Dat N als hij moe of verdrietig is, bij me komt liggen/hangen: ik op fijne stoel in kleermakerszit en hij tegen me aan met zijn hoofdje rustend op mijn buik. Dan smelt ik.
M'n man er weer is zodat we het leed dat slaapregressie heet samen kunnen delen. Zonder hem was ik nu al ingestort!
Dat mijn dochter en ik heel relaxed op zijn gestaan en ze op tijd op school was. Voor ons is dat best uniek; ik heb een slaapstoornis, dus wij krijgen altijd hulp bij het opstaan en vandaag hadden wij die maar een beetje nodig!
Heeeel blij dat we onze woning binnen een week hebben verkocht boven de vraagprijs en met gunstige voorwaarden natuurlijk wel onder voorbehoud van financiering, maar dit is zo boven verwachting
Dat de dag er op zit drukke dag met het nodige ren en vliegwerk en hij is helemaal aan me voorbij gegaan. Morgen weer even wat bewuster van alles.
1 Dag in de week begint mijn man later met werken, 2 dagen in de week komt er iemand van een thuiszorgorganisatie en drie dagen in de week mijn moeder.
En uit pure interesse, je hoeft niet te antwoorden uiteraard: hoe ziet dat er dan precies uit, die slaapstoornis? En wat maakt dan dat je hulp nodig hebt in de ochtend?
Ik kom niet in mijn diepe slaap waardoor mijn slaapkwaliteit dusdanig slecht is dat ik 's ochtends zo moe ben dat ik door wekkers heen slaap en dus niet zelfstandig wakker kan worden. Mijn slaapcyclus is "stuk". De hulp die ik krijg, maakt mij wakker en zorgt er voor dat ik dus niet na 1 keer zeggen, ja ik ben wakker weer terug in slaap val. Dus als het mijn moeders beurt is; die belt om kwart over 7 de eerste keer tot kwart voor 8 en als ik dan nog niet heb beantwoord dat ik daadwerkelijk aangekleed ben of op zijn minst op de badkamer, dan komt ze mijn dochter halen voor school. De dagen dat er iemand komt van de thuiszorg, die maakt mij fysiek wakker en blijft domweg net zo lang naast mij bed staan tot ik er uit kom. Ik heb me er lang voor geschaamd, maar na een heel uitgebreid onderzoek en opname en therapie bij een gespecialiseerd slaapcentrum heb ik het leren accepteren.
Dank voor het delen! Wat heftig en knap dat je het hebt kunnen accepteren! En o zo fijn dat je deze hulp dus hebt kunnen regelen om je heen. Slaap je dan overdag ook nog wel wat of hoe werkt dat dan? Want wat moet jij je dan moe voelen, dag en nacht? Of is dat een verkeerde aanname?
Nee overdag slaap ik bijna nooit, want dan slaap ik door de wekker heen en dat is gewoon niet heel praktisch. Ik ben wel heel moe ja. Maar ook dat is eens stukje acceptatie.
Sinds gister merk ik ineens dat ik sneller geïrriteerd ben (had ik tijdens zwangerschap van N ook ineens). Na een half uur zoeken naar een laadpaal die het ook doet en het melden van storingen ga ik me nu focussen op de positieve dingen: ik ben dankbaar dat mijn manager straks naar mijn woonplaats komt en we op het terras in het dorp bijpraten. Ook ben ik blij dat ik vanavond mag beginnen met zwangerschapsyoga cursus en tot mijn afspraak tot 13.30 uur de tijd voor mezelf heb. Was is al weg gevouwen, dus zo lekker douchen, ontbijten en misschien wat bijslapen en lezen.
Wij hebben a.s. donderdag het gesprek voor mijn vriend.. Heb geen idee wat te verwachten. Ruim een jaar geleden het verzoek ingediend. Hebben ze lang over de beslissing gedaan? is het IVA of WGA geworden?
Mijn vriend heeft een ernstig verstoorde slaaphygiene, ik wist werkelijk waar niet dat zulk soort hulp bestond. Nu red hij zich nog wel maar de ziekte die het veroorzaakt is progressief, wellicht iets voor de toekomst. In dit geval bedankt dat je het hebt gedeeld. Niet goed kunnen slapen heeft zoveel effect, ik zie het aan hem en hoe hij worsteld. Hier een knuffel ♥
Wat ontzettend naar voor je vriend (en jou) dat hij dit heeft zeg. Ik had eerst 4 dagen in de week hulp vanuit de thuiszorg, maar dit is terug gezet naar 2. De gemeente vindt dat er verbetering in moet zitten omdat je er hulp bij krijgt. Stom natuurlijk bij een chronische aandoening, maar ja. Het is wel zwaar voor mijn moeder hoor. Wat lief dat jij je vriend hierin ondersteund.