Dochtertje kwam spontaan met 39+3 En bij zoontje zoontje met 39 weken, ik werd ingeleid wegens dysmaturiteit.
@JosjeM Oh ja snap ik dat je dan nog een echo hebt ingepland! @Nixter ik herken je gevoelens wel, twee voelt voor ons echt goed maar ik heb fysieke klachten en I. was en is nog altijd geen goede slaper en heel aanhankelijk dus ik zit me soms ook wel zorgen om te maken hoe ik dat straks ga doen met slapen etc. (Man werkt veel in de avond). Op zich wel vertrouwen in dat ik denk dat je altijd een weg vind en als dingen niet werken dat je toch wel als gezin op zoek gaat naar wat wel werkt en daar probeer ik op te vertrouwen. Hier met 39 weken ingeleid ivm zwangerschapsdiabetes, maar dat ging niet goed dus toen is I. met een spoedkeizersnede gehaald. Als ik internet moet geloven dan is de berekening niet perse heel erg gunstig voor een vaginale bevalling en eerst durfde ik dat ook niet meer omdat ik gewoon niet nog een keer spoed wil. Maar ik merk dat ik juist steeds weer meer hoop krijg op een vaginale bevalling en daar denk ik ergens toch voor wil gaan als verloskundige en gynaecoloog het daarmee eens zijn. Ik wil ook niet meer diabetes als reden voor een inleiding, tenzij duidelijk is dat ons kindje er veel last van heeft maar nu had ons zoontje alsnog een flinke glucose dip waarschijnlijk door alle stress die de inleiding en geboorte met zich heeft meegebracht en alles erna wijt ik ook aan de bevalling (en allergie). Het lijkt me ergens heel erg leuk om dit keer gewoon af te wachten wanneer de kleine zich aandient dus ben heel benieuwd of dat gaat gebeuren!
@Orchid24 wat vervelend van je zwangerschapsdiabetes! Moest je ook insuline spuiten of dat niet? En had je zoontje er tijdens de zwangerschap last van? Lekker die VBAC bespreekbaar maken met je verloskundige en gynaecoloog, wie weet wat er allemaal mogelijk is.
Nee dat nog net niet, ik ben wel vrij snel doorverwezen naar het ziekenhuis omdat ik afwijkende waardes had. Maar ook toen ik onder het ziekenhuis viel had ik wel af en toe afwijkende waardes, maar mijn vruchtwater was prima en I. groeide ook gewoon gemiddeld en door de afwijkende waardes werd ik zelf ook beetje bang dat het niet slim was om I. langer te laten zitten. Maar achteraf vraag ik me dus af of we in hadden moeten grijpen. Hopelijk red ik het nu weer met dieet, maar dat word afwachten (Vk begon er in ieder geval al over dat kans wel heel aannemelijk is dat ik nu weer zwangerschapsdiabetes krijg). Ja precies!
Met de kennis die je nu hebt van de afgelopen keer, kun je nu vast weloverwogen beslissingen nemen. En het is ook niet erg als je daar gaandeweg weer wat veranderingen in maakt. Vooral doen wat voor jou goed voelt op dat moment!
Ja precies! Sowieso wel typisch want toen had ik best een goed gevoel over de bevalling en hoe ze met alles omgegaan zijn en was vooral net na de keizersnede dat me dingen dwars zaten. Maar hoe langer het geleden is hoe meer ik merk dat ook voor de keizersnede dingen anders hadden gekund en wil dat dit keer inderdaad goed gaan bespreken!
hahaha ja zo schattig he, blijft bizar straks met de termijnecho dat je dan ineens zo'n overduidelijke baby ziet die al zn armen en benen en hoofd alle kanten op beweegt
@Orchid24, ik mocht bij de tweede wel gewoon voor een vaginale geboorte gaan. En ondanks dat dat ineens spannend was, wilde ik dat ook graag meemaken. Het gaat alleen op een andere manier, geen inleiding, geen wee opwekkers, braaf een cm per minuut ontsluiting, niet te grote baby, niet te ver overtijd enz. Echt een bevalling volgens het boekje. Nou had ik de pech dat dit niet zo liep dus dat het met 40.6 alsnog een geplande keizersnede werd, maar volgens mij zijn er genoeg succesverhalen. Belangrijkste overweging was voor mij de veiligheid voor de baby en mijzelf, dus ik ga het bij een derde niet opzoeken. De kans dat er iets met zo’n litteken misgaat is mij te groot nu
Wauw wat een mooie echo zeg, mooi voorproefje voor morgen bij mij hopelijk! @Orchid24 ik herken heel erg wat je schrijft over de keizersnede en je gevoel nu tov toen. Ik heb hetzelfde met de inleiding bij de eerste. Toen ingeleid omdat ik met 39+5 ineens een hoge bloeddruk had (90/120), dus niet eens ontzettend hoog. Toen heel tevreden over hoe het verder verlopen was, maar achteraf helemaal niet tevreden. De 2e was een droom bevalling, thuis en in bad. Ik hoop heel erg dat alles nu ook weer goed mag gaan en we dat nog een 2e keer mogen meemaken. Mocht het toch anders lopen zal ik veel meer het gesprek aan gaan ipv 'gedwee' mee bewegen, om het even zo te omschrijven. Fijn om te lezen dat er meer zijn die het gevoel van 'hoe gaan we het straks allemaal doen' ervaren.
Ik liet vanochtend aan de kindjes op de zwangerschap+ app zien hoe het baby’tje er nu ongeveer uit ziet in mijn buik. Echt grappig hoe ze dan reageren op zo’n plaatje, want echt herkenbaar is het nog niet
Ja ik heb wel gelezen dat sommige dus alsnog ingeleid worden na een keizersnede, waar ik eerst dacht van dat ze daar inderdaad niet aan zouden beginnen. Maar ik ging googlen toen en twee van de punten waarbij ze kijken tijdens de berekening: kleiner dan 1.55 en geen vorderende ontsluiting dat zijn twee punten die ongunstig kunnen zijn voor een vbac. Maar ze weten niet wat de reden is waarom de ontsluiting niet vorderde en kan dus zijn dat ze het misschien alsnog wel zien zitten. Maar ik denk dat het inderdaad dan liever zoiets word zoals bij jou, in ieder geval de kleine echt langer de tijd te geven zelf te komen en anders inderdaad rond het termijn van net wel/net niet 41 weken alsnog een geplande keizersnede. Maargoed we gaan gewoon kijken hoe het gaat verlopen deze zwangerschap en hoe iedereen er in staat. Volgensmij word het na twee keizersnedes ook wel afgeraden, veiligheid is inderdaad het allerbelangrijkste dus dat zou ik ook niet meer gauw opzoeken in jouw positie denk ik maar ook daar hoor je nog weleens goede verhalen over op keizersnede facebook geloof ik.
Ja hoop het ook voor je! Ja typisch he, denk op dat moment ben je gewoon blij dat je er allebei oke uit bent gekomen en word je zo geleefd in die begin periode eigenlijk. Oh dat klinkt veel fijner ja, een bad zou ik ook heel graag willen! Nou precies dat, veel meer in gesprek gaan
Het belangrijkste is gewoon dat je gehoord wordt door je zorgverlener en samen op zoek gaat naar mogelijkheden en/of oplossingen. Een van de redenen dat ik ben geswitcht van vk, is omdat ik me niet gehoord voelde. Alles wat ik aangaf, werd uit mijn hoofd gepraat.