Misschien wat raar, de tekst voor de rouwkaart (grotendeels) voorbereiden. Mijn oma had de tekst voor de rouwkaart (van/voor mijn opa) helemaal klaar, alleen de data en tijden (overlijden en afscheidsdienst) hoefden nog maar ingevuld te worden. Toen mijn schoonvader een halfjaar later overleed, zei schoonmoeder dat ze de kaart al had/klaar was (had ze al vaker gezegd, ook ver voor overlijden). Schoonzus en ik zijn toen dus begonnen met enveloppen schrijven, want voor de kaart hoefde niets meer aan te gebeuren (dachten wij). We waren klaar met enveloppen schrijven, hadden al heel wat andere regeldingen gedaan en toen zei schoonmoeder opeens "ja, we moeten nog wel even bedenken wat we precies op de kaart willen zetten". We vielen allemaal stil en hebben haar met open mond zitten aankijken. Echt alles moest nog, er was nog niets uitgezocht. Gelukkig had mijn schoonvader het één en ander op papier gezet voor als hij zou overlijden, dat hebben we gebruikt voor de rouwkaart (ik bleek ook de enige te zijn die dat had bewaard). Maar met een zwager die een hoop woorden gebruikt maar niets zegt, een twijfelende schoonmoeder, heeft het (in mijn ogen) extreem lang geduurd voordat de rouwkaart naar de drukker kon -schoonvader is vrijdagochtend vroeg 5u overleden, zondag eind van de middag, volgens mij zelfs begin van de avond is de tekst naar de drukker gegaan-. Heel veel sterkte, kracht en wijsheid in deze periode.
Klopt het is handig. Maar ik merkte zelf dat ik dat heel naar vond, omdat ik wist waarom ik dingen vroeg en mijn vader er nog was. Dus ik vond na zijn overlijden het minder erg om te doen.