Herhaaldelijke nachtmerries

Wat vervelend voor je. Is er een speciale reden dat je bang bent voor een miskraam? Of gewoon de onzekerheid van een eerste zwangerschap?

Ik geloof dat je dromen vooral een uiting zijn van wat je overdag (onbewust) bezighoud.
Zo had ik in periodes van veel stress een terugkerende droom waarin in in een auto op volle snelheid op een muur of groep mensen afreed. En de remmen of stuur werkten niet.

En voor jongste op zwemles zat droomde ik vaak over verdrinken (allerlei situaties waarin ik hem net niet kon redden.

Beiden is nooit gebeurd. En de dromen verdwenen vanzelf.

Dus de enige tip die ik kan geven is. Probeer zoveel mogelijk los te laten. En bespreek je angsten met he verloskundige.

 

Dit is normaal, je brein verwerkt waar je bewust of onbewust mee bezig bent. Als je bang bent dat dit voorspellend is oid: daar zou ik niet vanuit gaan. Dit zijn gewoon je eigen angsten (die heel normaal zijn, er IS ook nog steeds best kans dat het misgaat). Ik denk dat we in onze slaap allemaal wel onze kinderen vergeten zijn in de auto, ergens hebben laten staan, weetikveel wat voor gevaar gezien/gebracht, nog gekker, ik heb mijn zoontje klaargemaakt en opgegeten in mijn droom

 

Iets wat je bezighoudt ( bewust en soms ook onbewust) komt vaak in je dromen voor.

Mijn man is veel weg voor werk en jaren geleden droomde ik elke nacht als hij weg was dat ik hem probeerde te bellen maar dat ik steeds het laatste cijfer niet in kon toetsen en hem dus niet kon bereiken.
Dat is ook nooit gebeurd en ook weer vanzelf over gegaan toen ik meer vertrouwen kreeg in de verbinding en het krijgen van contact.

Je hebt ook geen controle over wat er in je lijf gebeurt op dit moment. Ik denk dat veel mensen dit in de eerste weken hebben. Het is ook spannend allemaal.

 

Zwangerschapshormonen kunnen er ook voor zorgen dat je intenser en levendiger gaat dromen. En dat in combinatie met waar je in je hoofd veel mee bezig bent zal geen fijne dromen geven. Hopelijk wordt het minder nadat je een echo gehad hebt.

Succes met je echo binnenkort! Hopelijk zie je een mooi knipperend hartje.

 

Wellicht kun je de angst onderzoeken. Wat maakt dat je een dermate grote angst hebt voor een miskraam. Los van het feit dat elke zwangere vrouw dit wel herkent, dat stukje angst. Maar bij jou is het misschien groter. Heb je eerder nare ervaringen gehad rondom zwangerschap?

 

Ik heb 2 miskramen gehad en geen van de keren gedroomd een miskraam te krijgen... Daarna een zwangerschap voldragen en toen wel gedroomd een miskraam te krijgen... Dromen zeggen gelukkig niet alles... Maar ik zou wel inderdaad kijken hoe je jezelf kan gerust stellen ofzo...

 

Weet je? Je leven vanaf nu gaat je nog veel meer mindf*cks geven. Je hormonen leiden hun eigen leven en dat duurt nog wel een dik jaar. Je lichaam gaat veranderen. Je gaat tegen slaaptekorten aanlopen waarvan je niet wist dat die mogelijk waren. Je moet voor je kind beslissingen nemen terwijl je 180 graden verschillende adviezen krijgt en je eigen gevoel nog weer wat anders zegt. Je moet kiezen of je je kind gelooft of de juf. Je moet je kind voorbereiden op alles maar niet afschrikken. En je bent nooit, nooit meer zonder zorgen, groot of klein. Waarvan sommige je wakker zullen houden, en je van sommige beslissingen spijt zult hebben. Wat je nu ervaart is het begin van je transformatie tot moeder. En daarin is geen weg terug. Zelfs als het mis zou gaan, ben je in de moederstand gegaan. Wen er maar aan. Deze is voor jou

 

Ik heb drie kinderen, vijf zwangerschappen. Je hoofd gaat de raarste dingen doen. Ik heb na 2 miskramen het zelfs zo erg gehad dat ik overdag, tijdens het fietsen, er zo van overtuigd was dat ik een miskraam kreeg dat ik overdag gewoon heb gecontroleerd of ik bloedde.

Als de kinderen geboren waren: wakker schrikken uit een nachtmerrie dat ze dood waren en direct naar hun slaapkamer gaan. Bij elke sirene een paniek aanval krijgen.

Echt, dit zijn dingen die ze je nooit vertellen bij zwangerschappen. Het goede nieuws, het wordt minder. Mijn jongste is nu 10 en ik ben weer redelijk normaal

 

Pfff ik kan de keren dat ik met een kind en partner in de auto te water ben geraakt als onderwerp van een nachtmerrie niet meer tellen.

Gelukkig heeft 1 nu diploma A en is oud genoeg om instructies op te volgen. Nu die ander nog.

En ik ben panisch voor water dus dat speelt zeer zeker mee, maar dit ging vooral om de "logistieke" stappen. En steevast zat man in die nachtmerrie achter t stuur klem / KO.

Ik zie t maar als trial runs als voorbereiding op eventueel mogelijke calamiteiten. En het is ook wel herkenbaar in normalere situaties dat ik overal een scenario/oplossing voor heb of wil hebben ruim voordat het aan bod zou kunnen komen.

 

Hormonen tijdens de zwangerschap kunnen heel goed maken dat je levendige dromen hebt, combineer dat met gezonde ansgt tijdens een zwangerschap en voila je hebt levendige enge dromen. Ik denk dat je er nog veel meer gaat hebben tijdens je zwangerschap. Geen zorgen over maken, anders heb je alleen maar meer stress en nog meer onrustige dromen. De een is er nou eenmaal ontvankelijekr voor dan de ander, maar het is geen ramp. Je kunt proberen te mediteren voor het slapen.

Ik droomde aan t eind van mn zwangerschappen altijd dat de baby geboren was, maar ik hem in huis was kwijtgeraakt . Klinkt hilarisch, maar het waren vreselijke dromen. Ik werd soms echt schreeuwend wakker. Soms vond ik dan na 3 dagen ineens een baby achter de bank . Het had vast te maken met mijn angsten over een moeder van een pasgeboren baby zijn. De eerste paar weken na de geboorte waren dit soort dromen soms nog erger, ik droomde dan dat ik ze vergeten was eten te geven - dagenlang. Het was gewoon mijn controlfreak a.k.a overbezorgde moederbrein dat, gevoed door alle hormonen, het nodig vond om me 's nachts op te trakteren op een hyperrealistische korte horrorfilm. Ik heb het later wel eens aan mn dochters verteld en die vonden het maar hilarisch