Komende week verhuizen wij. Wij hebben dit 4 jaar geleden niet gedaan, maar wil toch graag op een laagdrempelige manier kennis maken met onze nieuwe buren en de buurt. Wij zitten straks met 2 blokken op een schiereiland waarbij er weinig sprake is van doorloop. Dat betekent dat de hele buurt elkaar kent, maar vooral ook gewoon open en tolerant naar elkaar lijkt te zijn. Mijn man ging net kasten oververhuizen toen de overbuurman hem al uitnodigde om even aan te schuiven op de buurtbbq. . Puur ter kennismaking. Zo van 'voel je welkom als je zin hebt'. Man heeft vriendelijk bedankt (want onwijs druk nu met de verhuizing, en natuurlijk 4 kids thuis) maar heeft wel even kennis gemaakt bij ons binnen. Dat gaf best een leuke dynamiek. De buurt komt daar niet continu bij elkaar over de vloer, maar doet wel zo'n 2x per jaar aan een buurtbbq en 'waakt' wel een beetje over elkaar als je bijvoorbeeld op vakantie bent. Ik vind dit eigenlijk best grappig en wil straks ook wel graag even kennismaken. Meer zoals: dit zijn wij en we komen hier wonen. Hoe pak ik dit aan zonder dat het awkward wordt? Ik voel niet de behoefte om continu over de vloer te komen bij elkaar, maar ik vind het zeker leuk om gewoon af en toe te contacten.
Misschien een idee om ze uit te nodigen wanneer de rust er is met een borrel in de tuin? Sta tafels etc, dat geeft ook een ongedwongen sfeer.
Klinkt als een gezellige buurt! Ik zou als je een beetje gesetteld bent een borrel organiseren. Gewoon ongedwongen gezellig met een hapje en een drankje kennismaken met de buurt.
Als je niet zo van de borrels bent kun je bij iedereen een kaartje in de bus doen. Dan weten ze in elk geval jullie namen en het verlaagt de drempel om een praatje te maken (en dan volgt de rest vanzelf wel).
Een borrel inderdaad. Een kaartje bij iedereen in de deur dat ze welkom zijn op die dag van zo laat tot zo laat. Zo hebben jullie ook een beeld van wie waar woont. Zo hebben de nieuwe buren hier in de straat het ook gedaan. De meeste mensen uit de buurt kwamen even langs.
Onze nieuwe buren hebben toen een rondje door straat gedaan. Even aangebeld, zich voorgesteld en een doosje muffins oid achtergelaten. Incl kids. Dus ons kind ging direct met hun kind spelen. Andere buren hebben niks gedaan. Die zou ik dus ook niet herkennen. We zijn een hofje met 20 huizen
Een borrel ja. Wij deden dat toen we hier gesetteld waren, in de tuin. We nodigden de buren uit die we vanuit ons huis/tuin kunnen zien (onze straat is iets van 10 km lang dus hele straat ging me te ver ). En het leuke was dat iedereen kwam en dat niet eens iedereen elkaar kende. Het was zo leuk en gezellig. Jammer dat het daarna nooit meer gebeurd is,maar iedereen is druk en heeft er blijkbaar weinig behoefte aan om elkaar vaker te zien, inclusief wij. Maar ik vond het toen wel fijn om te weten wie waar woonde, en dat ik mijn kinderen kon zeggen dat stel dat er ooit iets gebeurt terwijl wij er niet zijn, ze weten wie de buren zijn en daar evt aan kunnen kloppen in geval van nood.
Dit heb ik ook gedaan ja. Een kaartje met foto van ons. En een korte tekst wie we zijn, hoe we heten en dat het ons leuk lijkt om kennis te maken met hen.
Ik vind het van niet zo'n goede manieren getuigen wanneer je je niet even voorstelt aan een aantal buren als je ergens nieuw bent, zeker als het om een koopwoning gaat. Je kunt prima even overal aanbellen en Jezelf voorstellen en belangstelling tonen naar degene tegenover je. Je kunt eventueel iets lekkers meenemen als een blijk van goede wil. Andere optie is natuurlijk om inderdaad een borrel te organiseren ook erg leuk
Vreselijk! Ik moet er niet aan denken! ik ben vriendelijk en bij groeten groet ik zeker terug en ben ook wel in voor een praatje, maar hell no dat ik bij de buren ga aanbellen om mezelf voor te stellen! En al helemaal niet met iets lekkers. Ik heb echt helemaal niks met buren, al zijn ze vast heel aardig, maar “ toevallig woon je naast elkaar “, wil absoluut niet zeggen dat ik ze over de vloer wil hebben. deels komt dat door mijn verlegenheid, maar ik ben ook enorm op mezelf. Mijn man daarentegen staat met iedereen te kleppen, verschrikkelijk!
Wij hebben ons de dag van overdracht voorgesteld bij de naast buren. Toen we er net woonde een housewarming party gehouden en daar ook de buurt voor uitgenodigd
Van mij hoeft het ook allemaal niet. Als je toch iets wil doen zou ik een kaartje in de bus gooien, en anders zie je elkaar vast wel een keer. Wij kenden gelukkig al veel buren bij onze beide koopwoningen, eerste keer was toeval, nu wisten we het al aangezien ik hier opgegroeid ben.
We hebben destijds een briefje in de brievenbussen gedaan met foto en wie we zijn en ook uitleg dat we de eerste weken er niet altijd zijn omdat we toen een maand eerder de sleutel kregen voordat we in oude huis weg gingen en vrij hadden om te verhuizen. Plus dat 1,5 uur rijden was. dus steeds reden we met een volle auto naar het nieuwe huis als we een dagje vrij waren. Tijdens auto uitladen zie je wel eens een buurtgenoot dus dan een praatje maken. En zo leerden we de buurt kennen
Nou precies dit! Gelukkig is het hier in de omgeving ook totaal geen ding. Je leert elkaar gaande weg wel kennen en anders maar niet.
Bij ons wel maar ik ben zelf niet zo. Ik woon al heel lang in dit huis en kom niet verder dan groeten. Mijn man zegt gerust “ die en die van de buren ligt in het ziekenhuis/ is bevallen/is dood” en ik zeg steevast : wie??? Ik heb echt geen idee en ik vind het prima zo. Ik heb er ook geen behoefte aan om mijn buren te leren kennen. Hoi en doei vind ik voldoende. ze vinden dat vast niet heel leuk , maar daar kan ik me niet druk om maken
Ik ben bij de meest directe buren (links, rechts en tegenover ons) langs geweest met wat lekkers om onszelf even voor te stellen. Het was helemaal niet akward, maar misschien is het hier gebruikelijker dan bij jou. Het verschilt natuurlijk wel een beetje van buurt tot buurt wat "de norm" is. Zelf vind ik dat als je in een bepaalde buurt bent gaan wonen mede vanwege verwachtingen over een bepaald soort burencontact (alle kinderen kunnen lekker met elkaar spelen bijvoorbeeld), het vanzefsprekend is dat je je even voorstelt.
Ik zou denk ik ook voor een borrel gaan. Het zal niet awkward zijn want ze hebben ook wel eens een buurtbbq. Daarnaast kan iedereen dan met iedereen kletsen, en zit je niet "op visite " bij mensen die je niet kent. Het is fijn om te weten wie er in je buurt woont. Soms is een buur dichterbij dan familie.
Sorry, maar dat staat los van manieren hebben! Iemand begroeten is wel netjes maar niet om je verplicht te gaan voorstellen. Je hebt een huis gekocht en niet de gehele buurt. Ik heb mezelf voorgesteld aan de naaste buren, de rest van de straat is erg lang. Dan ben ik wel even bezig Daarnaast is ook niet iedereen sociaal aangelegd of soms angstig de buurt te verkennen! On topic, ik zou een soort inloopborrel houden!
Helemaal met je eens, muv de laatste zin . Ik zie echt totaal de noodzaak niet van iets als een borrel en je buren verplicht (beter) leren kennen. Ik heb me proactief voorgesteld aan de buren direct links en rechts van ons en de rest komt vanzelf. Of niet.