Wij gaan vanavond heel vervelend nieuws vertellen aan onze kinderen, namelijk dat hun opa en oma gaan scheiden. Wij weten dit sinds een week, maar omdat eea nog onzeker was even gewacht met vertellen. Maar daar komen we nu niet meer onderuit en dat wordt het ook weer makkelijker en hoeven we niet steeds iets te bedenken waarom ik alweer aan de telefoon zit en waarom opa alweer belt... en ik er alweer heen ga om "even te helpen met iets". De reden is klassiek, totaal andere interesses en ook verschillend energieniveau (denk ik levensjaren minimaal 20, terwijl ze maar 3 kalenderjaren verschillen). Daarnaast heeft mijn moeder een relatie gekregen met een andere man.... Dat laatste willen we (nog) niet expliciet vertellen, maar we gaan vragen van de kinderen wel eerlijk beantwoorden. En uiteindelijk zullen ze ook weten dat oma met die meneer gaat samenwonen (want dat is de bedoeling op korte termijn). Tja, hoe vertel je zoiets. We willen het zo neutraal mogelijk brengen. Ze hebben straks nog steeds een opa en nog steeds een oma. Alleen niet meer een "opa en oma". Iemand nog tips of waar we aan kunnen denken? De kinderen zijn overigens 11 en 8. Dochter van 11 zal denken we veel vragen hebben. Zoon van 8 is erg gesloten.
Toen wij moeilijk nieuws aan de kinderen moesten vertellen hebben we alle nodige informatie zo feitelijk en duidelijk mogelijk gehouden en de rest afgestemd op de vragen die de kinderen hadden. Sterkte met de situatie.
Gewoon doen. Ik moest vertellen dat mijn vader dood was: kind ging naar school met opa levend en wel, kwam thuis en mijn vader was dood. Gewoon eerlijk zijn en vragen beantwoorden. Niets meer, niets minder. Mijn moeder is nu aan het daten, we zeggen ook 'opa blijft opa, maar oma kan wel een nieuwe vriend krijgen'. Ik kreeg ook gekke vragen, dus kijk er niet raar van op dat je ineens een hele malle vraag krijgt En sterkte! Dit zijn geen makkelijke dingen. Hoe oud je ook bent, je ouders zien scheiden is gewoon rot.
Ik zou open en eerlijk vertellen wat er is, en vragen ook eerlijk beantwoorden. Er om heen gaan draaien maakt het juist ingewikkelder, dus hou het eenvoudig en feitelijk. En geef ook ruimte voor hun emoties, kan ook bv dat ze eerst een beetje schouderophalend reageren maar bv morgen toch verdrietig of in de war zijn ervan. Dat is helemaal prima, laat dat er ook zijn
Opa en oma gaan scheiden zo kort en duidelijk mogen vertellen Hebben ze daarover vragen alles eerlijk beantwoorden Dus niet een heel verhaal erom heen bouwen
Bedankt voor de tips. We hebben het inderdaad zo neutraal en eerlijk mogelijk verteld. De jongste (8) lijkt het niet zoveel te doen, al is hij wel snel emotioneel momenteel (is hij altijd al, maar nu nog sneller lijkt het). De oudste (11) is wel steeds verdrietig en praat er wel steeds over en denkt ook verder na over hoe moet het straks met dit en straks met dat... tja daar hebben we nog niet overal antwoorden op. Ze wilden allebei graag vandaag bij opa op visite "want die zit daar nu zo alleen". Frappant, over oma hebben ze het niet terwijl ze nog niet weten dat oma niet "alleen" is. Echter gaat het nu erg slecht met mijn vader dus kunnen de kinderen er nu even niet heen.
Eerlijk zijn. Heb hier de kinderen moeten vertellen dat hun oma aan het dementeren is. Ze hebben het aangehoord, hun vragen gesteld en zijn daarna doorgegaan met spelen en de andere hun eigen ding.
Ik moest G uitleggen dat opa dood was toen ze 3,5 was. Dat werd wat lastig want "dood" en "altijd" is dan nog zo vaag. Ze is nu 6,5 en kent al menig kind met gescheiden ouders. Dus dat concept is met 8 en 11 denk ik niet zo heel lastig. Al wordt een en ander best anders en zal t soms best verdrietig zijn. Met de tijd zal alles een plekje moeten krijgen.