Slaapgewoontes doorbreken peuter

Ik denk dat je vooral een beetje een lang verhaal hebt geschreven. Hahaha.
En het een beetje onduidelijk is wat je nu vraagt. Aan de ene kant vind je het prima en zoek je acceptatie. Aan de andere kant wil je graag dingen veranderen, maar weet niet zo goed hoe.

Ik zou met je dochter afspreken dat de fles weg gaat binnenkort en ze er zelf een moment voor mag kiezen. Bijv met haar verjaardag.
Naast haar liggen met in slaap vallen lijkt me prima.

Met je partner zul je in gesprek moeten gaan. Wat heb jij nodig, wat heeft hij nodig. Waar kiezen jullie samen voor.

 

Ik zou die fles wat gaan afbouwen, bv naar flesje met wat water voor als ze dorst heeft (dus geen volle fles die jij vasthoudt en zij helemaal leeg drinkt). Daarnaast zou ik toch gaan beginnen met iedereen in eigen bed, dus blijf er ‘s avonds even bij, maar ga dan naar jullie eigen bed - wordt er ‘s nachts iemand wakker, dan even troosten en weer instoppen in eigen bed. Voor mij gaf dit mentaal veel rust, en toen iedereen er aan gewend was, sliepen we al snel regelmatig een hele nacht door ipv echt heel vaak wakker te worden en continu heel oppervlakkig te slapen.
Qua speen van de jongste, zou ik dat even laten voor wat het is - als je meer ruimte hebt omdat bv die fles eraf is en iedereen in eigen bed slaapt, kun je daarmee verder. Net zoals die luier ‘s nachts.
Ik zou wel toewerken naar om en om naar bed brengen, ook al kun je dan even rekenen op protest. Ik vond dat altijd heel belangrijk, wij doen dat nog steeds zo.

 

Je ziet heel goed wat er nu minder goed gaat en waar je naartoe zou willen werken, dat is heel positief, de ruimte voor verbetering. Ik zie geen tijdspad en hoop dat je jezelf en je gezin genoeg tijd zult gunnen voor verandering.

Als eerst mis ik hoe het nu met jou gaat. Je zegt depressie en angsten, zijn die nu weg? Dat is heel overdraaglijk richting kinderen. Als je hier nog steeds mee kampt, zou ik daar goed aan werken. Hoe zelfverzekerder jij bent, hoe meer stabiliteit je ook meegeeft.

Ik zou beginnen met die flessen. Bv halveren. Dan neem je ze niet weg maar heb je wel nog dat momentje. Doe je ook een verhaaltje? Want ook dat geeft die geborgenheid en gezelligheid en kan dan de (educatieve) vervanging zijn.
Met minder drinken wordt snachts plassen vanzelf minder. En dan gewoon steeds minder aanbieden tot je de fles helemaal weg kunt doen.

De speen voor de jongste.. pick your battles. Van alles wat je noemt, zou ik die als minst urgente zien komt vanzelf, hij is nog jong.

En dan stap voor stap door met zelf slapen etc. Niet teveel in 1x willen. En ik denk ook.. trek je niet teveel aan van "hoe het hoort".. doe wat lukt, je doet wat je kunt en je doet het stap voor stap. Een stukje zelfacceptatie helpt, je doet het goed

 

Zo door je tekst heen maak ik op dat je het heel graag goed wilt doen en daarin ook best hard bent voor jezelf. Dus laat ik beginnen met zeggen dat je niet de enige bent die zoekt naar hoe haar kind in slaap valt, en daarin soms keuzes maakt die je op een gegeven moment anders zou willen. Probeer jezelf dan wel te blijven voorhouden dat het gedrag is voortgekomen uit de mogelijkheden, kennis en het gedrag en karakter van je kind, dat er in het verleden was. Je hebt die keuze toen niet voor niets gemaakt en daar kan je jezelf nu niets over kwalijk nemen. Je mag daarin echt aardig zijn voor jezelf.

Zo slaapt onze 2,5-jarige ook nog met speen. Hij sliep namelijk het hele eerste jaar geen enkel dutje in zijn ledikant en 's nachts alles samen met mij. Dat hij met 1 jaar oud een speen nodig had om te slapen vond ik gezegend, want hij sliep eindelijk wel (!) in zijn ledikant. En daarna hebben we er nog geen genoeg moeite voor gedaan en willen doen.

Bij alle drie mijn kinderen hebben we er lang naast gezeten of gelegen met in slaap vallen. Het ene kind is het andere niet en sommigen hebben dat gewoon nodig. Het kan zo zijn dat jullie andere aanpak jullie 2e een andere slaper hebben laten zijn, maar het kan ook andersom: jullie 2e is een andere slaper en dus werkte een andere aanpak. Het komt niet per se door jullie, en dat is vooral fijn als je het gevoel hebt bij de oudste iets "verkeerd" te hebben gedaan.

Wat ik zou doen:
1. Matras op de grond naast de oudste. Niet samen in bed, maar wel samen in een kamer.
2. Fles afbouwen. Ga samen een mooie rietjesbeker kopen voor in bed en voortaan die gebruiken. Zo'n verhaaltje als spenenland is niet slecht of liegen, het is een verhaal om gebeurtenissen begrijpelijk te maken voor je kind. Met zo'n fles kan je hetzelfde doen. Zeg desnoods dat ie stuk is en je geen nieuwe hebt en dat jullie daarom een rietjesbeker gaan kopen.
3. Schrijf voor je partner op waar je bang voor bent met de speen van jouw tweede en vraag wanneer je partner er wel voor open staat om de speen te stoppen. Misschien helpt het hem daar zeggenschap in te hebben en respecteert hij jouw argumenten dan ook. Opschrijven helpt uit de emotie te blijven.
4. En inderdaad, accepteer de situatie zoals deze nu is, voor zover dat lukt. Met dus de wetenschap dat je de beste keuzes hebt gemaakt met alle informatie die je toen had. Samen slapen met je partner is bovendien overschat De mijne snurkt of maakt geluid en ik slaap veel beter zonder hem

 

Eerlijk, denk dat je de lat erg hoog legt voor jezelf.

Hier denk ik sinds ik mn 2e heb, alles is een fase. En waarbij ik dacht dat het bij mn eerste niet erger kon haha kon het bij mn 2e dus wel erger. 2 lieve wijze gevoelige ondeugende ondernemende kids met hele sterke karakters die heel goed weten wat ze wel en niet willen.

Ons bed is ook een familiebed haha mn oudste ging rond zn 4e spontaan naar zn eigen bed en komt heel afentoe nog bij ons liggen.
Hij sliep ook snel door en slaapt vanaf zn geboorte ook gerust uit moet zeggen dat hij nooit heel vroeg naar bed gaat. Natuurlijk heb ik dat wel geprobeerd maar hij werd dan wakker als ik maar bed ging en was dan echt tot 4@5u wakker.
Mn 2e die is ook bijna 4 en komt elke nacht nog een aantal x heeft ook nog een aantal flesjes al merk ik dat het wel de goede kant op gaat dat het minder word.
Flesjes weigeren, minder erin doen het heeft allemaal geen zin bij hem en jah heb hem gepleased want ik wil geen gejank snachts heb ook buren en die moeten geen last hebben van mijn kids.
Spenen bij beide ook een ding en eerlijk ook dat is een fase, zelf had ik dat ook vroeger en weet nog hoe mn pa ze stuk beet maar ook daar kom je overheen hoor. En gun mn kids ook even een ontspan momentje.

Zelf vind ik het eerste jaar een makkie bij beide was dit zo. Maar daarna ik kan je zeggen dat de vlag uit gaat als mn jongste naar school mag. Vind 1tot4 pittig(bij mijn kids dan) daarna werd mn oudste een stuk makker en hoop ik bij mn jongste ook.

Het is een heel verhaal maar wil daarmee zeggen dat het echt helpt dat je ziet dat het niet perfect hoeft te zijn, het is perfect als het voor jullie werkt en volg je gevoel daarin jouw kids kunnen jouw ook voelen en ook daar reageren ze op.

Dus vertrouw op jezelf en let it go de dingen die niet belangrijk zijn, alles is een fase!

 

Ik vind je ook heel hard voor jezelf, wees lief voor jezelf! Je hebt inderdaad al die keuzes gemaakt om een reden, zodat iedereen uiteindelijk het beste slaapt en dat is enorm begrijpelijk.

Ons zoontje is bijna 2 en ik lig naast hem tot hij in slaap valt en dit duurt altijd lang. We hebben hem ook heeel lang in slaap moeten dragen, elke keer verklaarde ik mezelf voor gek maar dat was voor ons enige manier toendertijd om hem in slaap te krijgen. Je wilt gewoon dat ze slapen, dus je doet dat wat werkt en daar is niks mis mee.

Hier ga ik wel gewoon in eigen bed slapen, als ons zoontje wakker word snachts wilt ie sinds een tijdje ook mij dus die doe ik alleen. Maar ook hierbij blijf ik bij hem tot hij slaapt, soms dit duurt 2-3 uur maar in ons bed slaapt hij heel slecht en ik kan niet slapen op zijn bed. En op deze manier zijn er ook nachten dat hij wel doorslaapt en ik gewoon in mijn eigen bed. Dit zou je kunnen proberen of badkamer lamp aan waardoor er misschien wat licht op der kamer komt wanneer jullie naar bed gaan.

Ik zou de speen ook even laten voor wat het is. Qua flessen zitten we nog met hetzelfde, nu we verhuisd zijn heeft hij meer behoefte aan de fles omdat hij geen speen heeft maar ik wil die ook wel een keer gaan afbouwen.Zou de luier ook even laten, is ze wel overdag al zindelijk?

Denk vooral inderdaad accepteren nu en wanneer jij en je man eraan toe zijn kijken wat je als eerste wilt aanpakken en daar alle tijd voor nemen

 

Ik had je verhaal gelezen, maar ik wist ook niet zo goed waar te beginnen, omdat er heel veel is wat je benoemd.
In zijn algemeenheid wil ik je meegeven dat je heel streng bent voor jezelf, maar ook alles heel doordacht wilt doen, waardoor je over alles blijft doordenken. We maken als moeders keuzes die we op dat moment juist achten en soms is dat achteraf niet de beste keuze. Ik kan daar soms ook heel erg in blijven hangen, maar daar heb je helemaal niets aan. Accepteer dat het soms anders verloopt en dat je daar weer op moet anticiperen, kijk vooral vooruit, daar hebben je kinderen ook veel meer aan.

1. Peuter geen fles meer voor het slapen gaan (en ook niet soms snachts en sochtends)

- ik zou met haar overdag in gesprek gaan dat een fles nu niet meer nodig is en dat ze wel nog wat mag drinken in de avond. Het zal echt niet makkelijk gaan de eerste dagen, maar ook daar went ze weer aan. Ze mag best even verdrietig zijn.

2. Peuter oefenen met geen luier snachts (waarvoor we waarschijnlijk eerst punt 1 moeten "oplossen").

- mijn zoontje van bijna 4 draagt ook nog een luier, daar zou ik mij echt niet druk om maken. Inderdaad eerst punt 1, als je dan merkt dat ze droge luiers krijgt dan kan je naar zonder luier slapen toewerken.

3. Ooit weer een echt ouderlijk bed hebben en de twee kinderen gezamenlijk in een andere slaapkamer. (We hebben maar 2 slaapkamers).

- hoe groot is de slaapkamer voor de kinderen? Kan je de dreumes niet in de kinderkamer leggen?

4. Van mn schuldgevoel af over het speen-debakel

- Daar zou ik geen seconde meer over wakker liggen. Dit leek je destijds een goede aanpak en ze zal anders ook echt nog naar haar speen gevraagd hebben. Ook als jij of bij wijze van Sinterklaas het zou hebben gedaan. Troost haar als het nodig is, maar verder is het wat het is.

5. Mn dreumes afentoe naar bed brengen, waardoor ik zn speen niet geef en die speen de deur uitkan voordat hij net zo gehecht raakt als mn dochter en ik weer met het probleem zit en schuldgevoel ga krijgen als ik hem ooit zn speen ga afnemen.

- hier zou ik echt nog niet over inzitten. Je ziet al moeilijkheden die er nog niet zijn.

6. Steun willen van mn partner in bovenstaande. Maar dat is een illusie helaas, dus ik ontvang vooral graag tips om hier zelf sterk in te gaan staan/voelen. Zie mij maar even als alleenstaande ouder hierin haha.

- je wilt tips om hier alleen mee om te gaan, maar als je je zorgen over je kinderen niet meer kunt bespreken, vind ik dat wel zorgwekkend. Is dit altijd zo geweest? hoe is dit ontstaan? Hier zou ik wel echt aan werken, nu zijn je kinderen nog klein, maar hoe groter ze worden, hoe moeilijker het wordt als je niet samen zaken kunt bespreken. (En je raakt verder van elkaar verwijdert, wat al gebeurd als ik tussen de regels door lees)

7. Ik sta ook open voor het idee om deze huidige slaapwijze (voorlopig) te accepteren. Vanuit de visie dat samen slapen gezond is, goed is voor de hechting etcetera. Diep in mn hart voel ik dit ook zo, maar mn hoofd bemoeid zich er mee. Echter lost dit accepteren niet alle punten op.

- samen slapen kan prima, maar nu is volgens mij niemand blij/ tevreden binnen het gezin. Dus genoeg redenen om dat niet te willen. Qua slapen zit ik altijd naast mijn zoontje van bijna 4 tot hij in slaap valt, dan ga ik weg. Ik zou sowieso meer afstand gaan creëren, ik las als optie een los matras, dat is een goede eerste stap.
In de nacht hebben wij een lampje op de overloop aan, dan is het niet pikkedonker als ze wakker worden als er iets is.

Ik wil je een dikke knuffel geven, ik lees dat je het niet makkelijk hebt. Probeer aardig voor jezelf te zijn. Het is wisselwerking, blije ouders, blije kinderen en andersom. En probeer niet teveel beren op de weg te zien of ze te vermijden, je kinderen kunnen je positief verrassen.

 

Als echt slapen in het ouderlijk bed er overigens gewoon (nog) niet in zit (door de kinderen en jullie relatieproblemen misschien), zou ik er wel voor zorgen dat je een volwaardige slaapplek hebt bij je peuter, dus bv een matras ernaast? Misschien is het vanaf daar ook makkelijker af te bouwen, omdat je bv wat stiller de kamer uit kan sluipen als ze eenmaal slaapt en omdat ze er aan gewend raakt je niet meer te voelen direct naast zich.

 

Accepteren is key.
Echt als je de 400e slapeloze nacht heb (ennzie onderschrift, 4x kans) en het accepteert geeft dat echt een soort rust. Nee dat lukt echtbjiet altijd maar elke keer is meegenomen.

Fles weg: gewoon doen. (Als jarig, als volgende keer tandarts(die hielp hier), als ...) en/of omkopen met iets wat ze graag wil hebben.

Luier: ik zie ze correlatie luier-fles niet echt.. hier drinkt J al 1.5jr geen fles meer maar toen nog wel een luier en speen. 1 flinke verandering per keer.

Slapen: wat werkt voor jullie. Hier alle meningen gehad maar net wat per kind werkt hoor..

En leg de lat niet zo hoog.

 

Ik zou eerst aan de gang met dat slapen.

Nachtlampje houdt haar wakker zeg je. Alleen bij het in slaap vallen of ook in de nacht? Er bestaan ook knuffels met lichtjes er in, dat vond mijn dochter fijn.
Stapje voor stapje afstand creëren zoals anderen zeggen is een goede.
Wat ik ook wel heb gedaan is kind in bed, deur open laten en boven wat opruimen en stofzuigen enzo. Als ze me riepen wel antwoord geven maar kind moest in bed blijven. Al snel hadden ze door dat ik er echt nog wel was en dat ik niet ver weg was.
Voor sommige kinderen helpt het ook om een foto van papa en mama naast/in bed te hebben.

Over die fles... als ze zelf wel uit een beker kan drinken en er verder geen gekke dingen zijn dan zou ik haar die fles nog gunnen in de avond. Ook met melk. Hier heeft zoontje tot zijn 5e uit een fles gedronken. Nu moet ik zeggen dat hier ook nog andere dingen speelden maar het gaf hem echt een rustmomentje. Het werd vanzelf minder totdat hij er helemaal klaar mee was.
Wil je echt van de flessen af? Dan ga je het samen mooi inpakken voor baby's die geen fles hebben (zo heb ik dat gedaan met de spenen van dochter). Want sommige papa's en mama's hebben geen centjes om een fles te kopen. Dus dan krijgt een baby haar fles. Doe het samen op de post, dan ziet ze dat het echt weg is. Natuurlijk mag ze dan ook een prachtiger beker uitzoeken.

Over je schuldgevoel.... achteraf is het altijd makkelijk praten. Ik vind het knap dat je hebt doorgepakt. Je behoedt haar voor gebitsproblemen en mogelijk voor problemen met spraak. Als ze achteraf wat rust vindt in het fantasieverhaal dan is dat prima. Zie het niet als liegen, dat is het namelijk niet. Het is een manier voor haar om het een plekje te kunnen geven.

Ehhh, hoe wilde je 's nachts gaan 'oefenen' met geen luier? Echt, dat moeten ze op een gegeven moment zelf aanvoelen en er zelf wakker van gaan worden. Dochter was met 2 jaar en 3 maanden overdag zindelijk maar het heeft tot haar 5e geduurd totdat ze 's nachts op tijd wakker werd om eruit te gaan en naar de wc. Geef je kind hierin de tijd en zoals hierboven ook al gezegd: 1 ding tegelijk. Zoon is inmiddels 6 en is nog niet droog 's nachts. Ik maak me nog niet te druk en zie het nog een jaartje aan. Jouw kind is er zo te lezen nog helemaal niet aan toe. Echt, laat dat eerst los.

Tijd voor een goed gesprek met papa. Dat je je snapt dat het vervelend is om er lang bij te moeten blijven maar dat het nu makkelijker is om de speen weg te nemen dan wanneer ze ouder zijn. Dat je niet wil dat het zo'n drama wordt als bij de oudste. Als hij toch die speen wil blijven geven... dan mag hij ermee dealen wanneer de speen weg moet.
Hij gunt zijn kind toch ook dat het zonder speen in slaap kan vallen? Dat het dan even langer duurt, ja jammer joh.

 

Hoe gaat het nu met je?