Nee dat is waar, al denk ik dat ik er minder spanning om had dan mijn vader. Die was conpleet gestressed en ik kon alleen maar lachen. we zijn nu 6 jaar getrouwd maar als we bij de we komen weten ze het nog steeds overigens zowel wij als mijn ouders hebben een cadeaubon gekregen ter compensatie.
Gisteren lamp van mn lockmachine kaduuk, denk ff afkoelen en dan verder nakijkrn. Staat G met een ooronsteking onder aan de trap. Heel de nacht naast dr gelegen. Zij is al een tijdje aan de knutsel in dr kamer dus dat gaat wel weer. Nu ben ik brak, sacho, rugpijn en nog een locmachine om na te kijken. Maar goed dat we geen ontbijtje voor vaderdag bedacht hadden ik had die nu wel ff overgeslagen.
Mijn oudste dochter kwam vanmorgen om 5 uur thuis van een party. Nu vandaag weer van 9 tot 15 uur werken bij de Jumbo en vanavond weer een feestje. Ik wilde dat ik maar 1% van haar energie had Ze gaat vanmiddag wel even wat uurtjes slapen
Dat ik rond 3 uur vannacht even een rondje buiten heb gelopen door de straten. Ik kon niet slapen. Had zo'n last mijn eigen gedachtes. Werd gek in huis. Heb het eruit gelopen. Heb sterren gekeken zoals ik dat elke vakantie als kind ook deed met papa ♡
Zo herkenbaar dit! Ze kwam met de stofzuiger gewoon binnen hoor. En nu bel ik ze wel eens om half 10 en krijg ik te horen dat ze nog in bed lagen. Echt hoe dan?!
Dat ik na meer dan 2 jaar later achter kom dat mijn vulpotlood een interne puntenslijper heeft. Man zegt dat gisteren en dacht dat ik dat wel wist. Nou nee
Nou idd. Ik vroeger: Nachtje doorhalen met feesten. 1e bus terug naar huis. Flinke sloot koffie erin. Dan vroeg beginnen op stageplek. En dan eind van de middag naar vriend. Met de boot en daarna met de bus van den Helder naar Joure. Heb bij instappen de chauffeur toen gevraagd me wakker te maken bij overstappen Tegenwoordig ben ik al blij als ik Nieuwjaar haal met oud&nieuw
Haha geweldig toch!! Vandaag heeft ze wel flink uitgeslapen tot 12 uur, geen school vandaag dus ze kon lekker blijven liggen. Hier was het ook nog even lekker bewolkt en lekker wat koeler dus ze lag prima in haar bedje en nu weer aan het werk bij de Jumbo
Mijn mond valt open van het afschuifgedrag van ziekenhuizen tegenwoordig. Gooien ze een patient ten eerste te snel weer naar huis. Ligt ie na 2 dagen er weer in. Situatie thuis is niet houdbaar. Belt dochter dat ziekenhuis een spoedbed wil, of wij dat even willen regelen. Ja hallo, hij ligt op dit moment bij jullie, dat is nu jullie taak. Maar neeeee, laten we de huisarts er weer me opschepen. Niet dus deze keer.
Oh verschrikkelijk. Wij worden regelmatig op vrijdagmiddag 16.30 uur en soms later gebeld dat ze nog even voor het weekend een patiënt naar huis sturen. Of we even willen zorgen dat die persoon zorgt krijgt De werkdag stopt om 17.00 uu voor de planner en de wijkverpleegkundige die de zorg indiceren en het is gewoon niet te doen om dan iemand nog in zorg te nemen. De wijkverpleegkundige is normaal al ruim 2 uur bezig alles op orde te krijgen, de intake te doen enz. Regelmatig gebeurd dat mensen voor het weekend zonder voorraad medicatie of wondmateriaal naar huis worden gestuurd. Soms soms zelfs zonder recente medicatie lijst. Of dat er helemaal geen hulpmiddelen geregeld zijn. Wordt er mw thuis gebracht die helemaal de trap niet op kan. Daar zit je dan voor het weekend. Race tegen de klok om de spullen met spoed te regelen. Met een beetje pech is de apotheek en huisarts al dicht. Mn collega heeft vaak genoeg nog om 19.30 uur op kantoor gezeten om alles rond te krijgen. Lange dag, vanaf 7.30 uur sochtends Nu is het ziekenhuis gepikeerd dat we er nu een tijd aan hebben gehangen. Nieuwe zorgaanvragen voor het weekend moeten om 12 uur aangevraagd zijn. Zo niet dan houden ze de patiënt het weekend maar daar en zijn ze maandag de 1e. Lekker makkelijk, dat afschuiven. Ik had van de week op m'n (wijkverpleging) een mevrouw die helemaal in paniek belde haar buurvrouw, cliënt van ons van 95 jaar, helemaal niet goed was. Zag bleek, voelde zich niet goed, viel steeds weg, kon niet op haar benen staan. HAP wilde niet komen. Ze moest de ambulance bellen. Ambulance wilde ook niet komen. Ze moest de HAP maar bellen. Na een hoop gezeik en gebel van ons kwam er dan toch iemand. Maar mooi dat ze haar thuis lieten hè? Geen familie in de buurt, alleen een zeer oude zus die zelf ook niets voor haar kon doen. niemand die voor haar kan zorgen. Dus mw op hoop van zegen op bed gelegd, drinken en alles in de buurt en de deur dicht in de hoop dat alles goed zou gaan en bang voor wat we de volgende ochtend aan zouden treffen.