Vind dit dus super leuk, wij klagen namelijk al over 112m2 met z’n 4en. Heb jij dan super slimme oplossingen voor je huis bedacht of gewoon heel weinig spullen en waarom kiezen jullie bewust voor kleiner wonen?
Ligt aan je kind. Onze oudste kon niet eens als baby bij ons op de kamer slapen. Hij trekt t net 1 vakantie om samen te slapen maar dan is het niet zijn eigen plek. Om die reden hebben we wel gezegd: niet meer kinderen dan kamers.Maar wij gaan ook niet verhuizen. In jullie geval is dat anders (En gelukkig slaapt nr 3 lekker bij ons, want ik had geen zin om een extra slaapkamer te maken voor zn geboorte)
Met tuin voelt het gelijk al ruimer. Dan heb je ook fysiek de ruimte om uit huis te gaan of de kids te luchten zonder moeite. Oke in NL in de winter doe je dat niet snel. Maar toch. Het voelt al ruimer merk ik zo'n tuin.
Ik zou zoals de meesten hier ook mijn kinderwens niet uitstellen als je toch al bezig bent met de zoektocht naar iets nieuws. Je moet eerst nog zwanger worden, dan ben je nog 9 maanden zwanger, wie weet wat er allemaal op je pad komt in de tussentijd. Ikzelf had een positieve test van de tweede toen we op het punt stonden te verhuizen naar onze grotere woning, dus geen ervaring. Maar een vriendin moest nog 1,5 jaar wachten tot hun nieuwbouwwoning klaar was na de geboorte van hun tweede kindje. Zij woonden in een appartement van 65m2, dat ging prima!
Mmmm beide denk ik. Hoewel ik zelf vind dat we veeeeeel te veel spullen hebben. Het is hier echt niet minimalistisch, als in super clean, strak, niks te zien in huis. Maar onze meiden vinden het Bijv ook niet erg om een kamer te delen (bijna 13 en bijna 9) en wij vinden het niet erg om met de jongste van bijna 4 op een kamer te slapen. Wij slapen op een Japanse futon, die overdag in de inbouwkast past, en er dus een gewone kinder slaapkamer overblijft. De oudste heeft het kleinste kamertje maar die heeft ook niet meer nodig. Enige wat een beetje krap is, is de keuken. We houden van alles zelf maken en dan is een aanrechtblad van 1.70 best wel klein. We maken in de keuken en in huis gebruik van de hoogte, dat helpt wel. we woonden hiervoor in een huis van 120m2 met een kind minder. Ik ben hier gelukkiger. Dat heeft vooral met de locatie te maken
Wij zijn gestart in een appartement van 35m2. En uiteindelijk de garage er onder kunnen kopen van 18m2. Met drie kinderen. Tot de jongste 1 jaar was. Ging prima hoor! Man en ik sliepen op een goede slaapbank in de woonkamer.
Tsja hier met 5 kinderen in 3 kamer woning…. baby slaapt bij ons, 3 op 1 slaapkamer en de oudste woont bij z’n vader en is hier 3 dagen (2 nachten) het is niet anders voor nu… En ik zou zeker je wens voor een 2e niet uitstellen voor de ruimte hoor… de eerste kan de baby bij jullie en daarna samen op een kamer
Als het voor tijdelijk is zou ik het wel doen denk. Het lijkt me hooguit lastig met thuiswerken en een evt huilende baby. Maar daar is wel wat voor te vinden denk (flexplek, meer naar kantoor?) Ik vind het echt knap van bovenstaande leden om bewust kleiner te wonen. Ik hecht heel veel waarde aan woonruimte en werd in ons vorige huis op 96m2 (heel onhandig ingedeeld wel) soms echt claustrofobisch, helemaal in coronatijd
Ik vind het ook knap hoe klein sommige wonen. Mijn zusje woont ook zo minimalistisch met 5 kinderen en als bewuste keuze. Wij zijn vorig jaar verhuisd naar een heel groot vrijstaand huis met een hele grote tuin en ik vind het heerlijk. Ik hou er echt van om ruimte om me heen te hebben en niet op elkaars lip te zitten. Inderdaad, zeker in coronatijd vond ik het vreselijk en dan woonden wij toen in een normale tussenwoning, dus helemaal niet zo heel klein.
Wij woonden in een driekamerappartement toen de oudste een baby/dreumes was. Vond dat prima te doen. Maar met de wens voor een tweede wilden we wel wat anders. Ook ivm de wijk waar we woonden, we wilden graag verhuizen voordat de kinderen naar school gingen. Hier sliepen de kinderen de eerste periode bij ons, zowel overdag als ‘s nachts. Zeker het eerste half jaar/het eerste jaar had het dus prima gegaan met twee kinderen.
Ik zou denken in mogelijkheden, wij wonen ook niet groot en hebben 2 slaapkamers. Kids hebben nu de grote slaapkamer (al slaapt de jongste bij ons ) en wij de kleine maar goed te doen hoor in de grote slaapkamer staat een goed bureau dus in nood kan ik thuiswerken maar ga liever naar kantoor, vind het horror thuiswerken met mn 2 kids. Moet mij daarvoor teveel concentreren.
Het is voor kinderen helemaal niet erg om samen een kamer te delen Het zijn vaak de ouders die daar problemen mee hebben
Wij hebben een groot huis, maar zoon van 4 en jongste van een half jaar slapen beide op onze slaapkamer, dus de rest van het huis is vooral voor het opbergen van de rommel die bij die kinderen hoort Als ruimte de reden is om met een kinderwens te wachten zou ik dat zeker niet doen
Precies dit, ik kan mij niet heugen dat ik vroeger een eigen kamer had waarschijnlijk alleen als baby. Ben nooit wat tekort gekomen of dat ik een eigen kamer nodig had. Het is wat het is!
Sja, wij kregen onze tweede kamer in een appartementje met 1 slaapkamer en mini keuken. Wel een mega badkamer en ruime woonkamer. Geen zolder, wel een berging beneden. We hebben een tijdje met zn vieren op 1 kamer geslapen, en daarna hebben we een huis kunnen kopen.
Ik woon met 4 kinderen op 80m2. 3 slaapkamers. De oudste 2 slapen samen en de jongste 2 ook. De jongste 2 liggen op een kamer waar nu een ledikant, peuterbed en kast staan. De kamer is propvol Maar het gaat prima Ik heb op zolder ook nog een grote ruimte maar de vlizotrap kan alleen naar beneden als de badkamer deur open staat. Die deur blokkeert dan een slaapkamer. Dus de zolder kan nu niet gebruikt worden als slaapkamer. Over een tijdje ga ik een vaste trap laten plaatsen naar zolder en gaat zoon naar zolder toe.
Is ook helemaal niet erg, wij hebben kamers leeg staan omdat ze samen willen slapen. Maar, als je veel kinderen hebt, heb je in de regel veel zooi ( jassen en schoenen alleen al). Dat vergt wat opruim talent en handig opbergen. Wanneer je dit laat lopen en je woont ook nog eens klein is de chaos compleet. In een groter huis valt dat dan een beetje makkelijker weg. Mijn schoonzus woont met 4 kinderen op amper 100m2 maar dat is echt zo’n teringbende en smerig. Dan komt dat huis echt enorm op je af. Niet voldoende kapstokken, alle keukengerei staat buiten de kastjes want past niet. Toilet wordt amper schoongemaakt. En als er dan 6 man naar 1 toilet gaat wat ook meteen voor gasten is en je maakt nooit schoon valt je dat als bezoeker enorm op. Ik heb al vaak geopperd om eens weg te gaan gooien, dat monsterlijk grote dressoir met onzinnige prularia erin weg te doen en slimme meubels op maat te laten maken. Het primaire probleem is niet de ruimte, wel hoe er mee omgegaan word.
Dan hebben wij ong hetzelfde huisje, alleen zijn we met zijn 4en. Ons huis in uit 1960 en is 64m2 en we hebben wel een redelijke tuin erbij. We hebben wel een bijkeuken waar de wasmachine en koelkast ed in staat, veel buren hebben de wasmachine boven of in de keuken staan. Soms zou ik wel wat groter willen wonen, we zijn wezen kijken bij meerdere (grotere) huizen waar we op gereageerd hadden via de woningbouw, maar het is het toch allemaal net niet.