetalig VWO. Verbaast me nog altijd dat ik toch ‘aangenomen’ werd We hebben nu wel een hond maar daar is het bij gebleven
Architect, al vanaf dat ik 8 jaar was ongeveer (daarvoor wereldreiziger en in China gaan wonen). Ik heb de studie uiteindelijk zelfs 2 jaar gedaan maar het harde wereldje was echt niks voor mij, dat je jezelf en je ontwerp moest verkopen aan de jury elke zoveel weken. Uiteindelijk overgeschakeld en verloskunde gaan doen en erna nog verpleegkunde en pediatrie. Totaaaaaaal iets anders dus
Advocaat maar dat werd lastig met vmbo kader. Uiteindelijk MBO juridisch gedaan. Toen een jaar HBO rechten en alsnog naar de universiteit gegaan. in 4 jaar de volledige rechtenstudie doorlopen. Ben geen advocaat geworden maar letselschadejurist. Volgende maand wordt ik nivre expert Personenschade. Nog 1 certificaat nodig.
Journalist. Heb ook echt even de opleiding gedaan maar pffff, echt zo niet mijn mensen. Grote ego's, over lijken willen gaan en ieder voor zich (als ze niet zaten te zuipen in de schoolkroeg). Daarna SPH gedaan en dat was een geweldige tijd. Echter nog steeds heel veel interesse in onderzoeksjournalistiek. Nu werk ik in de toeristische sector
Ik vind dit altijd zo mooi om te lezen....dat als je echt wilt, je uiteindelijk nog heel ver kunt komen.... Onze dochter heeft heel moeten ploeteren op school, mede door een niet "gezien" dyslexie probleem...en er werd ook gezegd...nou basis..tis de vraag of ze dat kan....nu op andere school na onderzoek en bevestiging van dyslexie, heeft ze toch maar mooi kader-mavo advies...tis een harde werker, dus ook zij komt er wel!