Nou KNO arts was hier niet voor niks. Beide kanten vocht achter t trommelvlies en nauwelijks beweging en daardoor behoorlijke aantasting in t hoorvermogen. Beide kanten komen er buisjes in en dan is ze hopelijk van t legitieme excuus af dat ze t niet had gehoord. (En van de ellende die daarbij komt)
Weet je op welke genen de foutjes zitten? Dan zou je bij de organisatie unique in Engeland eens kunnen zoeken. De mutatie van onze dochter daar hadden ze in Nederland geen info over maar daar wel wat (niet heel veel maar iets is beter dan niets)
Super bedankt! Ja dit weet ik, een foutje op de mn1 maar niet de kenmerken van cebalid, dit is een soort syndroom met sterke kenmerken, met als iemand met down bvb. De klinische problemen lijken bepaalde er wel bij te passen. De ander is een moeilijke, compound heterozygoot zyg11a Ga eens op de site zoeken. Verder bleken bepaalde panelen wel getest maar niet alle genen door het Sophia. Nu heeft Utrecht dat dus opnieuw aangevraagd bij het Radboudumc. Ben benieuwd wanneer de arts belt.
Lees dit eens @Maan14 https://www.ad.nl/gezond/wereldprimeur-radboudumc-computer-herkent-syndroom-via-gezichtsscan~a7f80ba8d/ Staat vanmorgen in de krant. Misschien eens contact met ze opnemen.
Als hem inderdaad! Hij loopt in Utrecht en zij doen samen met het Radboud. Moeten er in oktober zijn en wil het dan ook aankaarten Dankjewel voor de link!
Ik vind je verwachtingen helemaal niet te hoog, kleine moeite een aantekening in je agenda. Ik bedoel, je moeder verliezen en neem aan dat je vrienden daar betrokken bij waren, je op hebben opgevangen e.d., dan mag je toch wel een klein berichtje verwachten. Helemaal van je partner, kom nou. En wanneer je op social media ziet dat iemand zijn of haar kind jarig is, is een klein berichtje toch ook zo gestuurd. Beetje attentheid binnen een vriendschap valt toch wel te verwachten? Het is zo een kleine moeite om iemand te laten weten dat je aan ze denkt. Vergt hooguit een paar minuten van je tijd. Tenzij je 100 berichten moet sturen maar dat lijkt mij sterk. Aan de andere kant, en dat heb ik mezelf maar aangeleerd omwille van dit soort dingen. Geen verwachtingen meer te hebben van wie dan ook. Geen verwachting = geen teleurstelling. Dat ik het wel doe, is mijn keuze maar verwacht niks meer terug.
We hebben een egeltje in de tuin, zo schattig! Gistermiddag haalde ik het kleed van de tuinbank (waren op vakantie geweest) en daar zat hij onder. Leek dood, maar daar had ik al eens wat over gelezen. Dus even met rust gelaten en met 5 min was hij ineens weg. Gisteravond hoorden en zagen we hem weer. Volgens de egelopvang kattenbrokjes en water neerzetten, dus dat gedaan en daarnet zat hij te eten.
Ahhhh ik wilde net hetzelfde posten! Had vandaag poep in het gras gevonden, was duidelijk niet van de katten. Had het opgezocht en was dus egel poep. Nu net zit ik nog even buiten, hoop geritsel uit de struiken en komt er ineens een egeltje tevoorschijn. Echt zo lief! Heb nu wat appelpartjes neergelegd. Volgens mij zit hij bij ons achter de kussenbox.
Super schattig maken ze niets kapot door ergens op te knabbelen. Lijkt me zo leuk helaas wonen wij bij een fabriek en heel veel katten en niet echt bebost (wel de strook langs de snelweg) Van de week reed ik op een weg waren er 3 aangeven zo sneu
Mijn jongste is 3 geworden vandaag. Dubbele gevoelens. Mooi om te zien hoe ze opgroeit maar het is zo'n heerlijk kind geweest dat ik haar klein wil houden, mijn baby. Ook omdat het, zoals het er nu uitziet, de jongste blijft. Hopelijk blijft ze zo vrolijk en makkelijk (oke, wel graag nachten doorslapen in eigen bed ). De tweede wordt maandag 12, dat vind ik veel minder erg. Zij is qua doen en kunnen ouder vind ik vaak. Niet op puberaal niveau want dat is echt nog amper aanwezig. Maar zo zelfredzaam, verantwoordelijk voor de kleintjes, grote hulp in de huishouding. 11 past er gewoon niet bij gevoelsmatig
Gefeliciteerd! Kan me voorstellen dat het een ding is, zeker als ze de jongste blijft. Hopelijk hebben jullie een fijne dag!
Vooral rustig. Moeten varen, zitten op zo'n 6/7u rijden vanaf thuis dus geen visite. Alleen een loods maar die heeft gewoon mazzel dat hij taart krijgt en js eigenlijk ook geen visite Feest doen we over 2 weken, dan zijn de andere 2 meiden ook jarig geweest
Ik voel me de laatste dagen een beetje verdrietig. We zijn vorig weekend teruggekomen van vakantie. Waar we gewoon bijna 2 weken regen gehad hebben. Oké wel veel droge momenten en genoeg kunnen ondernemen. Maar niet buiten gezeten, gezwommen of een terrasje gepakt. Daardoor ontbreekt het hele vakantiegevoel. Mensen om ons heen komen terug uit allerlei zonnige bestemmingen met een heerlijk kleurtje en zonnige verhalen. Iets waar Wij normaal ook gek op zijn. Maar onze baby is nog klein dus we wilden niet te ver weg. En vorig jaar werd ik met spoed geopereerd de dag voor de vakantie dus toen moest hij geannuleerd worden. Zo’n behoefte aan een zonvakantie. Dus m’n man zei, kijk eens voor een weekje in de herfstvakantie. Maar dat is ZO duur
@Achterkantvandemaan @Magnolia Ow dat herken ik ook wel. Wij gingen 3 weken, maar zijn zelfs na 2 weken alweer terug naar huis gegaan, omdat er alleen nog maar noodweer aankwam de laatste dagen. En ik heb echt totaal geen vakantie gevoel gehad nu, en dan duurt het weer een jaar het voelt gewoon een beetje deprimerend.
Ja onze oudste wel idd, maandag begint de school ook weer. Dus we hebben echt alleen de herfstvakantie waar we eigenlijk een weekje in een huisje bedacht hadden. Maar na 2 weken regen in een huisje heb ik daar heeelemaal geen zin in. Kortom wordt een lastminute, misschien wordt het nog wel mooi weer ergens.
Dat is jammer hè, snap dat je er dan echt heel erg behoefte aan heb. Een huisje via airbnb huren, is dat misschien wat? Dat is volgens mij nog wel redelijk betaalbaar alleen niet op een park!