Ik ben alleen met mijn dochter van nu nog 9 jaar. Toen zij 6 jaar was zijn wij uit elkaar gegaan. In dat jaar dat Corona kwam. We zijn toen dus op een camping in NL gebleven. Mijn ouders hebben een caravan die ze voor ons daar hebben weggezet. Was heel erg leuk!! Ook de 2 jaar daarna op een camping in NL geweest. Vorig jaar is dat minder goed bevallen. Mijn dochter heeft bijna de hele week in de caravan zitten knutselen. Ze maakt heel moeilijk contact met andere kinderen. En ik had die week erg veel last van mijn clusterhoofdpijn. Nu zijn we op de Veluwe, in het huisje dat mijn ouders daar hebben. Leuk en gezellig en het kost niks. Maar wat zou ik graag ook weer eens naar het buitenland gaan. Lekker naar zee! Mijn dochter wil niet samen op vakantie. Ze is bang dat er iets gebeurt daar en zij daar dan alleen is. Wat ik ook begrijp, want zij ziet van dichtbij hoe heftig de clusterhoofdpijn is. Ook ik zie wel wat beren op de weg hoor. Dus enerzijds denk ik…. We blijven gewoon in NL, mijn tijd komt wel weer. Maar anderzijds denk ik…. Er zijn zoveel alleenstaande moeders die dit wel doen. Ik ben vooral benieuwd naar ervaringen mijn moeders die alleen met hun kind(eren) op vakantie zijn geweest. Hoe bevalt dit? Denk je na over het hoe en wat je zou doen als er iets met jou is?
Ik heb er zelf geen ervaringen mee, maar weet wel dat er reizen zijn voor alleenstaande ouders. Dat lijkt mij erg prettig.
Wat @tuc ook schrijft, er zijn groepsreizen voor alleenstaande ouders met kinderen. Ik ben jarenlang met zulke reizen meegeweest, mijn vader was de alleenstaande ouder. Het waren kampeer vakanties in Frankrijk. Mensen kwamen en gingen tijdens de zomervakantie, dus je bent niet verplicht op een vaste datum te komen, maar je sluit je bij de groep aan. Dan werden de gebruikelijke uitstapjes in groepsverband geregeld. Strandje bezoeken, kanoën, markt bezoeken, etc. Iedereen kon zelf weten of ze meegingen of niet.
Goh eigenlijk heb ik er nooit echt bij stilgestaan wat er moet gebeuren als mij iets overkomt terwijl ik met mijn dochters op vakantie ga. 2 weken geleden ben ik met mijn dochters naar Frankrijk gereden. Tja je moet maar iets stoms voorhebben zoals een verzwikte enkel of zo en je raakt niet meer thuis. Mss is in dat opzicht een reis per vliegtuig iets zekerder qua vervoeropties.... Sowiso is het dan hun vader contacteren, maar ja die staat ook niet 1,2,3 ter plaatse om evt hulp of bijstand te bieden... Maar vakantie zelf met de meiden is me altijd zeer goed bevallen. Eerste 2 jaar in Belgie gebleven, vorig jaar vliegreis naar Bulgarije (al was er toen toevallig ook een klasgenootje van de jongste daar de eerste 4 dagen) en dit jaar met de wagen naar Frankrijk (900km rijden). Ik denk dat mijn voordeel is dat ze met 2 zijn en op leeftijd dat ik niet overal mee heen moet of hen constant moet animeren. Ze gaan samen naar het zwembad, ik kan al eens eentje naar de winkel sturen,... Al doen we natuurlijk ook dingen samen: ik ga wel mee naar het zwembad, we zijn gaan minigolf spelen, uitstapje in de regio...
Ja, dat is een heel groot verschil! Mijn dochter is alleen en legt ook heel moeilijk contact. Dat ze zelf ook niet wil, maakt het nog lastiger. Super dat het jullie zo goed bevalt!
Ja, hier heb ik wel eens over gehoord. Maar mezelf er nog nooit in verdiept. Dankjewel voor je reactie!
Aan mijn reactie heb je niet echt veel. Ik had dezelfde bedenkingen als jij, en ben dus in Nederland op vakantie gegaan. Pas in 2018 toen mijn kinderen 13, 15 en 17 waren durfde ik het aan om met hun naar het buitenland te gaan. Je moet vooral doen waar jij je goed bij voelt. En wellicht heb je de mogelijkheid om in je eentje een week voor jezelf in het buitenland te pakken? Als jouw dochter bij haar vader is?
Ja, ik ga elk jaar met mijn twee dochters alleen op vakantie. Afgelopen jaren ook elke keer in Nederland gebleven, waddeneilanden paar keer geweest. Sinds ze 8 en 6 zijn ben ik alleen met hen op vakantie gegaan. Dit jaar gaan we all incl vliegen naar Griekenland, heel veel zin met ons drieën. Tsja, idd er kan mij iets overkomen, maar ja dat kan hier in Nederland ook gebeuren. We zien het wel en hulp is snel genoeg onderweg mocht het nodig zijn.
Ik zou dezelfde bedenkingen hebben… En het dus dichterbij huis houden of samen met mijn ouders gaan ofzo. Of als je zelf graag naar het buitenland wilt, dat alleen doen als dochter bij haar vader is ofzo.
Mijn schoonzus gaat alleen met haar zoon van 6 op vakantie. Zij gaan een vliegreis doen, met appartementje, in zuid spanje. Het is idd wel veel dingen samen doen. En meer in het ritme van je kind en wat jullie samen kunnen doen. Hiervoor ging ze een paar keer met haar ouders op vakantie. Zodat ze mensen had om op terug te vallen als er iets was. ze is al een paar jaar alleenstaande en doet dus normaal ook alles zelf net als jij. Dus het is toch een dynamiek waar jullie in zitten. Zelf ben ik met 2 kinderen op vakantie gegaan, kamperen in frankrijk. Wij hebben vanalles met elkaar gedaan, wandelingen, dierentuin, kayakken. Etc. Was erg leuk. Ik vond het rijden, 700 km op 1 dag, vooraf wel spannend, maar viel onwijs mee. Ik ben niet snel angstig dat er iets gebeurd en mocht dat zo zijn, dan zal dat zichzelf ook wel weer oplossen. Er is dan vast wel iemand die me kan helpen. Netzoals met eventuele problemen die kunnen ontstaan, zoals autopech, of kapotte tent. Dat maakt mij niet uit of het in nederland, op 20 km, of op 1000 km van mijn huis is. Afhankelijk van wat je wil doen op vakantie, zou je idd een vliegreis kunnen doen. Dat is vaak wel makkelijk. Alles is dan geregeld. En je hebt een touropperator waar je op terug kunt vallen als er iets is.
Wat mijn dochter meer rust en vertrouwen gaf was dat ze mij zelf kon bellen met dr GPS horloge toen ik in portugal zat. Ik werd dan wel tussen 0530 en 0700 4x gebeld met een "goedemorgen", "ik ben mn boterham aan t smeren, met hagelslag", "mag ik zelf siroop maken?" en dat soort geneuzel. Maar als ze wilde kon ze zelf bellen wanneer ZIJ dat wilde. Mocht er wat met papa zijn (van de trap gelazerd ofzo) kon ze in elk geval iemand zelfstandig bereiken. Telefoon met gewoon een prepaid simkaart zou natuurlijk ook gewoon kunnen met 9 jaar.
Er is een leuke fb groep https://www.facebook.com/groups/756369115749621 Hier zijn alleenstaande ouders die samen op vakantie gaan. Vaak wordt een accomodatie/bestemming voorgesteld en de leeftijdscategorie. En dan sluiten anderen aan. Ik ben al 2x wezen vliegen met dochter. Ik heb zelf fysieke beperkingen (fibromyalgie en zwaar astma patiënt), maar die heb ik thuis ook. Dochter loopt zelf naar speeltuin/miniclub. Ze is geen wegloper. En soms gaat zij wel zwemmen en ik boekje lezen in de zon. Ook moet ik vaak s middags even half uurtje of uurtje liggen. Volgend jaar lekker saampjes kamperen. Ik hoop ook wat andere alleenstaande ouders tegen te komen.
Mijn moeder ging altijd op van die georganiseerde budgetreizen voor single ouders!! Maar das al lang geleden... Dan waren we ergens een week en dan waren er ook heel veel kinderen van onze leeftijd tot max 15 jaar denk ik ofzo, was echt ontzettend leuk!! Misschien is dat wat. Ik vond het ook altijd lastig contact te zoeken maar soms is er ineens een klik, vooral als je dan een paar dagen samen zit
Alleen kan ik niet. Ik heb al 3 weken gehad en ben bijna alle schoolvakanties al deels vrij dus zoveel dagen heb ik niet. Daarbij zou ik ook niet alleen willen.
Iedereen bedankt voor de reacties. Ik had helemaal geen melding gehad, vandaar dat ik niet heb gereageerd. Met mijn ouders naar het buitenland hebben we in de meivakantie gedaan. Daar was ook mijn broer bij en mijn zus met haar gezin. Super leuk! Maar ik mis, zeker met dit takkeweer een zonvakantie in de zomer wel. Ik ga er nog eens rustig over nadenken. Wat wil ik wel en wat durf ik aan.
Ik ga weleens alleen met dochter weg, maar tot nu toe in NL. Buitenland zou ik ook gerust doen. Vooral op deze leeftijd. In jouw geval zou ik het niet doen, als je dochter het zelf niet wil. In dat geval zou ik denken: over een aantal jaar zien we wel verder, of ga je alleen.
Dit vooral. Als ze wel openstaat voor een stedentrip dan zou je dat wel kunnen overwegen. Dan hoeft ze geen contact te maken, maar gaan jullie samen op stap en heb jij wel die andere cultuur. Dan zou je ook met de trein kunnen bijvoorbeeld, of vliegtuig. Maar als ze dat ook niet leuk vindt, dan zou ik nog even wachten.