Ja dat dus.. even een potje keihard janken lucht wel op.. En inderdaad, in gedachten zijn ze er altijd bij.. Ik hou me dan ook maar vast aan het idee dat mijn ouders vanuit waar dan ook een kleine bijdrage hebben geleverd aan dit kleine wonder in m'n buik.. Dat is er 'klaar' voor ben om door te gaan met het leven en wees blij en positief mag zijn! Ik kan me voorstellen hoe verschrikkelijk het is om je vader zo te zien..Ookal leeft je vader lijfelijk nog, voor jou zijn er eigenlijk ook alleen maar herinneringen aan hoe hij was..
Dat klinkt als een hele opgave wat jullie al gedaan hebben, maar het klinkt wel erg leuk. Ik heb niet de energie er niet voor meer vind het zo knap als mensen zoveel zelf doen. sliepen de kinderen ook bij jullie in bed al die tijd? Of een eigen bedje in de kamer?
Ehm, ik dus nog niks. Was bij de vorige 9 kilo aangekomen maar ik heb zelf al wat overgewicht dus wat reserves. Wil ook zorgen dat ik niet teveel aankom om risico’s te verminderen.
Ach lieverd! Ik snap het deels (mijn vader leeft niet meer). Je wil dit delen met de mensen van wie je houdt en dan de belangrijkste mensen in je leven die er niet meer bij zijn is een echt heftig. Gooi het er lekker uit, soms is dat nodig en lucht het hopelijk op.
Ong 3 a 4 kg. Ik was de vorige zwangerschap 10 kg aangekomen, maar daarna ook nog, omdat ik bv gaf en zo'n vreselijke honger had steeds. Ik kan normaal helemaal niet zoveel eten, maar ik stond er versteld van wat ik toen allemaal op kon! Aan de ene kant vind ik het frustrerend om aan te komen, maar ik moet nog steeds regelmatig wat eten om me goed te voelen. Blijkbaar heb ik het nodig, want met bloedprikken was mijn bloedsuiker zo laag dat de verloskundige vroeg of ik nuchter geprikt had. Ik had notabene net een uur geleden ontbeten.. Geen wonder dat je dan dus steeds het gevoel hebt dat je wat moet eten..
Half oververhit Wij gaan zo afkoelen in het zwembad. Er zit hier een prachtig natuurbad om de hoek met zandstrandje en speeltoestellen voor de kinderen. Misschien ga ik er zelf ook nog wel even in. Verder gaat het wel. Nog steeds die stomme moodswings. Hoe gaat het met jou?
Het is ook warm weer he, hier lekker het zwembadje opgezet en zelf in de schaduw de hele dag. Ik herken de emotionele moodswings, haha. Sinds een weekje ineens last van. Echt niet leuk! Ik voel sinds gistermiddag ineens de baby niet meer, en dan ga ik me direct zorgen maken ook al weet ik dat het niks hoeft te betekenen en de vk ook niks voor me kan doen. Dus ben op mp aan het zoeken naar een Doppler hier in de buurt, haha. Misschien geeft het me iets rust.
Ik heb de baby nog steeds niet gevoeld, heel misschien eens rond 11-12 weken maar dat konden ook mijn darmen zijn. De placenta ligt aan de voorkant dus dat kan het hier verklaren. Het hoeft ook nog niet dagelijks op deze termijn, soms een paar dagen niet bijvoorbeeld. De baby heeft nog zoveel ruimte om te tuimelen in je baarmoeder! Vanaf 28 weken MOET je de baby elke dag voelen... Dus we hebben nog even. Maar ik snap je! Heb je al een Doppler gevonden?
3 kg tot nu toe, maar voelt als 30!! Mijn buik is enorm en ook enórm zwaar. Gewoon pijnlijk. Volgens de osteopaat komt dat omdat m’n buikspieren helemaal niks doen. Maar tis niet veel soeps en ik merk dat ik er echt depressief van word. Ook omdat iedereen maar blijft roepen dat ik zo ENORM ben voor 17 weken.
Ach wat naar! Sterkte joh! Ik mis mijn moeder ook hoor. Ik had haar graag om me heen gewild. Hoe is het gegaan vandaag?
Oeff.. het was gisteren een emotionele rollercoaster. Van tranen van verdriet naar tranen van blijdschap door elkaar. Fijn om dit zo even met elkaar te doen. Niet gerealiseerd dat we na het feestje nog een uur confetti moesten ruimen uit de tuin, van het dak, bij de buren in de tuin etc. Haha! Nu bijkomen van de pittige dag! En proberen echt te gaan genieten. Het wordt wel weer een stukje echter zo ♡
Tsja, mij werd al de vraag gesteld of ik aangekomen was de laaste tijd. "Uhm... Ja, ik ben zwanger, wat is jouw excuus?" Ik word zo bitchy van de hormonen Over een week of 10 gaan we allemaal de opmerking krijgen, grote of kleine buik, of we zeker weten dat het er maar één is. Zo cliché allemaal. Donderdag toen ik het plein op liep een moeder die het al wist (want vriend met z'n niet subtiele opmerkingen over een vierde toen we het over het gedrag van de oudste hadden) die vroeg of mijn buik eindelijk z'n coming out had gekregen. Heb maar gezegd "bijna op de helft dus dat mocht ook wel". Ik word er zo onzeker van, al die domme opmerkingen, dat ik me het liefst in een soepjurk verstop. Ik vind het nog niks die buik, ik lijk gewoon dik en niet zwanger. Ik snap je gevoel er over, maar het wordt beter! Echt! En met maar 3 kilo kan je echt niet zo enorm zijn als dat anderen roepen. Laat ze lekker roepen... En gebruik (in je hoofd haha) die eerste opmerking van mij hierboven Is een ondersteunende buikband iets voor jou? Prenatal heeft losse buikbanden van Carrywell. Die had ik bij mijn laatste zwangerschap en ze waren echt geweldig! Pijn in één klap weg.
Focus op de blijdschap, maar je verdriet mag er ook echt wezen... Vloog de confetti overal naar toe? Oh wat een rotklus moet dat zijn geweest. Hoe reageerden de kinderen?
@Nummer4 Ja die confetti zat overal! We kregen zelfs een appje in de 'straatapp' dat ze roze confetti hadden gevonden en of iemand misschien iets te vertellen had De blijdschap overheerst gelukkig! Vanmorgen even een potje met zn alle gehuild (m'n kinderen hebben ook nog steeds moeilijk met het missen van de opa's en oma). En nu het geluk! De kinderen zijn ook blij! De jongste schreeuwde heel hard; jaaa zie je wel! Ik had gelijk, ik had gelijk! Het is een meisje!!!!! @Maan84 Ik ben nog niet aangekomen, alleen maar afgevallen. Maar wel een strakke zware buik. Ook idd met opmerkingen als; ohhh je gaat het nu wel goed zien hé??? Dus dan zeg ik ook, nou dan mag ook wel met bijna 20 weken toch???
Ja stom hè, ik weet dat je nog niks hoeft te voelen en dat het ook niet gek is als je een paar dagen niks voelt. Maar ik voelde daarvoor zoveel en ineens is dat weg, ben dan dus echt enorm onzeker en ga dan heel erg twijfelen.
Wat lief @Mina86 en @Nummer4 ik voel me gewoon echt een olifant. Ik ga ook maar een beetje terugbijten. De vorige keer heb ik zelfs op insta gezet; de eerste de beste die nog vraagt of het er geen 2 zijn krijgt van mij een high 5 met een stoel in z’n gezicht! Wel leuk dat de hele straat mee kon genieten, beetje jammer van het opruimen. Kon je het niet stofzuigen? Zijn jullie ook nog steeds zo moe? Ik slaap ook slecht. Slapen, wakker, slapen, wakker. Heel irritant.
Fijn dat je achteraf goed terugkijkt op de dag, hopelijk hou je hier altijd goede herinneringen aan over. Hoe vonden je kinderen het?
Wel sneller vermoeid, sneller buiten adem (vooral met deze hitte). Ik merk het al zodra ik de trap op loop en dat ben ik echt niet gewend van mezelf. Slapen gaat sinds begin van de zwangerschap al slecht. Ik ben een paar keer per nacht wakker en rond 5u kom ik niet meer in slaap dus sta ik maar op, om vervolgens 's avonds rond 20:00 op de bank al in slaap te vallen. Verkeerd cirkeltje dus. Verder begint de nesteldrang hier te komen, heb echt opruim en poetsbuien de laatste tijd.